Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2007

Γαϊδουροκαλόκαιρο...

Κάτι οι εξελίξεις και τα παρατράγουδα στο ΠΑΣΟΚ, κάτι η ζέστη που επανέκαμψε και το μυαλό μου νερούλιασε και με εγκατέλειψε.
Μέχρι να συνέλθω δροσιστείτε νοερά μαζί μου...(κάνε κλικ στη φωτό να κυματίσει)

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007

Η Σοφία μας στη βουλή.


Δεν την ψηφίσαμε, δεν τη βρήκαμε στο ψηφοδέλτιο που ρίξαμε στην κάλπη αλλά δεν παύει να είναι η δική μας Σοφία.
Η Σοφία Σακοράφα του αθλητισμού, της αριστεράς και των κινημάτων που σαν σήμερα πριν από 25 χρόνια, στο διεθνές μήτινγκ "Βενιζέλεια" στα Χανιά, έσπαγε το παγκόσμιο ρεκόρ ακοντισμού και τις καρδιές μας με επίδοση 74,20 μέτρα. Ήταν ο πρώτος μεγάλος σταθμός στη μακριά πορεία της ως το κοινοβούλιο.
Αύριο η Σοφία Σακοράφα θα ορκιστεί για δεύτερη φορά βουλευτής (είχε εκλεγεί και το 2000 αλλά έχασε την έδρα της στο εκλογοδικείο) επισφραγίζοντας μια πορεία αγώνων στον αθλητισμό, την κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα κινήματα.
Πολιτικό όν διαχρονικά, από το 1980 στα κινήματα της Αριστεράς, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τώρα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ όπως αυτοσυστήνεται.

Με 2 συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες στο Μόντρεαλ του Καναδά και τη Μόσχα, το 2004 η Σοφία, στην οποία ο Γιασέρ Αραφάτ έχει απονείμει τιμής ένεκεν την Παλαιστινιακή υπηκοότητα, διεκδικεί τη συμμετοχή της και στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας επικεφαλής της ομάδας της Παλαιστίνης.
Ήταν μια πρωτοβουλία ειρήνης που προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση και της χάρισε το «Χρυσό» των αντιπολεμικών κινημάτων αλλά εξόργισε τον Ariel Sharon και τον George Bush
που απαίτησαν από τη ΔΟΕ και πέτυχαν τον αποκλεισμό της Σακοράφας και της ομάδας των Παλαιστινίων από την κορυφαία αθλητική διοργάνωση.
Δικαίωση μετά την ακύρωση της εκλογής σας το 2000; Ερωτάται από την εφημερίδα «Τα Νέα» λίγο μετά την επανεκλογή της.
«Δικαίωση μιας πορείας που δεν ήταν πάντα εύκολη», απαντά και προσθέτει: «Θεωρώ ότι η συνολική πολιτική στάση μου λειτούργησε ως προσωπική εγγύηση για τους πολίτες».

Υ.Γ Σαν σήμερα το 1996 ορκίζεται ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και τα μέλη του νέου υπουργικού συμβουλίου ενώ παραιτείται από την προεδρία της Ν.Δ ο ηττημένος των εκλογών Μιλτιάδης Έβερτ.
Η αντίστροφη μέτρηση για το σημερινό κατάντημα του ΠΑΣΟΚ έχει ξεκινήσει…

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Πολύ βρωμάει αυτός ο ψάρακας

