Τι καλύτερες ευχές μου για το …2009

Σε λίγες ώρες και καθώς θα ανατέλλει η καινούργια χρονιά το 2007 θα γίνει παρελθόν.
Ένα παρελθόν που όλους θα μας βόλευε να ξεχάσουμε, να το διαγράψουμε να πούμε πως δεν το ζήσαμε, πως λείπαμε από τη χώρα.
Πως μπορείς όμως να ξεχάσεις του 74 νεκρούς στις καλοκαιρινές πυρκαγιές και τα εκατομμύρια στρέμματα των καμένων εκτάσεων, στην Πάρνηθα, την Ηλεία, την Πεντέλη, την Εύβοια, τη Λακωνία…
Πώς να ξεχάσεις τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων που οργανώθηκε και εκτελέστηκε από αυτούς που, πρωτίστως, είχαν την ευθύνη να προστατεύουν και να αυγατίζουν τα αποθεματικά τους δηλαδή τα υπουργεία Οικονομικών και Απασχόλησης και τις διορισμένες διοικήσεις των ταμείων.
Πώς να ξεχάσεις το θράσος των κρατικών λωποδυτών που αφού έφαγαν το καταπέτασμα από τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων θέλουν να μπαλώσουν τη μαύρη τρύπα με μείωση συντάξεων και αύξηση των ετών ασφάλισης.
Πώς να ξεχάσεις τη συμπόρευση της ηγεσίας της δικαιοσύνης με την κυβέρνηση. Να ξεχάσεις τον Κεδίκογλου με τον περίεργο πλουτισμό του γιου του, που ασμένως συγκάλυψε η κυβέρνηση, την αύξηση των μισθών τους που επίσης ασμένως η κυβέρνηση όχι μόνο ενέκρινε αλλά θα τους καταβάλει και κοντά ένα δις ευρώ ως αναδρομικά… για να κάνει τα στραβά μάτια στις κυβερνητικές λοβιτούρες.
Πώς να ξεχάσεις τις ζαρντινιέρες, τις μπατσοκάμερες στις διαδηλώσεις, τα πράσινα παπούτσια.
Πώς να ξεχάσεις τους ανασφάλιστους Ινδούς και το αναψυκτήριο του Μαγγίνα, το διορισμό της κόρης του στον ΟΤΕ από το παράθυρο, τους κουμπάρους, τα καμώματα του Ζαχόπουλου.
Πώς να ξεχάσεις ότι κυκλοφορούν ελεύθεροι οι εφοριακοί που πιάστηκαν με τη «γίδα στην πλάτη» και τα ευρώ του εκβιασμού στις τσέπες ενώ προφυλακίζεται με συνοπτικές διαδικασίας κατηγορούμενη για κακουργηματική εκβίαση μια ταλαίπωρη γυναίκα που αφού ταπεινώθηκε και εξευτελίστηκε από τον προϊστάμενό της με την υπόσχεση μια θέσης στο δημόσιο, στο τέλος πετάχτηκε στα αζήτητα κι όταν τόλμησε να διαμαρτυρηθεί βρέθηκε πίσω από τα σίδερα.
Πώς να ξεχάσεις ότι η «αδέκαστη» δικαιοσύνη έχει θάψει στα πιο σκοτεινά της συρτάρια πορίσματα και αποδείξεις για το μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών, τα δομημένα ομόλογα, τις απαγωγές των Πακιστανών…
Πώς να ξεχάσεις το video club του Μαξίμου που στέλνει παραποιημένα dvd στη δικαιοσύνη για να συγκαλύψει τις λαμογιές που γίνονταν σεμνά και ταπεινά στην αυλή του πρωθυπουργού από τους αυλικούς του.

Με τόσες και άλλες τόσες ορθάνοιχτες πληγές θα ξημερώσει σε λίγο το και δίσεκτο 2008 και η ευχή που θέλω να κάνω για συγγενείς, φίλους κι …εχθρούς είναι ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΕΙ ΤΟ 2008 ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΟ …2009.

Υπέρτατος νόμος το συμφέρον του κόμματος και του αρχηγού

«Κάποια στιγμή η κοινωνία θα πρέπει να σταθμίσει και το κοινωνικό συμφέρον που είναι ύψιστο αγαθό και δε θα πρέπει να θυσιάζεται στο βωμό της ατομικότητας».
Σωτήρης Χατζηγάκης, υπουργός Δικαιοσύνης,

31 Οκτωβρίου 2007 στη βουλή των Ελλήνων

με αφορμή την εγκύκλιο του εισαγγελέα Σανιδά

για τις μπατσοκάμερες στις διαδηλώσεις।

Αν αντί κοινωνικό συμφέρον διαβάσεις κομματικό συμφέρον καταλαβαίνεις γιατί πανηγυρίζει ο υπουργός Δικαιοσύνης για μια εισαγγελική εγκύκλιο που συγκρούεται ευθέως με το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις.
Τελευταίο παράδειγμα επιβεβαίωσης της κυβερνητικής άποψης ότι το κομματικό συμφέρον υπερέχει των ατομικών δικαιωμάτων είναι η προφυλάκιση με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς αποδεικτικά στοιχεία (με μόνη την κατάθεση του σκηνοθέτη Μυλωνά) της Εύης Τσέκου της πρώην, εξ απορρήτου, γραμματέως του παρ΄ ολίγον αυτόχειρος Χρήστου Ζαχόπουλου, για να της κλείσουν το στόμα.
Και φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που η δικαιοσύνη ασμένουσα σπεύδει να συνταχτεί και να εξυπηρετήσει το κομματικό συμφέρον της κυβερνητικής παράταξης και προφανώς δεν είναι ούτε και η τελευταία καθώς η διαπλοκή δικαστικής και πολιτικής εξουσίας είναι διαχρονική.

Λένε πως το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι μόνο που στη δική μας περίπτωση η βρώμα έχει μολύνει ολόκληρο το τελάρο για να μην πω ότι έχει βρωμίσει ολόκληρο το ψαράδικο.
Για να καλύψουν τη βρώμα έκοψαν την ουρά του μεγάλου ψαριού και την πέταξαν στον Κορυδαλλό μαζί με τον Καλούση, την Μπουρμπούλια και 2-3 ακόμα παρακατιανούς (παραδικαστικό κύκλωμα το είπαν) και λένε στον πελάτη ότι η μπόχα έρχεται από εκεί ενώ το ψαροκέφαλο ευωδιάζει.

Έτσι από το «όποιος έχει στοιχεία... στον εισαγγελέα» που έλεγε ο Σημίτης κάθε φορά που επιζητούσε τη δικαστική συνδρομή για το κουκούλωμα σκανδάλων φτάσαμε στο «όποιος έχει στοιχεία θα προφυλακίζεται» του Καραμανλή, (περίπτωση Τσέκου).
Στην ίδια λογική της εξυπηρέτησης του κομματικού συμφέροντος κινείται και η απόφαση για μη προφυλάκιση των 2 εφοριακών (κολλητών του Αλογοσκούφη) που πιάστηκαν στο Κολωνάκι με τα λεφτά του εκβιασμού στο χέρι, το βάλτωμα της δικαστικής έρευνας για τα δομημένα ομόλογα και η αρχειοθέτηση του πορίσματος Ζορμπά που έδειχνε εμπλοκή υπουργών και μίζες σε γαλάζια ταμεία.

Δικαστικές αποφάσεις με το μέτρο και προφανώς με το αζημίωτο καθώς μόνο το 2008 ο προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί με 900 εκατ. ευρώ για αναδρομικές αυξήσεις μισθών των δικαστικών,
Κι αυτά είναι μόνο η αρχή.
Η παρουσία του κ. Αλογοσκούφη στις συνελεύσεις των ενώσεων δικαστικών, για πρώτη φορά υπουργός Οικονομικών πάει σε τέτοιες συνάξεις, έγινε δεκτή με ζωηρά χειροκροτήματα από τους δικαστές καθώς το μήνυμα που εξέπεμπε ήταν σαφές: Βοηθάτε μας και εμείς εδώ είμαστε για σας.

