Οι γνωστοί παπαραλόγοι των τηλεοπτικών παραθύρων φόρεσαν βιαστικά τις τηβέννους των συνταγματολόγων κι άρχισαν τις αναλύσεις για το πότε και πως ο πρόεδρος της βουλής Δημήτρης Σιούφας θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να του πει ότι η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη και πρέπει να αρχίσει (Ο Πρόεδρος) τις διαβουλεύσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων για σχηματισμό κυβέρνησης.
Μάλιστα ο πρύτανης των παπαρολόγων ο Τράγκας απεφάνθη ότι το παιχνίδι είναι μιλημένο κανείς αργηγός δεν θα δεχτεί την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης κι έτσι θα πάμε σε εκλογές για να ξεχαστεί και η υπόθεση με τις δωροδοκίες της Siemens.
Ναι έτσι απλά είναι τα πράγματα κατά τον πρύτανη των παπαρολόγων.
Μπορεί ένας κούκος να μην φέρνει την άνοιξη αλλά ένας Κουκοδήμος μπορεί να φέρει την καταστροφή.
Ωστόσο και με μια επιπόλαια ματιά στο Σύνταγμα θα μάθουμε ότι ακόμα κι αν η κοινοβουλευτική δύναμη της Ν.Δ μειωθεί όχι στους 150 ή 149 αλλά ακόμα και στους 130 βουλευτές για να πάμε σε εκλογές θα πρέπει προηγουμένως να το αποφασίσει ο ίδιος ο Καραμανλής και κανένας άλλος.
Κι αν παραιτηθεί αδυνατώ να φανταστώ τι λόγο θα επικαλεστεί ώστε να έχει στη συνέχεια πιθανότητα επανεκλογής.
Κι αυτό γιατί η ύπαρξη ή η απώλεια της δεδηλωμένης δεν διαπιστώνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα αλλά με συγκεκριμένη διαδικασία και ψηφοφορία που διενεργείται στη βουλή δηλαδή είτε με πρόταση εμπιστοσύνης που υποβάλλει η κυβέρνηση είτε με πρόταση δυσπιστίας (μομφή) που υποβάλλει η αντιπολίτευση.
Σύμφωνα με το άρθρο 84 παράγραφος 2 «Πρόταση δυσπιστίας μπορεί να υποβληθεί μόνο μετά την πάροδο εξαμήνου αφότου η Bουλή απέρριψε πρόταση δυσπιστίας» και επομένως δεν μπορεί να υποβληθεί πριν το τέλος Μαρτίου που λήγει το εξάμηνο από τότε που η κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης παρά μόνο αν η πρόταση μομφής υπογράφεται από την απόλυτη πλειοψηφία (151 βουλευτές).
Σύμφωνα δε με την παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου η κυβέρνηση μπορεί να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης αν ψηφιστεί από την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών «η οποία όμως δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερη από τα δύο πέμπτα του όλου αριθμού των βουλευτών» δηλαδή κάτω από 120 βουλευτές.
Αντίθετα η πρόταση δυσπιστίας (μομφή) γίνεται δεκτή, μόνο αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών δηλαδή 151 βουλευτές.
Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι αν κάποιο κόμμα ο ΛΑΟΣ, το ΚΚΕ ή και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν για δικούς τους λόγους εκλογές αλλά και δεν θέλουν να ψηφίσουν την κυβέρνηση μπορούν απλά να απουσιάσουν από την ψηφοφορία και η κυβέρνηση να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης ακόμα και με 120 βουλευτές ενώ για την ανατροπή της απαιτείται να καταψηφιστεί από 151 βουλευτές.
Επειδή οι μέρες είναι πονηρές κι οι παπαριές από τους τηλεκανίβαλους που θα ακουστούν απίθανες ίσως χρειαστεί να επαναλάβουμε τα μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου με τα άρθρα 37 για το διορισμό πρωθυπουργού και κυβέρνησης, 38 για την απαλλαγή της κυβέρνησης από τα καθήκοντά της και 41 για τη διάλυση της βουλής.