Ο λαός μας ανέκαθεν έλεγε: «Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι»!
Και η παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά στη διένεξη του Εισαγγελέα Κολιοκώστα με τον πρόεδρο της αρχής για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης βρόμικου χρήματος Γ. Ζορμπά δεν μας εξέπληξε.
Είχε προηγηθεί ο τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρ. Κεδίκογλου με τις τηλεφωνικές ψηφοφορίες σε κρίσιμες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου
H εγκύκλιος Σανιδά ήρθε να επιβεβαιώσει όσα είχαμε επισημάνει από την Πέμπτη 7 Ιουνίου στο σημείωμα «Χέρι – χέρι, Κυβέρνηση και Δικαστές ή ο σκύλος εκεί που τρώει γαυγίζει».
Με την παρέμβασή του να στείλει στο καλάθι των αχρήστων το πόρισμα Ζορμπά που ανιχνεύει πολιτικές ευθύνες και διαδρομές προμηθειών (μίζες) σε γαλάζια κομματικά γραφεία ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός αφαίρεσε και το τελευταίο φύλο συκής αποκαλύπτοντας το σφιχταγκάλιασμα πολιτικής και δικαστικής εξουσίας.
Κι ύστερα μας έφταιγε το παραδικαστικό κύκλωμα μας φταίγανε οι Καλούσηδες, οι Μπουρμούλιες, οι Ηλίες και οι Γιοσάκηδες ενώ για το δικαστικό κύκλωμα που μετέχουν οι κορυφές δεν λέμε κουβέντα.
Πολύ σωστά ο Φώτης Κουβέλης χαρακτηρίζει απαράδεκτη την ενέργεια του κυρίου Σανιδά και ορθώς επισημαίνει ότι «με την εγκύκλιο επιχειρεί να καθοδηγήσει την κρίση των αρμόδιων εισαγγελικών λειτουργών και να υποβαθμίσει την Ανεξάρτητη Αρχή».
Εξίσου αιχμηρός ήταν και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ραγκούσης που δήλωσε πως
«σήμερα παρακολουθήσαμε μια ακόμη κακοστήμενη παράσταση, με στόχο την πλήρη απαξίωση της πορισματικής έκθεσης. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ.Σανιδάς έρχεται να “δικαιώσει” τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών κ. Κολιοκώστα, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειες του προέδρου της επιτροπής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δεν ήταν σύννομες».

Ετοιμάζουν τρίτο πόλο


Μαιευτική
Μονάδα
Εκλεκτών

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007

Το 1989 ψόφησε, σήμερα βρώμισε.