Το Μαξίμου πίσω από την απόπειρα;

Ο Ιούδας, σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, αυτοκτόνησε από τύψεις επειδή είχε προδώσει τον Ιησού…
Ο Τσαλικίδης «αυτοκτόνησε» λίγο πριν αποκαλυφθεί η μεγάλη υπόθεση των υποκλοπών ακόμα και τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του πρωθυπουργού ενώ λίγο πριν «κρεμαστεί» συζητούσε με τη φίλη του που θα περάσουν το τριήμερο.
Στους Σαμουράϊ τους αφοσιωμένους πολεμιστές της φεουδαρχικής Ιαπωνίας η αυτοχειρία αποτελούσε δικαίωμα και συχνά τον μόνο σωστό τρόπο αντιμετώπισης της ατίμωσης και της ήττας.
Ο Χρήστος Ζαχόπουλος, ήταν όπως όλοι διαβεβαιώνουν ο «σαμουράι» του πρωθυπουργού, κολλητός του Καραμανλή από τα πρώτα πολιτικά του βήματα και αργότερα της Νατάσσας, ο άνθρωπος που έλυνε κι έδενε στο υπουργείο Πολιτισμού καταπίνοντας υπουργούς και υφυπουργούς για πρωινό.
Και ξαφνικά στις 17 Δεκεμβρίου η ζωή του «σαμουράι» Ζαχόπουλου έρχεται τούμπα.
Ο υπουργός Μιχάλης Λιάπης του ζητά την παραίτηση κι όταν αυτός απευθύνεται στον προστάτη του στο Μέγαρο Μαξίμου βρίσκει την πόρτα κλειστή.
Ο Ζαχόπουλος χάνοντας τη γη κάτω από τα πόδια του και με οξύ υπερτασικό επεισόδιο εισάγεται στο Ερρίκος Ντυνάν στο οποίο οι γιατροί αποφασίζουν ότι θα πρέπει να παραμείνει τουλάχιστον μια εβδομάδα για εξετάσεις.
Από το Ντυνάν ο «σαμουράι» Ζαχόπουλος κάνει μια ύστατη προσπάθεια να επικοινωνήσει με τους προστάτες του στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά τα μηνύματα που παίρνει δεν του αφήνουν άλλα περιθώρια.
Το τι ακριβώς συζήτησε με τους ανθρώπους του πρωθυπουργού εκείνη την ημέρα και ποιες εντολές του έδωσαν δεν έγιναν και δεν πρόκειται να γίνουν γνωστά.
Ίσως να του θύμισαν τα προνόμια των …σαμουράι, ίσως και να του το είπαν ωμά: έτσι που τα έκανες μια λύση έχεις να κρεμαστείς.
Τι έχει μεσολαβήσει;
Το πρωθυπουργικό γραφείο έχει γίνει αποδέκτης (από δημοσιογράφο; την ΕΥΠ; το ΠΑΣΟΚ;) μιας βιντεοταινίας στην οποία ο ερωτύλος Ζαχόπουλος δεν περιορίζεται μόνο να εκθειάσει τα σωματικά του προσόντα στην ερωμένη του κάνει και ανεπίτρεπτα σχόλια για τον πρωθυπουργό.
Σε ένα πρόχειρο σημειωματάριο υπογράφει, όπως του υπεδείχθη, την παραίτησή του για λόγους υγείας, όπως θα πει και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και αμέσως μετά κάνει την πρώτη απόπειρα (άγνωστο αν κι αυτό του υπεδείχθη) σπάζοντας το παράθυρο του δωματίου του χωρίς όμως να καταφέρει να πηδήξει στο κενό λόγω σωματικής διάπλασης.
Αποφασίζει να φύγει από το νοσοκομείο πριν ολοκληρωθούν οι εξετάσεις και λίγο αργότερα σαλτάρει από το μπαλκόνι του σπιτιού του στον ακάλυπτο δείχνοντας με την επιμονή του να αυτοκτονήσει (2 απόπειρες σε 2 ημέρες) ότι μάλλον είχε «διαταχτεί» άνωθεν να το πράξει για να εξιλεωθεί για την προδοσία του αφέντη και φίλου του.
Τα υπόλοιπα με την ταλαίπωρη Εύη Τσέκου, που προφυλακίστηκε από την «αδέκαστη» δικαιοσύνη για εκβιασμό και συμμετοχή στη αυτοκτονία είναι και θα αποδειχτούν παραμύθια για μικρά παιδιά.

Υ.Γ 1. Η βιντεοταινία με τα κατορθώματα του ερωτύλου πρώην Γενικού Γραμματέα δεόντως επεξεργασμένη στάλθηκε από το Μέγαρο Μαξίμου στην Εισαγγελία η οποία όμως αντί να την παραδώσει στον ανακριτή την κράτησε μυστική μέχρι να εκδοθεί προηγουμένως η διαταγή προφυλάκισης.

Υ.Γ 2 Την Τσέκου φοβούνται μην διαρρεύσει τα όσα έλεγε ο Ζαχόπουλος για τον πρωθυπουργό από τα Ντοράκια θα τη βρουν.
Για προσέξτε στα τηλεπαράθυρα τα ερωτήματα που βάζουν τα παπαγαλάκια της Ντόρας και θα καταλάβετε τι τον περιμένει τον Κώστα.

Κι αν πιω θα ξεχάσω;

Απόψε θέλω να πιώ, τίποτα μετά να μη θυμάμαι …
Αχ βρε Χαρούλα κι αν πιω θα ξεχάσω αναρωτιέσαι και γεμίζεις το πρώτο ποτήρι…
Δεύτερη μέρα Χριστουγέννων και η μπόχα από τα σκάνδαλα σου φράζει τα ρουθούνια, σου πλακώνει την καρδιά και κάνει αφόρητες τις έτσι κι αλλιώς βαρετές "άγιες" μέρες.
Ανάβω τσιγάρο και ξαναγεμίζω…
Θέλει πολλές ώρες, τσιγάρα και ποτά για να μάθεις αν τελικά η συνταγή της Χαρούλας θα πετύχει...

Alexiou - Apopse T...

Γιατί πήδηξε ο φλύαρος Ζαχόπουλος από το μπαλκόνι.

Χριστούγεννα στις φυλακές κάνει η επονομαζόμενη πέτρα του σκανδάλου Εύη Τσέκου, ο ερωτύλος «Μεξικάνος» Χρ. Ζαχόπουλος συνεχίζει να δίνει τη μάχη για τη ζωή στον Ευαγγελισμό ενώ ο Καραμανλής παρακολουθεί τις εξελίξεις από τα Γρεβενά που πήγε οικογενειακώς για τις γιορτές.
Θα μου πείτε και που κολλάει ο Καραμανλής στο δράμα Ζαχόπουλου.
Ε, δεν μπορεί, για να πηδήξει ο «Μεξικάνος» από το τέταρτο κάπου θα κολλάει κι ο Καραμανλής, σιγά μην πήδαγε 4 ορόφους με το κεφάλι κάτω επειδή το κάτω κεφάλι του πήδαγε συμβασιούχες.
Αυτά σας διαβεβαιώνω ούτε στην Ελλάδα του Καραμανλή συμβαίνουν.
Ο Θέμος Αναστασιάδης, που ήρθε σε επαφή με την Τσέκου προ 40 ημερών και είδε την επίμαχη κασέτα κάνει λόγο για ακατονόμαστα ανήθικο περιεχόμενο ενώ ο Δημήτρης Καμπουράκης λέει ότι η επίμαχη βιντεοκασέτα έφτασε και στο MEGA και την Όλγα Τρέμη.
Ο και εκδότης Θέμος όχι μόνο δεν έγραψε λέξη στο «ΘΕΜΑ» για την υπόθεση αλλά το απέκρυψε και από το συνεταίρο του Μάκη Τριανταφυλλόπουλο φοβούμενος μην ο τελευταίος κάνει καμιά Ταρζανιά και τα τινάξει όλα στον αέρα.

«Το βαθύτερο νόημα της προφυλάκισης της Εύης Τσέκου είναι ...προληπτικό: Αν "μιλήσεις", θα σαπίσεις στη φυλακή... έγραψε στο press-gr.blogspot.com ο Διαπορών εδώ ενώ το bollywood greece και μάλιστα με κεφαλαία γράμματα επισημαίνει ότι στο βίντεο ο παραλίγο αυτόχειρας … ΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΕΚΘΕΙΑΖΕΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΕΛΓΗΤΡΑ … ΛΕΓΟΝΤΑΣ «ΔΕΙΤΕ ΚΟΡΜΑΡΑ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ..ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ».
Τα ίδια πάνω κάτω λέει και ο Καμπουράκης στην Espesso: Η κυρία είχε στήσει μια κάμερα, κάπου προφανώς την είχε κρύψει - εγώ δεν είδα την κασέτα, την είδε όμως η Ολγα. Εκεί φαινόταν ο Ζαχόπουλος με το εσώρουχο και φερόταν να λέει: “Είδες κάτι άντρες που έχει ο Καραμανλής;

Αλλά όπως σωστά επισημαίνει και το bollywood greece ούτε κι αυτό είναι πειστικός λόγος για να ΣΑΛΤΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ 4ο ΟΡΟΦΟ.
Μήπως λοιπόν ο φλύαρος Ζαχόπουλος στην κουβέντα του με την Εύη δεν χρησιμοποιεί το ρήμα στηρίζω αλλά κάποιο άλλο ρήμα που ενδεχομένως έχει να κάνει με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Καραμανλή;
Λέω τώρα εγώ και δεν το λέω στον αέρα, μήπως ήταν υπερβολικά φλύαρος για να εντυπωσιάσει την υφισταμένη του και είπε πράγματα ακατονόμαστα ανήθικα (κατά το Θέμο).
Και ναι μεν όποιο ρήμα κι αν χρησιμοποίησε ο Ζαχόπουλος για τον Καραμανλή, άντε να το αποδείξει που λέει ο λόγος, αλλά προφανώς αν έχει πει κάτι τέτοιο αυτό είναι πολύ πειστικός λόγος και γιατί του ζητήθηκε η παραίτηση από το Μαξίμου και γιατί ο ίδιος σάλταρε από τον τέταρτο όροφο και γιατί MEGA και Αναστασιάδης έκαναν γαργάρα το βίντεο και γιατί εξαφανίστηκε το βίντεο αλλά και γιατί προφυλακίστηκε η Εύη.

Υ.Γ Όποιος βρει το ρήμα που χρησιμοποιεί ο Ζαχόπουλος για τον Καραμανλή στη φράση «Δες κορμάρα που …στηρίζει (;) και τον Καραμανλή» …δεν κερδίζει τίποτα, απλά συμπληρώνει το πάζλ με τα κομμάτια που του κρύβουν κυβέρνηση, οικογένεια, φίλοι, μπάτσοι, δικαστές και δημοσιογράφοι και θα αισθανθεί λιγότερο μαλάκας, μέρα Χριστούγεννα που είναι σήμερα.

