Το ανέκδοτο με το φούστη γάιδαρο το ξέρετε;
Πως είπατε;
Δεν το ξέρετε;
Καλά θα σας το διηγηθώ αργότερα… να σας πω πρώτα για τις φουστιές του δήμου.
Δεν ξέρετε τι είναι φουστιές είπατε;
Άκουσα καλά;
Μα καλά που ζείτε; Δεν βλέπετε Λάκη, Μάκη, Νικολάκη…
Άντε πάμε από τα βασικά…
Σου φέρνει ας πούμε ένα πρωί ο ταχυδρόμος ένα μπιλιετάκι με το οποίο ο δήμος σε ενημερώνει ότι σε έχει χρεωμένο με διάφορα ποσά (χωρίς να σου λέει που οφείλεται το χρέος) και ότι συνολικά χρωστάς – μέχρι εκείνη τη στιγμή- ένα Α ποσό (π.χ 1.000 ευρώ) το οποίο επειδή είσαι κακοπληρωτής έχει γίνει με τις προσαυξήσεις 3Α (3.000 ευρώ) και ότι αν δεν τρέξεις να το πληρώσεις θα το στείλει στην εφορία να το εισπράξει με το ζόρι.
Για να μην πάθεις όμως ταμπλά και σε χάσουνε και τους μείνει το χρέος απλήρωτο σου δίνουν μια λύση, - που ακούγεται λογική κι ευνοϊκή- έλα να πληρώσεις τα 1.000 ευρώ με δόσεις και σου «χαρίζουμε» τα 2.000 ευρώ που είναι οι προσαυξήσεις.
Το σκέπτεσαι από εδώ το σκέπτεσαι από εκεί, 1.000 ευρώ είναι αυτά δεν είναι λίγα λεφτά και ακόμα και με δόσεις (εκάστη των οποίων δεν μπορεί να είναι κάτω από 150 ευρώ όπως σημειώνουν) τι να κάνεις, που να μπλέκεις με την εφορία, αποφασίζεις να πας να μάθεις τουλάχιστον τι συμβαίνει.
Και μόλις σε βλέπουν να φτάνεις στο μέγαρο της Λιοσίων και πριν πάρεις ανάσα καλά καλά και συνηθίσεις το περιβάλλον σε πλακώνουν στις φουστιές.
Φουστιά πρώτη: Όχι δεν καταλάβατε καλά, σου λέει η υπάλληλος με σαρδόνιο χαμόγελο, το συνολικό σας χρέος δεν είναι αυτό που γράφει η ειδοποίηση. Τα 1.000 ευρώ είναι ένα ενδεικτικό ποσό που βάλαμε για να τσιμπήσεις το δόλωμα και να έρθεις. Το συνολικό σου χρέος είναι, 2.000 ευρώ και μαζί με τις προσαυξήσεις φθάνει τις 5.000.
Φουστιά δεύτερη: Και που είσαι, μην ετοιμάζεσαι να την κάνεις με ελαφρά γιατί από εδώ δεν φεύγεις αν δεν πληρώσεις, επειδή –άντε να στο πω κι αυτό γιατί σε …συμπάθησα- τα έχουμε ήδη στείλει στην εφορία σου λέει η υπάλληλος.
Καλά και από πού χρωστάω τόσα τολμάς να ρωτήσεις. Από παράνομη στάθμευση, απλήρωτες κλήσεις από το …1986 σου απαντά.
Μα, αντιλέγεις εσύ, ο φόνος παραγράφεται στα είκοσι χρόνια η παράνομη στάθμευση δεν παραγράφεται ποτέ;
Φουστιά τρίτη: βεβαίως, σου λένε, παραγράφεται στα 20 χρόνια…
Μα – επιμένει εσύ- από το 1986 έχουν περάσει 22-23 χρόνια πως και δεν έχουν παραγραφεί.
Γιατί εμείς – σου απαντά- στα τεφτέρια μας τις περάσαμε αργότερα και εκεί μένεις κάγκελο με τη λογική τους και τη φουστιά που σου κάνουν.
Φουστιά τέταρτη: Τα παρκόμετρα λες, από όσο έχω διαβάσει στις εφημερίδες, κρίθηκαν παράνομα από τα δικαστήρια και έπρεπε ο δήμος να επιστρέψει τα ποσά που οι πολίτες είχαν πληρώσει σε κλήσεις εγώ γιατί να πληρώσω τώρα.
Μην ακούτε τι γράφουν οι εφημερίδες δεν είναι αλήθεια.
Και – συνεχίζεις εσύ να το παλεύεις- τι περιθώρια έχω να αμφισβητήσω το χρέος;
Κανένα, εκτός αν έχεις κρατήσει τις αποδείξεις που πλήρωσες τις κλήσεις σου απαντούν.
Αποδείξεις από το …1986, είσαστε καλά; Ρωτώ…
Εμείς ναι εσύ; Απαντούν…
Για τις υπόλοιπες φουστιές μια άλλη φορά…
Τι είπατε; να σας πω το ανέκδοτο με το φούστη γάιδαρο;
Ρε είσαστε σοβαροί; μετά από τόσες φουστιές που σας περιέγραψα εσείς κολλήσατε στο γάιδαρο;
Ντροπή σας.