Το ΠΑΣΟΚ όσο κι αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν όσοι, ακόμα, στοιχίζονται στις γραμμές του είναι, ως κίνημα αλλαγής, πολιτικά νεκρό ήδη από τον Ιούνιο του 1989 και έκτοτε παραμένοντας άταφο κουφάρι μολύνει το αριστερό κίνημα με την παρουσία του.
Τα πρώτα εκφυλιστικά φαινόμενα είχαν φανεί ήδη από το καλοκαίρι του 1985 όταν, τι σύμπτωση, ο Κώστας Σημίτης ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανακοίνωσε τη δεύτερη υποτίμηση της δραχμής, το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με το περίφημο άρθρο 4 και το υπόλοιπο πακέτο του «προγράμματος σταθεροποίησης και ανάπτυξης».
Ύστερα ήρθε το σκάνδαλο Κοσκωτά για να του δώσει τη χαριστική βολή και η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Ζολώτα για να ρίξει την ταφόπλακα.
Μεσολάβησε ο οδοστρωτήρας των κοινωνικών κατακτήσεων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη που τρόμαξαν το λαό τόσο που 4 χρόνια αργότερα να δώσει στον Ανδρέα μια ακόμα ευκαιρία που ωστόσο ήταν αδύνατο να ανανεώσει τα νεκρωμένα κύτταρα του άλλοτε φιλόδοξου κινήματος της αλλαγής.
Ο ασθενής πρωθυπουργός και η απερήμωση των κομματικών οργανώσεων διευκόλυναν έναν εσμό αριβιστών να καταλάβουν τις θέσεις κλειδιά και να μετατρέψουν το ΠΑΣΟΚ από κίνημα σε εκλογικό μηχανισμό.
Έτσι το κριτήριο που έκρινε την επιλογή του διαδόχου του Ανδρέα ήταν ποιος από τους 3 υποψήφιους, Τσοχατζόπουλο, Αρσένη και Σημίτη μπορεί να κερδίσει στις εκλογές.
Και ομοθυμαδόν σχεδόν στο δεύτερο γύρο ψηφίσαν για πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη που είχε υποδειχθεί από τα ΜΜΕ και ειδικότερα τις εφημερίδες της «παράταξης» ως ο καταλληλότερος, όπως έχρισαν το 2004 καταλληλότερο το Γιώργο Παπανδρέου και υποδεικνύουν σήμερα το Βαγγέλη Βενιζέλο.
Παρακολουθούμε λοιπόν από τα ξημερώματα της Δευτέρας το ίδιο έργο, σε επανάληψη και πραγματικά είναι απορίας άξιο πως οι «κορυφαίοι» που φώναζαν ωσαννά και ζήτω για τους επιλεγόμενους από τους μιντιάρχες αρχηγούς στις προηγούμενες προβολές του έργου το 1996 και το 2004 σήμερα εμφανίζονται ενοχλημένοι.
Το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Σημίτη και των απερίγραπτων καθηγητάδων που μάζεψε στον περίγυρό του δεν πήρε απλώς τον κατήφορο αλλά κυριολεκτικά κουτρουβάλησε στου κακού τη σκάλα.
Η διαφθορά έφτασε στο απόγειό της, τα λαμόγια έγιναν παράγοντες του τόπου, τα εθνικά θέματα βγήκαν στο σφυρί με αποκορύφωμα τη συμφωνία της Μαδρίτης για τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο και την υιοθέτηση του σχεδίου Ανάν για τη διάλυση της Κύπρου.
Η δημόσια περιουσία βγήκε στο σφυρί με τις περίφημες μετοχοποιήσεις του Γιάννου και του Χριστοδουλάκη, τα παιχνίδια στο χρηματιστήριο, τις αρπαχτές και τις υπόλοιπες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που σε τίποτα δεν είχαν να ζηλέψουν τις πολιτικές του Μάνου και του Μητσοτάκη.
Ποιος δεν θυμάται τα ΜΑΤ να δέρνουν έξω από το Μέγαρο Μαξίμου τα τιμημένα γηρατειά και τα σκασμένα λάστιχα των τρακτέρ του Θεσσαλικού κάμπου.
Ποιος δεν θυμάται ότι στις εκλογές του 2000 τη νίκη έδωσε στο ΠΑΣΟΚ η Εκάλη, το Κολωνάκι και το «κόμμα των κωδικών» που ήταν οι νέοι εκλεκτοί της ηγεσίας ενώ οι λαϊκές γειτονιές, ο κάμπος και οι μη προνομιούχοι του γύρισαν την πλάτη.
Την τελευταία τετραετία διαλύσαμε το κράτος είπε σε κάποια κρίση ειλικρίνειας ο Πάγκαλος αποτιμώντας το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη.
Λίγο πριν τη διαφαινόμενη συντριβή, πανικόβλητος ο Σημίτης και για να διασώσει την υστεροφημία του, έσπευσε να δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής, έξω και πέρα από κάθε καταστατική και δημοκρατική τάξη στο Γιώργο Παπανδρέου φορτώνοντάς του μια ήττα που δεν του ανήκει, ενώ κράτησε πεισματικά την καρέκλα του πρωθυπουργού ως την ύστατη ώρα.
Είχε φροντίσει προηγουμένως να κλείσει όλα τα ψηφοδέλτια με εκσυγχρονιστές έτσι που και μετά την απομάκρυνσή του να έχει τον έλεγχο, αφήνοντας στο Γιώργο μόνο το ψηφοδέλτιο Επικρατείας στο οποίο ο τελευταίος μάζεψε όλα τα σκουπίδια της Δεξιάς και της Αριστεράς (Μάνο, Ανδριανόπουλο, Ανδρουλάκη, Δαμανάκη) απογοητεύοντας τους εναπομείναντες οπαδούς του «κινήματος».
Ωσαννά φώναξαν πάλι οι «κορυφαίοι» καταπίνοντας αμάσητη την καταστρατήγηση του καταστατικού το οποίο έσπευσαν να προσαρμόσουν στις επιταγές της νέας τάξης πραγμάτων που επέβαλαν οι μιντιάρχες δια του κυρίου Σημίτη.