Χριστός γεννάται, Δοξάσατε

Προτάσεις για ρεβεγιόν

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Δρυός πεσούσης η …υποκρισία χτυπάει κόκκινο

Πρόστιμο 165.000 ευρώ επέβαλε η πολεοδομία ως πρόστιμο για πολεοδομικές παραβάσεις στον πρώην υπουργό Απασχόλησης Βασίλη Μαγγίνα.
Τα 110.000 ευρώ από όσα άκουσα είναι το πρόστιμο για την αυθαίρετη ανέγερση της βίλλας και τα 55.000 ευρώ το ετήσιο πρόστιμο διατήρησης αυθαιρέτου που θα το πληρώνει κάθε χρόνο μέχρι η περιοχή να μπει στο σχέδιο ή να αλλάξει η χρήση γης.
Δεν μένει τώρα παρά να μάθουμε και τι πρόστιμο θα του βάλει το ΙΚΑ για τους ανασφάλιστους Ινδούς καθώς και πότε θα διαπομπευθεί δημοσίως γιατί απέκρυψε από το πόθεν έσχες την πισίνα που είχε στο αναψυκτήριο του Κορωπίου.
Μέχρι χθες προχθές κανείς δεν ήξερε τίποτα.
Ούτε οι αρμόδιοι της πολεοδομίας που καλοπληρώνονται και θα βγάλουν και παχυλές συντάξεις ούτε και η κυβέρνηση είχαν δει ή είχαν ακούσει κάτι.
Όλους κοροΐδα τους είχε πιάσει ο Βασίλης... σα δεν ντρέπονται.
Προσωπικά δεν μου είναι συμπαθής ο κύριος Μαγγίνας για να μην πω ότι ανέκαθεν με απωθούσε η φάτσα του και τα πολιτικά του τσαλίμια και κολοτούμπες.
Όμως αν δεν κάνω λάθος στην περιοχή είναι χτισμένα και άλλα πολλά αναψυκτήρια – βίλλες που ανήκουν σε επωνύμους.
Και γι αυτούς η πολεοδομία τι κάνει θα επιβάλει πρόστιμα ή καθάρισε τη βρωμιά με το πρόστιμο στο Μαγγίνα.
Και δεν έχουν ευθύνη όλα αυτά τα λαμόγια της πολεοδομίας που τόσα χρόνια ανέχονταν (προφανώς με το αζημίωτο) τις αυθαιρεσίες στην περιοχή.
Θα τους ελέγξει ποτέ κανένας.
Θα ελέγξουν οι ίδιοι έστω και τώρα που έσπασε το σπυρί τις υπόλοιπες αυθαίρετες κατασκευές;
Σιγά μην το κάνουν;
Γι αυτό οργίζομαι.
Γιατί όσο αποκρουστική μου είναι η φάτσα του Μαγγίνα άλλο τόσο αποκρουστική μου είναι η εικόνα μιας δημόσιας διοίκησης και μιας κυβέρνησης που πετάει βορά στα σκυλιά το πολιτικό πτώμα ενός πολιτικού, που μέχρι χθες είχαν στα ώπα ώπα, για να κατασιγάσουν την οργή της κοινής γνώμης στα όσα αποκαλύφτηκαν και να μπορέσουν εκείνοι να συνεχίσουν ανενόχλητοι το πλιάτσικο.
Βρε ουστ κοπρόσκυλα….

Χριστούγεννα στο καπηλειό

Ανήμερα Χριστούγεννα, πριν πολλά πολλά χρόνια, πρέπει να ήταν, αν η μνήμη δεν έχει τόσο πολύ ξεθωριάσει, το 1970.
Το φαΐ στο φούρνο έχει αρχίσει να μοσχομυρίζει έτοιμο να μεταναστεύσει στο κέντρο του τραπεζιού κι από εκεί στα στομάχια των ευτυχών συνδετημόνων.
Η ώρα πλησιάζει 2 μετά το μεσημέρι και οι φίλοι που είχαμε συμφωνήσει να περάσουμε μαζί την ημέρα μόλις έφτασαν.
Στην κουζίνα οι γυναίκες έχουν καταπιαστεί με το κόψιμο της σαλάτας και τα τυριά, να στρώσουν το τραπέζι να είναι όλα έτοιμα μόλις βγει το ψητό απ΄ το φούρνο.
Πάμε να πάρουμε κρασί λέω στο Νίκο που πάντα είχε την περιέργεια να μάθει από πού έπαιρνα εκείνο το κρασί – διαμάντι που πολλά βράδια μας είχε συντροφέψει ως τα ξημερώματα.
Έλα, δεν είναι μακριά, εδώ δίπλα είναι παρακίνησα το φίλο μου που σκεπτόταν ότι θα πρεπε να ξανανέβει τους 3 ορόφους με τα πόδια καθώς το ασανσέρ ήταν ανέκαθεν μόνο διακοσμητικό στοιχείο.
Περασμένα τα σαράντα ο Νίκος, είχε μόλις 3-4 χρόνια παντρεμένος και τα χρόνια της μπακουριάς είχε γνωρίσει όλα τα στέκια που σέρβιραν καλό κρασί.
Καρβουνάδικο για καρβουνάδικο δεν είχε ξεμείνει στην ευρύτερη περιοχή του Λεκανοπεδίου που να μην το έχει επισκεφθεί τουλάχιστον για μία φορά.
Και να τώρα εγώ, με λιγότερα από τα μισά του χρόνια, να παριστάνω τον πολύξερο και να του πετάω αδιάντροπα μες του μούρη ότι υπάρχει κρασοπουλειό και μάλιστα λίγα βήματα από το σπίτι του με πολύ καλό κρασί που δεν είχε ακόμα ανακαλύψει. Πάμε μου λέει, ύστερα από πολύ σκέψη.
Πήραμε τη μπουκάλα και ξεκινήσαμε για το κρασοπουλειό εκεί στην Ερεσού, μόλις έστριβες από Χαριλάου Τρικούπη δεξιά ούτε 50 μέτρα σωστά από τη είσοδο της πολυκατοικίας.
Χτισμένο πολύ πριν τον πόλεμο με φανερά τα σημάδια του χρόνου ένα δωμάτιο όλο κι όλο και το υπόγειο με το κρασί, χωρίς ταμπέλες κι επιγραφές που θα πρόδιδαν στον περαστικό την ύπαρξή του ήταν η μυστική γωνιά που προμηθευόμουν το κρασί που ξετρέλαινε το Νίκο.
Για να μη νοιώθουν μοναξιά τα γερόντια που κρατούσαν την «επιχείρηση» έβαλαν και 2-3 τραπεζάκια, περισσότερα δεν χωρούσαν, για κανένα περαστικό ξεροσφύρη.
Που να ξέρανε ότι σύντομα η «τρύπα» τους θα γινόταν στέκι.
Καμιά δεκαριά όλοι κι όλοι οι ταχτικοί πελάτες του, όλοι συνταξιούχοι, απόστρατοι στρατιωτικοί και υπάλληλοι του δημοσίου. Με γνώσεις και εμπειρίες άφθονες που τις άπλωναν κάθε βράδυ στα τραπέζια, μαζί με καμιά χούφτα φιστίκια ή καμιά κονσέρβα για μεζέ και σπανίως καμιά μπριζόλα που έφερναν από το σπίτι και τους την τηγάνιζε η κυρά του μαγαζιού στο μικρό τηγανάκι που είχε πίσω από τον πάγκο για κάτι τέτοιες εξυπηρετήσεις.
Δεν ήταν η ανέχεια που έκανε φτωχικό το μεζέ της παρέας, κάθε άλλο θα έλεγα αλλά να έτσι το ξεκίνησαν και έτσι το συνέχιζαν χωρίς αλλαγές.
Ποτήρι το ποτήρι κουβέντα την κουβέντα ώσπου να φύγουν για ύπνο αργά το βράδυ δεν είχε μείνει πρόβλημα της εγχώριας και διεθνούς επικαιρότητας χωρίς λύση.
Φτάσαμε είπα κι ο Νίκος έψαχνε με τα μάτια να δει που είναι το μαγαζί και δεν το έβλεπε.
Έσπρωξα την πόρτα και μπήκαμε, δεν περίμενα ότι σήμερα τέτοια μέρα θα ήταν κανένας εκεί κι όμως η παρέα ήταν παρούσα λες και δεν έφευγαν ποτέ.
Στο άνοιγμα της πόρτας όλα τα μάτια στράφηκαν σε μας και μόλις μας είδαν τα βλέμματα συννέφιασαν.
Ήταν φανερό πως κάποιον περίμεναν κι ανησυχούσαν που είχε καθυστερήσει.
Ο Νίκος εντυπωσιάστηκε χωρίς άλλο. Να πιούμε ένα «μισό» στα γρήγορα μου λέει, γιατί όχι είπα κι ώσπου να κατέβει η κυρά στο υπόγειο να πιάσει κρασί και να γεμίσει την μπουκάλα μας για το σπίτι ο κάπελας μας σέρβιρε το πρώτο μισόκιλο.
Κεράσαμε κι ένα μισόκιλο την παρέα, έτσι για τα χρόνια πολλά.
Κι εκεί κάπου που άδειαζε το πρώτο μας μισόκιλο και πάνω που νομίζαμε ότι είχαμε βρει την απάντηση πως ξέμειναν από συντροφιά οι «απέναντι» άνοιξε η πόρτα και πρόβαλε η φιγούρα του καθυστερημένου.
Άντε βρε που είσαι ανησυχήσαμε άρχισαν να λένε όλοι μαζί και να κάνουν χώρο να καθίσει ο νεοφερμένος.
Τι έγινε επέμεινε ο νεότερος.
Να, άρχισε να δικαιολογείται σαν σχολιαρόπαιδο που το τσάκωσαν να κάνει σκανδαλιές, μέρα που είναι πέρασα από τα παιδιά να τους ευχηθώ χρόνια πολλά κι αυτοί επέμεναν να με κρατήσουν για φαΐ.
Είδα κι έπαθα μέχρι να τους ξεφύγω είπε, κοίταξε να δει αν οι άλλοι τον πίστευαν κι έβγαλε από την τσέπη του παλτού του κάτι τυλιγμένο με χαρτοπετσέτα: 2 κουραμπιέδες και 2 μελομακάρονα.
Η κόρη μου τα έφτιαξε είπε με καμάρι και τα άφησε στο τραπέζι, μεζέ για το κρασί που μόλις έφερε ο κάπελας.
Ε, τώρα πάει και κι ένα δεύτερο «μισό» είπε ο Νίκος φιλοσοφώντας: τελικά δεν είναι τι τρως και τι πίνεις αλλά με ποιόν το τρως και με ποιον το πίνεις.
Κι αυτοί φαίνεται πως είχαν κάνει την επιλογή τους.

