Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Φροντίστε να είστε πλυμένοι όταν γυρίσει...

Πρόσκληση να επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο στις 9 Μαρτίου πήρε σήμερα, από τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Στην ατζέντα που έχει ετοιμαστεί από αμερικανικής πλευράς, κορυφαία θέση καταλαμβάνουν το κλείσιμο του θέματος της ονομασίας των σκοπίων, οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και η άμεση έναρξη συζητήσεων με την Τουρκία για το Αιγαίο.

Αφιερωμένο σε όσους πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι σήμερα Δεξιό κόμμα

Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε στις 20 Νοέμβρη 2007 με αφορμή τις αλλαγές του ασφαλιστικού για το ξαναμοίρασμα της φτώχεις από την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Θα μπορούσε όμως να γραφτεί και σήμερα αφού οι προτάσεις για την ενιαία σύνταξη, τον υπολογισμό με βάση όλο τον εργασιακό βίο, τα όρια ηλικία κλπ φαίνονται να είναι copy paste από τις αντίστοιχες της Ν.Δ γραμμένες όμως με πράσινο μελάνι....

Η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά κι ας διαμαρτύρεται ο Καραμανλής που θέλει να το παίζει μεσαίος χώρος.
Έτσι και οι λύσεις που προωθεί σήμερα για το ξεθεμελίωμα της κοινωνικής ασφάλισης με την ισοπέδωση δικαιωμάτων και παροχών προς τα κάτω έρχεται από παλιά και ο διάλογος και οι επιτροπές σοφών και μη είναι μόνο για τα μάτια.
Για του λόγου το αληθές ας παρακολουθήσουμε πόσο μεθοδευμένα η Ν.Δ συνεχίζει την εφαρμογή των Νόμων του 1990-1992 με απώτερο στόχο τη μείωση όλων των συντάξεων (και των ήδη συνταξιούχων) και την αύξηση των ορίων ηλικίας.

«Η διάταξη του άρθρου 22 παρ. 4 Συντ. (σ.σ προ της αναθεώρησης του 2001) δεν θεσπίζει αξίωση των εργαζομένων για ορισμένο είδος ή συγκεκριμένη έκταση ασφαλιστικής προστασίας. Ο κοινός νομοθέτης δεν κωλύεται από την ανωτέρω συνταγματική διάταξη να μειώσει για το μέλλον το ύψος των χορηγουμένων ήδη παροχών, η μεταβολή δε αυτή καταλαμβάνει, ελλείψει ρητής αντίθετης προβλέψεως, όχι μόνον τους μετά τη θέσπισή της μέλλοντες να λάβουν ασφαλιστική παροχή, αλλά και τους ήδη πριν από αυτήν λαμβάνοντες τέτοια παροχή, ακόμη κι αν ο τρόπος υπολογισμού και το ύψος της εν λόγω παροχής καθορίσθηκε με τελεσίδικη δικαστική απόφαση υπό την ισχύ του προγενέστερου νομοθετικού καθεστώτος».
Η παραπάνω παράγραφος αποτελεί το προοίμιο της απόφασης 1337/2000, του ΣτΕ που αποφάνθηκε ότι νόμιμα η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη περιέκοψε τις ανώτερες συντάξεις και μάλιστα κρίνοντας προσφυγή συνταξιούχου το ύψος της σύνταξης του οποίου είχε καθοριστεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση και όχι απλά με διοικητική πράξη.
Σε απλά ελληνικά η απόφαση του ΣτΕ λέει ότι ο κοινός νομοθέτης μπορεί να περικόψει το ύψος των παροχών και των συντάξεων όποτε θέλει και μάλιστα όχι μόνο για τους μέλλοντες να βγουν στη σύνταξη αλλά και για τους ήδη συνταξιούχους.
Οπότε μη βιαστούν κάποιοι να βγούνε στη σύνταξη για να προλάβουν τα μέτρα αφού ότι είναι να τους συμβεί θα τους συμβεί και ως γνωστόν με τη δεξιά όλα είναι πιθανά να συμβούν.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ στο προεκλογικό της πρόγραμμα το 2004 είχε εξαγγείλει την επίλυση του ασφαλιστικού με την πλήρη εφαρμογή της νομοθεσίας 1990-1992 και ακολούθως μετέθεσε την επίλυση του προβλήματος για τη νέα τετραετία καθώς τα μέτρα που θεσπίστηκαν το 1992-92 με τους νόμους Σουφλιά και Σιούφα ολοκληρώνονταν στο τέλος του 2007 και επομένως η συνέχεια θα δινόταν από το 2008.
Έτσι έχει ιδιαίτερη σημασία και το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ που αποκαλύπτει τις απώτερες επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης και ερμηνεύει τη μετάθεση των αποφάσεων στη νέα τετραετία.
Λέει μεταξύ άλλων το σκεπτικό της απόφασης: « Επειδή, κατά την έννοια των παρατεθεισών ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 1902/1990, η θεσπιζόμενη με αυτές ρύθμιση του καθορισμού ανωτάτου ορίου συντάξεως καταλαμβάνει όχι μόνον τους ασφαλισμένους που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν μετά την έναρξη ισχύος της εν λόγω ρυθμίσεως, δηλαδή μετά την 1.1.1991, αλλά και τους ήδη πριν από την ημερομηνία αυτή καταστάντες συνταξιούχους. Και τούτο ενόψει όχι μόνον της αδιάστικτης διατυπώσεως των εν λόγω διατάξεων, αλλά και του σκοπού που επιδιώκεται με τη θέσπιση του ανωτάτου αυτού ορίου, ο οποίος, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του Ν. 1902/1990, είναι η λόγω των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων αντιμετώπιση της ανάγκης προς "άμεση λήψη μέτρων για την στήριξη του ασφαλιστικού θεσμού, που έχει θεμελιώδη σημασία για την κοινωνική συνοχή και ευημερία" και η θέση των βάσεων "για μετάβαση σε ένα δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο σύστημα, το οποίο στην τελική του φάση θα εξασφαλίζει σ' όλους τους Έλληνες μια ενιαία σύνταξη, η οποία θα συμπληρώνεται από μία αναλογική σύνταξη που θα απονέμεται βάσει της αρχής της αποδοτικότητας"».
Να και η εθνική σύνταξη που επαγγέλλεται η κυβέρνηση χωρίς όμως να προσδιορίζεται ποιο θα είναι το ύψος της και οι δικαιούχοι. Από τότε έχει δρομολογηθεί ως λύση.
Ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, Εθνική σύνταξη στα όρια της φτώχειας και φυσικά μόνο για όσους συμπληρώνουν και τα όρια ηλικίας που θα χρηματοδοτείται από τους πόρους που σήμερα διατίθενται για το προνοιακό κομμάτι των κατώτερων συντάξεων και του ΕΚΑΣ και αποδέσμευση του κράτους από την τριμερή χρηματοδότηση που δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό.
Με λίγα λόγια θα γίνει ένα ξαναμοίρασμα της φτώχειας κι όποιος θέλει κάτι παραπάνω να πάει στους κολητούς της κυβέρνησης τραπεζίτες και ασφαλιστές.