Ο Γιώργος ανέλαβε με την προτροπή των οπαδών «Γιώργο άλλαξε τα όλα» και κείνος δεν άλλαξε τίποτα για να μην πούμε για κάτι επιλογές τύπου Ματσούκα και Καραχασάν που ήταν άστα να πάνε.
Ίσως και να μην μπορούσε αφού το έλεγχο της κοινοβουλευτικής ομάδας είχαν ο Σημίτης και τα ΜΜΕ, ίσως και να μην ήθελε γιατί δεν είναι της κουλτούρας του οι συγκρούσεις…
Τώρα λέει ότι δεν επέτρεψε να γίνει κριτική για την ήττα του 2004 γιατί θα έπρεπε να ειπωθούν πολλά που δεν ειπώθηκαν και πως από εδώ και πέρα «θα τα λέμε όλα».
Τώρα όμως είναι αργά Γιώργο, χάσαμε…
Η ιστορία δεν περιμένει και είναι αμείλικτη στην κρίση της. Ο γιος του Λευτέρη Βενιζέλου έμεινε στην ιστορία γνωστός ως Κλικλής (εκ του Σοφοκλής) και φευ, ο γιος του Ανδρέα θα περάσει ως ο Γιωργάκης της Μάγκυ.

Και τώρα τι;
Βαγγέλης, Γιώργος ή Άννα; Τι σημασία έχει το όνομα και άλλωστε σε τι διαφέρουν από τον Καραμανλή, την Ντόρα ή τον Αλογοσκούφη.
Έτσι κι αλλιώς στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ σιτίζονται άπαντες.

περάστε κόσμε...

Nikos Xilouris - T...

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2007

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ


Αγαπητοί φίλοι οπαδοί και μέλη.

Το Πολιτικό Συμβούλιο, το Εθνικό Συμβούλιο και η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν να παρακολουθήσετε την τελευταία παράσταση της αναμέτρησης του υιού Γιώργου και του ...ψυχογιού Βαγγέλη, για τον έλεγχο του μαγαζιού και της λοιπής κληρονομιάς του αείμνηστου, που θα δοθεί την Κυριακή 11 Νοεμβρίου.
Όπως αποφάσισαν οι 2 μονομάχοι, η αναμέτρηση θα γίνει με πραγματικά πυρά, όπλα, μαχαίρια, καφέδες, λάσπη κλπ και θα γίνει με την εγγύηση του πρώην Πρωθυπουργού της …Γιουκάντα στον οποίο μετά την αναμέτρηση ο νικητής θα παραθέσει δείπνο με τον ηττημένο ψητό στα κάρβουνα.
Η φωτό από την πρόβα της παράστασης.

Για το όλον (έως 11/11/07) ΠΑΣΟΚ
Ο εξάδελφος…

Γιάννης Ραγκούσης

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007

Καβαλοκαλαμάρης

Καβάλα στο καλάμι του πήγε στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ ο επίδοξος διάδοχος του Γιώργου Παπανδρέου.
Μετά από το μπουγέλωμα από τον Δημήτρη Ρέλο, αυτόκλητο υπερασπιστή της καθαρότητας του κινήματος και πασίγνωστα και από άλλα τέτοια επισόδια, ο κ. Βενιζέλος δήλωσε ότι ως μελλοντικός ηγέτης της παράταξης, του όλου ΠΑΣΟΚ τον συγχωρεί για τη πράξη του.
Ναι αλλά αν ο κ. Βενιζέλος θα είναι έτσι κι αλλιώς ο μελλοντικός αρχηγός όπως είπε οι υπόλοιποι του πολιτικού συμβουλίου για ποιο πράγμα συζητάνε.
Ο άνθρωπος αυτοεκλέχτηκε ηγέτης και απορώ πως και δεν άρχισε ακόμα τις διαγραφές των αντιφρονούντων.
Βρε όλοι τους για τα μπάζα είναι όπως θα λεγε και ο Πολύδωρας.