Ουστ να μου χαθείτε γαϊδούρια

Ο παραλογισμός χτύπησε κόκκινο σήμερα το πρωί στη εκπομπή του Παπαδάκη Καλημέρα Ελλάδα στον Αντένα.
Ο παρουσιαστής να οργίζεται και να καταγγέλλει του θρησκόληπτους της Παλατιανής που συμπαραστέκονται, με ολονυχτίες, στον παπά τους που κατηγορείται ότι βίασε τη μικρούλα στο Ίλιο, αγαπημένο θέμα όλων των καναλιών τις τελευταίες ημέρες και να έχει καλεσμένο τον ψυχίατρο και γνωστό τηλεοπτικό μαϊντανό Σούρα να δώσει τα φώτα του.
Και εκεί που σκέπτεσαι: καλά τα λέει ο Γιώργος, το λόγο παίρνει ο Σούρας και εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζει τον παπά όπως και οι λοιποί θρησκόληπτοι της ενορίας του.
Όπως και σε ανάλογες περιπτώσεις με την αυθεντία του επιστήμονα προσπαθεί να ελαφρύνει τη θέση του παπά και να ρίξει το βάρος αποκλειστικά στη μητέρα του κοριτσιού και τον πατριό της που εξέδιδαν τη μικρή.
Φτιάνει μάλιστα στο σημείο να ζητά να γίνει ψυχιατρική εξέταση στη μικρούλα που ποιος να ξέρει μπορεί και να είναι μυθομανής.
Κι απάνω στην κουβέντα αποδεικνύεται ότι Σούρας και παπάς γνωρίζονται: «Δεν τον ξέρω καλά, έχουμε πει κάποιες καλημέρες επειδή έχω πολλούς συγγενείς στην περιοχή» λέει ο γιατρός – μαϊντανός.
Λίγο μετά παραδέχεται ότι έχει μιλήσει με τον παπά μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης: «με κάλεσε μου έδωσε κάποια στοιχεία και αν αποδειχτεί ότι είναι ένοχος να δείτε τι θα πω, θα τα αποκαλύψω όλα».
Δηλαδή πότε θα τα πει, πόσα χρόνια θα περιμένει να τελεσιδικήσει η υπόθεση;
Είναι αλήθεια ότι την υποστήριξη του παπά προσπάθησε να περάσει, αρχικά από τον ΑΛΤΕΡ μέχρι τη στιγμή που τον αποκάλεσε μαϊντανό των καναλιών ο άλλος τηλεαστέρας ο Βαρεμένος οπότε αναζήτησε άλλη πιο φιλόξενη συχνότητα που τη βρήκε στον Αντένα και το Καλημέρα Ελλάδα του Παπαδάκη που συχνά πυκνά εμφανίζεται να είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ».
Δεν μπορώ να προβλέψω ποια θα είναι η εξέλιξη της υπόθεσης αλλά και μόνο ότι στο βιασμό της μικρής φέρονται εμπλεκόμενοι ένας παπάς με ισχυρή λαϊκή κι όχι μόνο στήριξη και ένας υπερήλικας πρώην πολιτευτής στο σπίτι του οποίου έχει φιλοξενηθεί ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ανησυχώ.
Κι ανησυχώ όσο σκέπτομαι ότι εκτός από τη μάνα προαγωγό, στη φυλακή μπορεί να καταλήξει και η βιασθείσα μικρούλα για συκοφαντική δυσφήμηση επωνύμων πολιτών.
Θα κλείσω με 2 ερωτήματα.
Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (ΕΣΡ) υπάρχει; Κι αν υπάρχει τι κάνει στην προκειμένη περίπτωση;
Ιατρικός Σύλλογος υπάρχει; Έχει πειθαρχικό; Πως αντιμετωπίζει τους γιατρούς -μαϊντανούς που χρησιμοποιούν τη αυθεντία της επιστήμης του για αλλότριους σκοπούς;

Αυτά!

Για να μη ξεχνιόμαστε

Σαν σήμερα 19 Δεκεμβρίου 1980, πριν από 27 χρόνια δηλαδή, 2 πυρκαγιές που ξέσπασαν ταυτόχρονα, στο κέντρο της Αθήνας τα ξημερώματα, κατέστρεψαν 2 από τα μεγαλύτερα πολυκαταστήματα της εποχής: «Μινιόν» και «Κατράτζος».
Ο εμπρησμός αποδόθηκε από την αστυνομία σε τρομοκρατικές οργανώσεις και λίγο αργότερα οι εκτιμήσεις επιβεβαιώθηκαν με την ανάληψη της ευθύνης από την οργάνωση «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80».
Στην προκήρυξη που έστειλε η Οργάνωση δικαιολογεί την ενέργεια γράφοντας ότι «κάθε επιχείρηση, έτσι κι αυτές, στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια».
6 μήνες αργότερα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο θα ακολουθήσουν εμπρησμοί στα πολυκαταστήματα «Κλαουδάτος» και «Ατενέ», στον «Δραγώνα» και τον «Λαμπρόπουλο» του Πειραιά.
Οι συλλήψεις που έγιναν τότε δεν οδήγησαν πουθενά και σήμερα οι υποθέσεις έχουν παραγραφεί.
Στην ιστοσελίδα «Σαν σήμερα» εδώ υπάρχει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επισήμανση που είναι καλό να λάβουν υπόψη τους όσοι ψάχνουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από τη εγχώρια τρομοκρατία: «Το μπαράζ αυτό των εμπρηστικών επιθέσεων έβαλε την ταφόπλακα στο ελληνικό λιανεμπόριο και οδήγησε στην εισβολή των ξένων πολυκαταστημάτων στη χώρα μας».
Επισημαίνει επίσης ότι ο ΕΛΑ, παρακλάδι του οποίου θεωρήθηκε η Οργάνωση που ανέλαβε την ευθύνη για τους εμπρησμούς, κατήγγειλε όσους είχαν αποχωρήσει από τις τάξεις του ενώ από το περιοδικό «Αντιπληροφόρηση» αποκάλυψε ότι η εμπρηστική ουσία που χρησιμοποιήθηκε στους εμπρησμούς χρησιμοποιείται για την επιτάχυνση της φωτιάς σε πετρελαιοπηγές και είχε εισαχθεί από την Ολλανδία. Κριτική είχε ασκήσει και η 17Ν.

Συνοψίζουμε λοιπόν: εμπρησμοί - ταφόπλακα στο ελληνικό λιανεμπόριο για να διευκολυνθεί η είσοδος των ξένων πολυεθνικών, με χρήση ουσίας που εισήχθη από το εξωτερικό και που ήταν κατάλληλη για να καταστρέψει ολοσχερώς τα πολυκαταστήματα.
Κατά τα λοιπά η επίθεση έγινε στο όνομα των προλετάριων που τους στριμώχνουν τα αφεντικά στο μεροκάματο και που μετά την καταστροφή, προφανώς απελευθερώθηκαν από την καταπίεση των αφεντικών τους μένοντας άνεργοι.
Άξιος ο μισθός σας «σύντροφοι»

όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο

Το ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολυθεί από νωρίς.
Καρτέρια και περάσματα φυλάσσονται από καλολαδωμένες καραμπίνες έτοιμες να ξεράσουν φωτιά και μέταλλο.
Κουστουμαρισμένος, με τις γραβάτες τους και το μαντηλάκι στο τσεπάκι, οι κυνηγοί περιμένουν υπομονετικά το θύμα να φανεί στο ξέφωτο.
Μπακάληδες, μανάβηδες, πετρελαιάδες, τραπεζίτες και άλλοι ευγενείς είναι όλοι εκεί και περιμένουν.
Το δρομολόγιό του γνωστό, κάθε χρόνο από εδώ περνάει. Οι κυνηγοί δεν βιάζονται είναι βέβαιοι ότι θα πέσει πάνω τους κάποια στιγμή και τότε δεν έχει γλιτωμό.
Έτσι γινόταν πάντα έτσι θα γίνει και φέτος.
Το θύμα πονηρεμένο σκέπτεται να κρυφτεί, να περάσουν οι άγιες μέρες, να γυρίσουν οι κυνηγοί στα σπίτια τους και τότε να ξεμυτίσει, μήπως και φέτος σωθεί, μήπως και τη σκαπουλάρει φτηνά.
Οι ώρες της αναμονής περνούν βασανιστικά, η πείνα του ξεσχίζει τα σωθικά, κάτι πρέπει να κάνει, πρέπει σύντομα να βγει για να βρει τα απαραίτητα, περιμένει και κόσμο.
Ξέρει ότι εκεί έξω παραμονεύουν οι κυνηγοί, να του την πέσουν, όμως πρέπει να βγει. Πάντα βγαίνει.
Σφίγγει τα δόντια και περιμένει, ως πότε όμως;
Άρχισε και να χιονίζει το κρύο τον περονιάζει μέχρι μέσα στα κόκαλα.
Είναι ελαφρά ντυμένος, το πετρέλαιο έχει τελειώσει κι αν δεν βγει τώρα αύριο ίσως να είναι αργά.
Χρειάζεται άμεσα τροφή, ρούχα, θέρμανση για να επιζήσει.
Χωρίς αυτά δεν θα αντέξει. Το ξέρει καλά.
Το ξέρουν όμως και οι κυνηγοί που τον καρτερούν και ήδη άρχισαν να στοιχηματίζουν για την ώρα και τη στιγμή που θα ξεμυτίσει.
Οι μυρωδιές από τα κανελογαρίφαλα και η τσίκνα από τα ψητά που φέρνει ο παγωμένος αέρας κάνουν ανυπόφορη την πείνα του και η παγωνιά του τσακίζει τα κόκαλα.
Πρέπει να βγει, να ντυθεί, να φάει, να ζεσταθεί…
Δεν προλαβαίνει να φτάσει στο ξέφωτο και χιμούν καταπάνω του από όλες τις μεριές οι κυνηγοί.
Κόβουν κομμάτια από πάνω του και φεύγουν γελώντας.
Σε λίγη ώρα δεν έχει μείνει τίποτα, πάει και αυτός.
Αλήθεια ποια άλλη τύχη μπορούσε να έχει με τέτοιο όνομα.
Ο 13ος μισθός, ο κατ΄ ευφημισμό αποκαλούμενος και δώρο Χριστουγέννων, που τον περιμένουμε με λαχτάρα 12 ολόκληρους μήνες έχει τελικά διάρκεια ζωής μόλις ελάχιστων ωρών.
Ας είναι. Για μια μέρα τουλάχιστον, την άγια μέρα των Χριστουγέννων εξασφαλίζει τροφή και θέρμανση.
Και του χρόνου βλέπουμε…

στάχτη και μπούρμπερη

Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση μας τελείωσε μαζί με τη Γιαννάκου που φεύγοντας της έδωσαν και το βιβλίο της ιστορίας μαζί να χει να διαβάζει τις ατέλειωτες ώρες της μοναξιάς.
Η συνταγματική μεταρρύθμιση μας τελείωσε πριν ξεκινήσει μόλις οι ΠΑΣΟΚοι τα στήλωσαν με τις ανορθόδοξες ψηφοφορίες των γαλάζιων.
Η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας μας τελείωσε μόλις ο Αλογοσκούφης φόρεσε ζιβάγκο για να ξορκίσει τις κελεμπίες από το Ντουμπάι που θέλανε να βάλουν χέρι στον ΟΤΕ.
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση οδεύει κι αυτή για τα αζήτητα μετά την καρατόμηση του Μαγγίνα με το αναψυκτήριο, τους Ινδούς φίλους και την κόρη στον ΟΤΕ.
Τελικά αυτή η κυβέρνηση με ότι καταπιάνεται στάχτη και μπούρμπερη γίνεται.
Εκτός κι αν η (χάνει) Πάλλη Πετραλιά κάνει την έκπληξη.
Καλά ντε ένα αστείο είπαμε.

Υπουργός μιας χρήσεως η Πετραλιά.

Η επιλογή της κυρίας Πετραλιά για να αντικαταστήσει τον κύριο Μαγγίνα ήταν μονόδρομος για τον πρωθυπουργό όταν διαπίστωσε ότι οι σοβαροί ή όσους θεωρεί σοβαρούς, υπουργοί του ήταν απρόθυμοι να καούν στην πυρά του ασφαλιστικού.
Από όσα ακούγονται ούτε ο Αλογοσκούφης (του φτάνουν τα δικά του με τον ΟΤΕ και τα λαμόγια της εφορίας Κολωνακίου), ούτε φυσικά ο Μεϊμαράκης ή ο Ζαγορίτης δέχτηκαν να πάρουν στην πλάτη τους την ασφαλιστική μεταρρύθμιση καθώς είναι κοινή πεποίθηση ότι αυτός που θα διαδεχτεί τον Μαγγίνα θα είναι υπουργός μιας χρήσης, μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου.
Να βάλει κάποιον καινούργιο ούτε σκέψη αφού μέχρι να μάθει πως λειτουργεί το μαγαζί θα μας έβρισκε καλοκαίρι, οπότε τι του έμενε, μόνο οι κομμένοι του προηγούμενου ανασχηματισμού.
Η Μαριέτα εκτός από το υπουργείο έχει χάσει και τη βουλευτική ιδιότητα οπότε μόνο η Φάνη μπορούσε να ανακληθεί από τα αζήτητα, να κάνει τη βρώμικη δουλειά και μετά θα την στείλει οριστικά στη σύνταξη.
Άλλωστε και χωρίς το αγκάθι του ασφαλιστικού η καρέκλα του υπουργού απασχόλησης απωθεί όσους δεν έχουν αποφασίσει να τελειώσουν την καριέρα τους.
Μην ξεχνάμε ότι ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα τετραετία η κυβέρνηση Καραμανλή, το υπουργείο Απασχόλησης έχει καταπιεί 3 υπουργούς και πάει για τον τέταρτο.
Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος άντεξε 23 μήνες και 4 ημέρες από 10.03.2004 έως 14.02.2006.
Ο Σάββας Τσιτουρίδης που τον διαδέχτηκε άντεξε 14 μήνες και 14 ημέρες από 14.2.2006 – 28.04.2007 και ο Βασίλης Μαγγίνας που πήρε τη σκυτάλη άντεξε μόλις 7 μήνες και 17 ημέρες από 28.04.2007-15.12.2007.
Ούτε 8 μήνες σωστούς. Η Φάνη πόσους θα αντέξει;

Πόσο θα αντέξει η Φάνη;

Γυρεύοντας πάει ο Καραμανλής και δεν θα του φταίει κανείς μόλις αρχίσουν οι καταγγελίες για την καινούρια υπουργό Απασχόλησης Φάνη Πάλλη Πετραλιά που διαδέχεται τον αποπεμφθέντα υπουργό Βασίλη Μαγγίνα που είχε διαδεχτεί τον αποπεμφθέντα Σάββα Τσιτουρίδη
Μέχρι τη αποπομπή και της κυρίας Φάνης θυμίζουμε τι είχε γράψει πριν ένα περίπου χρόνο, στις 27 Δεκεμβρίου 2006, το press-gr.blogspot.com για την τότε υπουργό Τουρισμού Φάνη Πετραλιά.
«Με αφορμή τον καβγά Αλογοσκούφη-Πετραλιά για τα ξενοδοχεία, πήραμε την καταγγελία ότι υπάρχει θέμα για την υπουργό Τουρισμού με ένα οικόπεδο της στην ωραιότερη παραλία της Σκοπέλου, την Καστάνη (η φωτογραφία είναι από την περιοχή).
Εκεί προκειμένου να μπορέσει να κτίσει, συμμάχησε με τον προηγούμενο δήμαρχο, τον στηριζόμενο από το ΠΑΣΟΚ, και κατάφερε να την αποχαρακτηρίσει από δασική περιοχή και με συνοπτικές μεθόδους να την ηλεκτροδοτήσει...
Πρόκειται για σπάνιο πευκοδάσος σε μοναδική περιοχή με σμαραγδένια νερά.
Ετοιμαζόταν δε να την κτίσει αλλά της έβαλαν φρένο (αφού στο εν τω μεταξύ είχε γίνει μέλος της κυβέρνησης) λέγοντάς της "θα μας γράψουν οι εφημερίδες".
Από αυτή την παραλία, ο Δήμος έχει διαφυγόντα κέρδη αφού για χάρη της κ. Πετραλιά την έχει αφήσει ανεκμετάλλευτη (ξαπλώστρες, ομπρέλες, κλπ). Προκειμένου, όπως λέει η καταγγελία, να έχει το μελλοντικό σπιτάκι της Φάνης ησυχία.
Τι λέει η κυρία υπουργός;»
Ως υπουργός Πολιτισμού δεν απάντησε λέτε να απαντήσει τώρα ως υπουργός Απασχόλησης.