Είπατε τίποτα, να το ακούσω?

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Αγάντα, άλλη μια υποτίμηση της …δραχμής είναι!!!


Ήτανε άνοιξη θυμάμαι του 1959, πρώτη χρονιά που πήγαινα στο Γυμνάσιο και ο θαυμασμός μου για τους καθηγητές απερίφραστος.
Τίποτα δεν άφηνα να πέσει χάμω από τα ψήγματα της σοφίας τους που είχαν την καλοσύνη να μας χαρίσουν έναντι του πενιχρού τους μισθού.
Έτσι όταν η κυβέρνηση αποφάσισε να αλλάξει τη μονάδα μέτρησης του βάρους και να αντικαταστήσει την «οκά» με το «κιλό» περιμέναμε από τους καθηγητές μας να μας εξηγήσουν γιατί έγινε αυτό και ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στην καθημερινή μας ζωή.
Και ήταν θυμάμαι ο αείμνηστος Κουρβέλος ο μαθηματικός μας, άνθρωπος με αριστερή ιδεολογία που δεν την έκρυβε (όσο μπορούσε βέβαια εκείνη την εποχή) που πήρε την πρωτοβουλία να μας ανοίξει τα μάτια για να μην μας περνάνε για μπουνταλάδες οι κυβερνώντες.
Χωρίς να αναφερθεί καθόλου στην αλλαγή της μονάδας βάρους άρχισε να τα λέει στη νύφη για να τα ακούει η πεθερά.
Επειδή οι Τούρκοι είναι μπουνταλάδες, άρχισε το μάθημα και, η κυβέρνηση τους ξέρει ότι, αν αυξηθεί η τιμή του ψωμιού θα ξεσηκωθούνε και θα βγούνε στους δρόμους τι νομίζετε πως κάνει για να αυξήσει την τιμή του ψωμιού χωρίς να ξεσηκωθούν οι μπουνταλάδες αναρωτήθηκε φωναχτά…
Τους κόβει γραμμάρια από τη φρατζόλα απάντησε χωρίς να περιμένει απάντηση από μας, δηλαδή χωρίς να αλλάξει την τιμή της φραντζόλας τους πουλάει λιγότερο ψωμί….
Εν ολίγοις είτε μειώσεις το βάρος της φρατζόλας είτε αυξήσεις την τιμή της το αποτέλεσμα είναι το ίδιο η υποβάθμιση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.
Που να ήξερα τότε ότι και εδώ στην Ελλάδα που περνιόμαστε για ξύπνοι και όχι μπουνταλάδες όχι μόνο η φρατζόλα από 1 κιλό που ήταν κάποτε θα μειωνότανε στο 1/5 του βάρους της αλλά και η τιμή της θα 5πλασιάζοταν.