Το ...2009 η δίκη του blogme.gr

Για τις 18 Φεβρουαρίου 2009 αναβλήθηκε η δίκη του Αντώνη Τσιπρόπουλου ύστερα από αίτημα που υπέβαλε ο δικηγόρος του Λιακόπουλου με τον ισχυρισμό ότι ο μάρτυρας δεν ενημερώθηκε εγκαίρως επειδή έχει αλλάξει και η κλήση πήγε στην παλιά του διεύθυνση.
Ύστερα από την εξέλιξη αυτή φοβάμαι πως ο Αντώνης θα εξακολουθήσει να βρίσκεται σε καθεστώς ομηρείας και το blogme.gr κλειστό αν και θα το συμβούλευα (πως σας ακούγετε αυτό) να αγνοήσει τον τηλεοπτικό βιβλιοπώλη και να ανοίξει κανονικά.

υ.γ Η συμπαράσταση πάντως δεν ήταν αυτή που διαφαίνονταν μέσα από τα πρόσφατα δημοσιεύματα στα blogs.
Έλεος πια θα καταντήσουμε σαν τους δημοσιογράφους άλλα να γράφουμε και άλλα να κάνουμε.
υ.γ 2 Η συμπαράσταση βοηθάει και επειδή έχουμε μπροστά μας 14 μήνες να το ξανασκεφτούμε την άλλη φορά ελπίζω να είμαστε περισσότεροι δίπλα στον Αντώνη, μας χρειάζεται όλους.

Δίκη του blogme.gr

Tην Αμαλία την ξεχάσαμε πριν σαραντίσει…
Τον Αντώνη και να θέλουμε δεν μπορούμε και δεν πρέπει να τον ξεχάσουμε.
Να είμαστε όλοι λοιπόν αύριο το πρωϊ στα δικαστήρια, στην πρώην σχολή Ευελπίδων, στο Πρώτο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών στο Κτήριο 9 που δικάζεται ο Αντώνης Τσιπρόπουλος.
Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τον ίδιο, μας αφορά όλους και είναι υποχρέωση μας να στηρίξουμε τον Αντώνη.
Όπως σημειώνει η magica εδώ:
«Η δίκη έχει οριστεί στις 9 το πρωί αλλά πιθανότατα να καθυστερήσει μέχρι να φτάσει η σειρά της. Ο Αντώνης θα σας περιμένει στην εξωτερική καντίνα του κτηρίου και πραγματικά χρειάζεται όσους περισσότερους γίνεται κοντά του.
Το θέμα μας αφορά όλους, μια και θα είναι η πρώτη εκδίκαση παρόμοιας υπόθεσης στη χώρα μας. Είναι τραγικό να ταλαιπωρούνται τόσο εύκολα συνάνθρωποι μας λόγω της τεχνολογικής άγνοιας που υπάρχει στην Ελλάδα.
Αν καταδικαστεί η υπόθεση του Αντώνη, θα γελάει μαζί μας όχι μόνο το Πανελλήνιο αλλά ολόκληρη η παγκόσμια κοινότητα. Σε μια εποχή που οι κυβερνήσεις θέλουν να λένε πως στηρίζουν την τεχνολογική ανάπτυξη, δεν είναι δυνατόν να δείχνουν τόση ασχετοσύνη και να επιτρέπουν να ταλαιπωρείται όποιος με δικό του κόπο προσπαθεί να προσφέρει υπηρεσίες διαδικτύου που εξυπηρετούν τους Έλληνες πολίτες.
Είμαστε μαζί με τον Αντώνη από την πρώτη στιγμή.
Όσοι δε γνωρίζετε σχετικά με την υπόθεση, μπορείτε να διαβάσετε την τελευταία δημοσίευση του ίδιου του Αντώνη στο blogme.gr».

47 χρόνια στους δρόμους…

Πέμπτη 1 Δεκέμβρη 1960 - Τετάρτη 12 Δεκέμβρη 2007: 47 χρόνια μετά την πρώτη, μετά τον πόλεμο, πανελλαδική πανοικοδομική απεργία με κεντρικό αίτημα την απόσυρση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου, που έσπασε το φράγμα της τρομοκρατίας του μετεμφυλιακού κράτους και έβαλε τις βάσεις για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, ο αγώνας συνεχίζεται με το ίδιο αίτημα - να μην περάσουν οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης.
Τότε με κοντά παντελονάκια σήμερα με άσπρα μαλλιά.
Η απεργία των οικοδόμων την 1 Δεκεμβρίου 1960 έχει καταγραφεί στην ιστορία και τη συλλογική μνήμη ως το ορόσημο της αυτονόμησης του συνδικαλιστικού κινήματος από τον έλεγχο των διορισμένων από την Ασφάλεια «συνδικαλιστών».
Ήταν η πρώτη φορά που θα συμμετείχα σε εργατική συγκέντρωση και ο θείος μου ο Νίκος, ο ψηλός όπως τον έλεγα, με κρατούσε από το χέρι για να μην με χάσει.
Τίποτα δεν προμήνυε το πρωϊ αυτό που θα ακολουθούσε στη συνέχεια.
Η αστυνομία χτύπησε απρόκλητα τους απεργούς βάφοντας με αίμα τους δρόμους της Αθήνας.
Η μυρωδιά του δακρυγόνου δεν έχει φύγει ακόμα από τα ρουθούνια μου και η μνήμη πάντα αναπολεί εκείνη την πρώτη φορά κάθε που μυρίζω δακρυγόνο.
Το χτύπημα της συγκέντρωσης οδήγησε στην πρώτη ανοιχτή μάχη με την αστυνομία, που συνδέθηκε με το ξήλωμα των πεζοδρομίων της Αθήνας και έβαλε τις βάσεις για την αναδιοργάνωση και την αυτονόμηση του συνδικαλιστικού κινήματος από τους μηχανισμούς της ασφάλειας.
Στα χρόνια που ακολούθησαν το εργατικό κίνημα θα οργανωθεί, θα δυναμώσει, θα διεκδικήσει, θα κατακτήσει θέσεις, θα κερδίσει πολλές μάχες και δικαιώματα.
Σήμερα η κυβέρνηση της Δεξιάς σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε θέλει να σαρώσει τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα 47 χρόνων και να μας γυρίσει πίσω στη δεκαετία του ΄50.
Τότε το μηχανοκίνητο του Μπιτούνη, αργότερα οι αύρες…
Σήμερα οι κάμερες, οι φυσούνες, τα ληγμένα χημικά…
Τότε με κοντά παντελονάκια…
Σήμερα με άσπρα μαλλιά… μαζί με τις δεκάδες χιλιάδες των απεργών συνεχίζουμε τον αγώνα για τη ζωή και την αξιοπρέπεια.

Πάρτα μαλάκα...

Τα δακτυλικά τους αποτυπώματα θα υποχρεωθούν να καταθέτουν σε ειδική τράπεζα δεδομένων όσοι επισκέπτονται τις ΗΠΑ.
Τα δακτυλικά αποτυπώματα των επισκεπτών θα συλλέγονται στις εισόδους της χώρας και θα διατηρούνται για 75 χρόνια για να συγκρίνονται με αποτυπώματα υπόπτων για διάπραξη εγκληματικών ενεργειών.
Το μέτρο ανακοινώθηκε χθες από τους υπερατλαντικούς παράφρονες και θα ισχύσει μέχρι το τέλος του 2008 δηλαδή μέχρι να ξεκουμπιστεί ο πιο ηλίθιος άνθρωπος που κυβέρνησε ποτέ τις ΗΠΑ σκορπίζοντας τον τρόμο και το θάνατο στον πλανήτη κυνηγώντας …τρομοκράτες.
Σύμφωνα με τη λογική του διαταραγμένου μυαλού του Μπους ένας ογδοντάχρονος (π.χ ο Μητσοτάκης) που θα επισκεφτεί προσεχώς τις ΗΠΑ μπορεί να διαπράξει έγκλημα στα 150 του και να εντοπιστεί από τα δακτυλικά του αποτυπώματα που θα φυλάει ως τότε ο Μπούς στην ειδική τράπεζα.
Έλεος πια με το μαλάκα.

Οι αιθεροβάμονες και ο Μαγγίνας

Πάνε χρόνια από τότε που ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου επανεισήγαγε στο ελληνικό λεξιλόγιο τον όρο αιθεροβάμονες αφήνοντας άναυδους τους συνομιλητές του που αγνοούσαν την ερμηνεία της λέξης.
Σήμερα που ο όρος έχει καταστεί κοινό κτήμα έχουν πληθύνει και οι αιθεροβάμονες.
Γιατί τι άλλο είναι οι ρεπόρτερ των εφημερίδων "Εθνος" και "Πρώτο Θέμα" που βγάζουν τα άπλυτα του υπουργού απασχόλησης Βασίλη Μαγγίνα στο φως της δημοσιότητας.
Ο πρώτος, πριν λίγες μέρες στο "Εθνος" αποκάλυψε ότι την ώρα που ο Μαγγίνας προκαλούσε ανασφάλεια σε εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους με τις προτάσεις του για το ασφαλιστικό τακτοποιούσε την κόρη του από το παράθυρο στον ΟΤΕ.
Ο δεύτερος αποκαλύπτει, σήμερα στο "Πρώτο Θέμα" ότι ο Μαγγίνας που ως αρμόδιος υπουργός έχει τη ευθύνη για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, απασχολεί στο εξοχικό του στο Κορωπί 3 αλλοδαπούς εργαζόμενους ανασφάλιστους.
Και μάλιστα είναι διπλά αιθεροβάμονες όταν περιμένουν ότι θα δημιουργήσουν πρόβλημα ηθικής τάξης που θα οδηγήσει σε παραίτηση τον υπουργό που "ανδρώθηκε" στο περιβάλλον του εθνικού γκαντέμη ή ότι ο "φευγάτος" πρωθυπουργός θα τον στείλει σπίτι του για να τιμήσει το "σεμνά και ταπεινά" που τον συνοδεύει από το Μάρτιο του 2004 ως σκιά.
Και θα είναι αθεράπευτα αιθεροβάμονες αν συνεχίσουν τις αποκαλύψεις για τους σεμνοταπεινούς υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή που όποιος τους αγγίξει λερώνεται.

Γιατί έκοψε τα φτηνά εισιτήρια η Aegean;

Ένα σχόλιο, στο προηγούμενο ιστοσημείωμα μου ότι το λουκέτο στην Ολυμπιακή μπαίνει για να αναδειχτεί η Aegean στον αποκλειστικό και προνομιούχο κυρίαρχο των αεροπορικών μεταφορών στην Ελλάδα, με έστειλε να κάνω μια «βόλτα» στην ιστοσελίδα της Aegean.

Τι έλεγε το σχόλιο;

«Ως προχτές:
Απλή μετάβαση ΑΘΗΝΑ -> ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ 19Ε+φόροι αεροδρομίου, εάν το αγόραζες μέσω ιντερνετ ένα μήνα πριν ή πέντε βδομάδες πριν το πολύ.
Από προχθές
τα 19Ε έγιναν 58Ε,
η AEGEAN κατάργησε όλα τα φθηνά εισιτήρια, τουλάχιστον μέχρι τον Ιούνιο 2008, που έψαξα».

Τι διαπίστωσα;

Ζήτησα να προαγοράσω εισιτήριο για πτήση από Αθήνα σε Αλεξανδρούπολη το Μάρτιο και το Μάιο του 2008 δηλαδή πολλούς μήνες νωρίτερα και η τιμή που μου έδιναν ήταν 58 ευρώ + φόρους αεροδρομίων συνολικά 90 τόσα ευρώ.

Με λίγα λόγια φτηνά εισιτήρια τέλος για τους επιβάτες της Aegean αφού πλέον μετά το λουκέτο της Ολυμπιακής δεν θα έχουν άλλη επιλογή και αναγκαστικά θα «πετάξουν» με Aegean.

Διαπίστωσα επίσης ότι η Ολυμπιακή, μετά τις δηλώσεις του ανεκδιήγητου υπουργού Μεταφορών και για να μην ξεμείνει από επιβάτες αναγκάζεται να πετά τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων με χοντρές εκπτώσεις στις τιμές των εισιτηρίων της.

Κατόπιν τούτων τι άλλο να πούμε παρά μόνο: Άξιος ο μισθός σας κύριε Χατζηδάκη και κύριε Καραμανλή….

Ολυμπιακή και Aegean Airlines, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα…

«Η πολιτική όλων των Κυβερνήσεων από το 1990 και εντεύθεν ήταν σαφής: Απαξίωση, συρρίκνωση , δυσφήμιση της Ο.Α, μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, περικοπή και αλλαγή των εργασιακών δικαιωμάτων με τελικό στόχο την πώληση ή το κλείσιμο της Ο.Α.. κατ' εντολή του Διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βέβαια, το γαϊτανάκι δεν σταματάει εκεί. Από το 1975 μέχρι το 1994 η Ο.Α.. προκειμένου να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, δανειζόταν από Τράπεζες επιβαρυνόμενη με τόκους και επιτόκια.»

ΑΛΗΘΕΙΕΣ & ΨΕΜΑΤΑ
Greek American News Agency

Στα τέλη Ιουλίου 1956 το ελληνικό κράτος παραχωρεί στον Ωνάση την αποκλειστική εκμετάλλευση των αεροπορικών συγκοινωνιών της χώρας και στις 6 Απριλίου 1957 ανοίγει τα φτερά της η νέα αεροπορική εταιρεία, η Ολυμπιακή Αεροπορία (Ο.Α.) που διαδέχεται τη χρεοκοπημένη κρατική ΤΑΕ. Η νέα εταιρεία αναπτύσσεται με ταχύτατο ρυθμό και το 1972 με το άνοιγμα της γραμμής της Αυστραλίας γίνεται η εταιρεία των πέντε ηπείρων.
Στις 22 Ιανουαρίου 1973 σκοτώνεται σε αεροπορικό δυστύχημα ο Αλέξανδρος Ωνάσης και λίγους μήνες μετά το κράτος «υποχρεώνεται» να αγοράσει την εταιρία από τον Ωνάση που έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τις επιχειρήσεις.
Με τη δυναμική που έχει από την εποχή Ωνάση η Ολυμπιακή συνεχίζει να αναπτύσσεται δυναμικά μέχρι και το 1986 που ξεσπούν οι πρώτες μεγάλες απεργίες εργαζομένων ενώ ήδη έχει εμφανιστεί κάμψη στην επιβατική κίνηση.
Στη δεκαετία που προηγήθηκε το κράτος όχι μόνο δεν έβαλε δραχμή για την ενίσχυση του μετοχικού κεφαλαίου της υποχρεώνοντας την εταιρία να δανείζεται με υπέρογκα επιτόκια για να κάνει επενδύσεις και ανανέωση του στόλου της αλλά την επιβαρύνει επιπλέον με την πολιτική που ασκεί με αρκετά δις δραχμές κάθε χρόνο.
Έτσι το 1986 το έλλειμμα της εταιρείας εκτοξεύεται στα ύψη.
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας είναι ο Κώστας Σημίτης που ζητά από τη Γενική Γραμματεία ΔΕΚΟ την πρώτη μελέτη για διάσωση της Ολυμπιακής.
Η μελέτη που εκπονείται υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα ΔΕΚΟ Δημήτρη Παπούλια καταλήγει στο συμπέρασμα ότι για να αυξηθεί η πληρότητα των πτήσεων και να μειωθεί το έλλειμμα πρέπει να αυξηθεί δραστικά η …τιμή των εισιτηρίων.
Θα ακολουθήσουν τα προγράμματα εξυγίανσης που αποτυγχάνουν αφού κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να πετύχουν.
Η εταιρία με ταχύτατους ρυθμούς παίρνει την κάτω βόλτα καθώς το κράτος και οι μαθητευόμενοι μάγοι που χρησιμοποιούνται στη διοίκηση του εθνικού αερομεταφορέα ή ως σύμβουλοι της κυβέρνησης εξαντλούν τη φαντασία τους σε ασκήσεις επί χάρτου ή σε αποτυχημένες πολυδάπανες πολιτικές που φέρνουν πιο κοντά το κλείσιμο της εταιρίας.
Όπως προκύπτει από τη μελέτη που έκανε ο Τομέας Μελετών & Προϋπολογισμού της Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών / Ο.Α., οι οφειλές του Κράτους προς την Ο.Α. μέχρι 31.12.1992 ήταν :
1) Το οφειλόμενο από το Κράτος μετοχικό κεφάλαιο........................107 δις Δρχ.
2) Τα υποκοστολογημένα κόμιστρα που επέβαλε στο εσωτερικό δίκτυο της Ο.Α. η επιτροπή Τιμών και εισοδημάτων..................... 382 δις Δρχ.
3) Οι υποχρεωτικές-με κυβερνητικές αποφάσεις-εκπτώσεις σε κατηγορίες πολιτών.............................................109 δις Δρχ
4) Το μη καταβαλλόμενο κόστος των πτήσεων τηςπολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας . (λογ. 9707)............................. 7 δις Δρχ.
5) Οφειλές της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπ.(λογ.9811).......................30 δις Δρχ.6) Τα οφειλόμενα εισιτήρια από μετακινήσεις υπαλλήλωνΥπουργείων (λογ. 9020)............................................ 11 δις Δρχ.
7) Η υποχρεωτική-με κυβερνητικές αποφάσεις-έκπτωσηκατά 97% στην τιμή μεταφοράς του ημερήσιου καιπεριοδικού Τύπου...................................................... 30 δις Δρχ.
8) Οι οφειλές των κομμάτων από μεταφορά των ψηφοφόρωντους κατά τις εκλογικές αναμετρήσεις............................... 2 δις Δρχ.

Ενόψει του προδιαγραφόμενου τέλους της Ολυμπιακής το 1987 ιδρύεται η Aegean Aviation από τους Αντώνη και Νικόλαο Συμιγδαλά η οποία το 1992 γίνεται η πρώτη ιδιωτική αεροπορική εταιρία που αποκτά άδεια αερομεταφορών, το 1994 εντάσσεται στον όμιλο εταιριών Βασιλάκη και το 1999 ιδρύεται η Aegean Airlines που πραγματοποιεί τις πρώτες της πτήσεις από Αθήνα, προς Ηράκλειο και Θεσσαλονίκη.
Σήμερα η Aegean Airlines και αναμένει και κάνει ότι περνάει από το χέρι της να μπει το λουκέτο στην Ολυμπιακή και να καταστεί η ίδια ο αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος των αεροπορικών μεταφορών στην Ελλάδα.