Ξαναθυμήθηκα το θυμόσοφο καθηγητή μου προσπαθώντας να ερμηνεύσω την πλημμυρίδα των μέτρων που υπαγορεύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ανακοινώνει τρις της εβδομάδος η κυβέρνηση του ιπτάμενου πρωθυπουργού με πρόσχημα την εξυγίανση του δημοσιονομικού προβλήματος.
Μέχρι να μπούμε στο ευρώ οι κυβερνήσεις για να ξεφύγουν από τα δημοσιονομικά αδιέξοδα που οι ίδιες δημιουργούσαν με την πολιτική τους, είχανε το μεγάλο εργαλείο της υποτίμησης του εθνικού νομίσματος που από τη μια στιγμή στην άλλη έκανε το σύνολο των πολιτών να χάνει ένα μικρό ή μεγάλο μέρος της περιουσίας του και της αγοραστικής του δύναμης.
Με την ένταξη στο ευρώ η νομισματική πολιτική πέρασε στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και έτσι οι εθνικές κυβερνήσεις στερήθηκαν του «εργαλείου» της υποτίμησης οπότε….
Αφού δεν μπορούν να ψαλιδίσουν την αγοραστική δύναμη των πολιτών υποτιμώντας το εθνικό νόμισμα για να πετύχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα η λύση είναι να περικοπούν τα εισοδήματα είτε με άμεση μείωση αποδοχών (πάγωμα αυξήσεων, μείωση επιδομάτων κλπ) είτε έμμεσα με αύξηση της φορολογίας και ιδίως της έμμεσης φορολογίας (καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, αύξηση συντελεστών ΦΠΑ, ξανά αύξηση φόρου καυσίμων).
Αν το δούμε από αυτή την οπτική γωνιά όλα τα μέτρα που οδηγούν σε μείωση του διαθέσιμου για κατανάλωση εισοδήματος (κατάργηση 14ου μισθού, απελευθέρωση απολύσεων κλπ) είναι μέσα στο πρόγραμμα και δεν θα πρέπει να μας εκπλήσει…
Μην ξεχνάμε ότι και με την είσοδο του ευρώ το 2001 είχαμε τη βίαιη προσαρμογή της σκληρής δραχμής (1 ευρώ= 340,75 δραχμές) στην πραγματική της ισοτιμία που μας σέρβιραν σαν κερδοσκοπία της αγοράς με την εκτίναξη των τιμών στα ύψη (λόγω στρογγυλοποίησης προς τα πάνω) με συνέπεια τη σημαντική απώλεια αγοραστικής δύναμης.
Συμπέρασμα?
Άλλη μια υποτίμηση της …δραχμής είναι και θα περάσει….

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Οι κουίσλινγκς...

"Με τον τρόπο που χειριστήκαμε τα οικονομικά μας χάσαμε μέρος της κυριαρχίας μας" (Γ. Παπανδρέου)...

Η κυβέρνηση, προσανατολίζεται να προχωρήσει στη λήψη νέων μέτρων πριν από τις 16 Μαρτίου, ημερομηνία που εκπνέει το... τελεσίγραφο των Βρυξελλών, γιατί τότε οι αποφάσεις θα ληφθούν στο Εκοφίν ερήμην της Ελλάδας.


«... μια αχρεία γενιά από Quislings στρατολογήθηκαν για να κολακεύσουν με δουλοπρέπεια τον κατακτητή, για να συνεργαστούν με τα σχέδιά του και να επιβάλουν την εξουσία του στους συμπατριώτες τους, ενώ οι ίδιοι ταπεινώνονται με τη δουλικότητά τους».
Με αυτές τις σαιξπηρικού ύφους εκφράσεις χαρακτήρισε ο Γουίνστον Τσόρτσιλ τον Κουίσλινγκ και τους ομοιοτύπους του την άνοιξη του 1940. Το επίθετό του στο εξής θα αποτελεί συνώνυμο του προδότη στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου, ένα αρχέτυπο προσαρμοσμένο στους σύγχρονους καιρούς.

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, παρέες και καταστάσεις στην Ελλάδα του σήμερα είναι εντελώς μα εντελώς ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ!!!!