Η ιστορία δηλαδή επαναλαμβάνεται. Το 1956 από τη χρεοκοπημένη ΤΑΕ περάσαμε στην κραταιά Ολυμπιακή του Ωνάση.
Σήμερα χρεοκοπούμε την Ολυμπιακή για να κάνουμε κραταιή την εταιρία Aegean.
Αν μάλιστα ρίξουμε μια ματιά στη μετοχική σύνθεση της Aegean airlines θα καταλάβουμε και γιατί έχουν «λυσσάξει» υπουργοί, βουλευτές και των 2 κομμάτων και "δημοσιογράφοι" να μπει άρον άρον λουκέτο στην Ολυμπιακή.
Όπως λοιπόν μαθαίνουμε από την επίσημη σελίδα της εταιρίας οι κύριοι μέτοχοι που απαρτίζουν και συνθέτουν το δυναμικό της Aegean Airlines είναι, ο Όμιλος Εταιριών Θ. Βασιλάκη, ο Όμιλος Εταιριών Λασκαρίδη, ο Γ. Δαυίδ, ο Όμιλος Εταιρειών Τράπεζας Πειραιώς, ο Δ. Ιωάννου και ο Όμιλος Εταιρειών Κωνσταντακόπουλου.

Είπατε τίποτα και δεν άκουσα;

Υ.Γ Για το πόσο ευσταθούν οι αιτιάσεις της Κομισιόν, της κυβέρνησης και των «δημοσιογράφων» της ότι το κλείσιμο της Ολυμπιακής είναι μονόδρομος άκρως αποκαλυπτικά είναι όσα εκθέτει ανώτερος υπάλληλος της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ για την περιβόητη υπόθεση των χρεών της εταιρίας, για όσα λέγονται αλλά και για όσα αποκρύπτονται σκοπίμως... εδώ.

Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι.

Τελικά τα «Εξάρχεια» φαίνεται πως κάνουν διάνα με το σύνθημα «Αλήτες, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι».
Η κυβέρνηση βέβαια και τα παπαγαλάκια της, τους θεωρούν προνομιούχους γιατί με το αγγελιόσημο όλοι οι Έλληνες πληρώνουν για τις συντάξεις και τις λοιπές παροχές τους ή όπως έλεγε ο Στέφανος Μάνος, σήμερα στο MEGA κάθε φορά που κάποιος τρώει ένα γιαουρτάκι πληρώνει 3 λεπτά για τη σύνταξη των δημοσιογράφων.
Και τι έκαναν οι οικοδεσπότες Καμπουράκης και Οικονομέας ακούγοντας το Μάνο;
Τίποτα, γιατί όπως είπε ο δεύτερος ε, δεν τα ξέρουμε κι εμείς όλα.
Αυτονόητο είναι ότι δεν τα ξέρετε όλα και άλλωστε πότε να προλάβετε να τα μάθετε αλλά οφείλατε να ξέρετε τα του οίκου σας τώρα μάλιστα που δέχεται την επίθεση της κυβέρνησης κι αν δεν τα ξέρατε να φροντίσετε να τα μάθετε για να μην μπορεί ο κάθε Μάνος να εκθέτει έναν ολόκληρο κλάδο ως βολεμένο και προνομιούχο.
Αλλά είπαμε «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Έδώ ολόκληρη συνδικαλιστική ηγεσία με επικεφαλής τον Σόμπολο, τον κολλητό του Ρουσόπουλου και δεν έχει κάνει τίποτα να βάλει τα πράγματα στη θέση τους κι αφήνει την κυβέρνηση να μιλά για προνομιούχους και κοινωνικούς πόρους.

Το αγγελιόσημο θεσπίστηκε επί χούντας ως αντάλλαγμα για την κατάργηση του Λαχείου Συντακτών που κυκλοφορούσε η Ενωση Συντακτών για να ενισχύει τα οικονομικά του ταμείου της και που έκτοτε κυκλοφορεί με διάφορες ονομασίες μέχρι σήμερα ως κρατικό λαχείο.
Με το αγγελιόσημο εκτός από τα έσοδα που στερούνταν τα ταμεία των δημοσιογράφων από το λαχείο Συντακτών θα καλύπτονταν επιπλέον οι εργοδοτικές εισφορές και η κρατική συμμετοχή στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης.
Στην ουσία δηλαδή θεσπίστηκε ως οιωνοί εργοδοτική εισφορά και γι αυτό οι εκδότες είναι οι μόνοι εργοδότες που δεν καταβάλλουν εργοδοτική εισφορά για τους δημοσιογράφους που απασχολούν.
Δεν αποτελεί φόρο υπέρ τρίτων όπως διατείνονται όσοι θέλουν να βάλουν χέρι στα δημοσιογραφικά ταμεία αφού η τυχόν κατάργησή του σημαίνει ότι θα υποχρεωθούν οι εκδότες και το κράτος να καταβάλουν τη δική τους συμμετοχή και ασφαλώς το επιπλέον κόστος που θα έχουν οι εκδότες θα το μετακυλίσουν, που αλλού, στο κόστος της διαφήμισης.

Πόσο προνομιούχοι όμως μπορούν να αισθάνονται οι δημοσιογράφοι με την ύπαρξη του αγγελιόσημου ή πόσο θα δυσαρεστηθούν αν καταργηθεί;

Συμφωνώντας, για πρώτη φορά, με τον Στ. Μάνο που λέει ότι ανεξάρτητα από ιδεολογίες η αριθμητική είναι μία ας δούμε το θέμα με αριθμούς.
Όπως έγραψε ο Γιώργης Μέρμηγκας στην Ελευθεροτυπία με βάση τα στοιχεία του ΤΣΠΕΑΘ φέτος οι εισφορές των ασφαλισμένων στο ταμείο τους θα ανέλθουν σε περίπου 27 εκατ. ευρώ και τα έσοδα από το αγγελιόσημο υπολογίζονται σε περίπου 43 εκατ. ευρώ συνολικά δηλαδή θα έχει έσοδα 70 εκατ. ευρώ.

Με βάση τις διατάξεις για την τριμερή χρηματοδότηση (εργοδότες 4/9, εργαζόμενοι τα 2/9 και το Δημόσιο 3/9) που θα έπρεπε να ισχύσουν και για το ΤΣΠΕΑΘ, αν δεν υπήρχε το αγγελιόσημο, οι εργοδότες θα έπρεπε να συμμετάσχουν με 54 εκατ. ευρώ και το κράτος με 40 εκατ. ευρώ.
Συνολικά δηλαδή το ΤΣΠΕΑΘ χωρίς τον «κοινωνικό» πόρο του αγγελιόσημου θα έπρεπε φέτος να έχει έσοδα 121 εκατ. ευρώ.

Δηλαδή το ΤΣΠΕΑΘ θα χάσει, μόνο φέτος, 51 εκατ. ευρώ (121-70) λόγω της ύπαρξης του αγγελιόσημου και ο Μαγγίνας θέλει να του πάρει κι από πάνω το 10%.
Αυτή είναι η αλήθεια που δεν θέλουν να δουν κάποιοι και αγνοούν και οι δημοσιογράφοι επιτρέποντας στον καθένα να λέει το μακρύ και το κοντό του.
Αλλά είπαμε έχουν δίκιο τα «Εξάρχεια»….

Το ΚΚΕ αβαντάρει τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις

Την άκουγα το πρωϊ και δεν πίστευα στα αυτιά μου.
Ο λόγος για τη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλη που χέρι χέρι με τον ανεκδιήγητο Αυτιά στον ΑΛΦΑ έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να αποπροσανατολίσουν τους τηλεθεατές από το φλέγον θέμα των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση.
Για τον Αυτιά και την κυρία Κανέλη το μείζον δεν είναι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση και για τα οποία την άλλη Πέμπτη απεργούν οι πάντες, αλλά το μείζον είναι ο νόμος Ρέππα του 2002 ο οποίος κατά τους υπολογισμούς της κυρίας Κανέλη και του Αυτιά μειώνει τις συντάξεις μέχρι και 1.200 ευρώ.
Ασφαλώς και ο νόμος Ρέππα δεν μπορεί να διεκδικήσει εύσημα φιλεργατισμού όσο και αν με το νόμο αυτό έγινε ότι το καλύτερο για να διορθωθούν αδικίες του νόμου Σιούφα του 1992 όπως έλεγε ο συμμετέχων στη συζήτηση πρώην υπουργός Χρήστος Πρωτόπαπας.
Για τον Αυτιά βέβαια δεν το συζητώ, ο άνθρωπος ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία από τα γραφεία της Ν.Δ, που δούλεψε για 2 χρόνια πριν ανακαλύψει τη δημοσιογραφία και το θεωρώ αυτονόητο να θέλει να στηρίξει την κυβέρνηση σ΄ αυτή τη δύσκολή στιγμή.
Όταν όμως ευθυγραμμίζεται μαζί του και η κυρία Κανέλη εκτιμώ πως τόσο η ίδια όσο και το κόμμα της παρά τις λεκτικές αντιδράσεις αβαντάρουν τις προτάσεις Μαγγίνα ελπίζοντας να ψαρέψουν ψηφοφόρους από τους δυσαρεστημένους που θίγονται από τα μέτρα.
Γιατί άλλο να λες ότι και τα 2 κόμματα εξουσίας, Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, έχουν κοινή πυξίδα και νομοθετούν με βάση τις ντιρεκτίβες της Ε.Ε και τη φιλοσοφία της παγκοσμιοποίησης και άλλο να ξεχνάς το σήμερα και να σηκώνεις κουρνιαχτό για το χτες.
Έτσι δεν βοηθάς τους εργαζόμενους να καταλάβουν πόσο θα επιδεινωθεί θέση τους με τα καινούρια μέτρα κι αυτό όπως και να το κάνουμε είναι αβάντα στην κυβερνητική πολιτική.
Κάνω λάθος; Δεν νομίζω.