Ο Μάο Τσε Τουνγκ, ο Σημίτης και το ΠΑΣΟΚ…




Μια ξεχασμένη συζήτηση που έγινε έξω από το Μαυσωλείο του Μάο Τσε Τουνγκ στην πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου τον Οκτώβριο του 1998 ίσως φωτίζει από μια άλλη γωνία τις σημερινές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.
Περιμέναμε, μαζί με τον τότε υφυπουργό της Κυβέρνησης Σημίτη Αλέκο Μπαλτά, τη διευθέτηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών για να μπούμε στο Μαυσωλείο του Μάο εκτός ουράς και παρατηρούσαμε την ουρά των απλών Κινέζων πολιτών και στρατιωτικών χαμηλού βαθμού που περίμεναν υπομονετικά, ώρες ολόκληρες, για να χαιρετίσουν την ταριχευμένη σωρό του ηγέτη τους.
Εντυπωσιασμένος ο Αλέκος, με πολιτικές καταβολές στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά φιλοκινεζικών θέσεων, δεν κρατήθηκε και μου είπε «κοίτα ρε, ο απλός λαός μένει πιστός στην ηγέτη του, παρά τις προσπάθειες των επιγόνων να τον σβήσουν από τη μνήμη του».
Και που είναι το παράδοξο του απάντησα. Και στη Αθήνα κάποιοι άλλοι επίγονοι (του Ανδρέα) το ίδιο προσπαθούν να κάνουν.
Και τότε ο Αλέκος που μαζί με το Γιώργο Δρυ ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του Σημίτη στον οποίο άλλωστε όφειλαν και την πολιτική τους ανέλιξη, μου είπε: «Να το θυμάσαι. Ο Σημίτης 2 καλά θα κάνει για τη χώρα. Θα μας βάλει στην ΟΝΕ και θα διαλύσει το τριτοκοσμικό ΠΑΣΟΚ».
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται στη δίνη της χειρότερης κρίσης από την ίδρυσή του, ο σκληρός δίσκος του μυαλού μου ξαναέφερε στη επιφάνεια την ξεχασμένη συζήτηση στην πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου, μόλις είδα το Σημίτη σε θέση …εγγυητή των εξελίξεων.
Η σημερινή κρίση που διέρχεται το ΠΑΣΟΚ είναι χειρότερη από την κρίση του Πεντελικού που το κίνημα βρέθηκε στα πρόθυρα της διάσπασης,.
Τότε την παρτίδα έσωσε ο Γιώργος Γεννηματάς (έτσι δεν είναι Μιλτιάδη Παπαϊωάννου;) και το ΠΑΣΟΚ απέφυγε τη διάσπαση την τελευταία στιγμή.
Σήμερα Γεννηματάδες δεν υπάρχουν στο κίνημα και πολύ φοβάμαι πως έφτασε η ώρα να επιβεβαιωθεί η προφητεία του Αλέκου για διάλυση του ΠΑΣΟΚ που μεθοδεύτηκε συστηματικά από το Σημίτη από το 1996 που η κακιά η ώρα τον έκανε αρχηγό του.

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τα ΜΜΕ και ασκούνται …κατά τα κέφια των αφεντικών τους

«Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.»
Αυτό ορίζει το άρθρο 1 παράγραφος 3 του Συντάγματος που όμως η ζωή φαίνεται να έχει ξεπεράσει.
Με την ευκαιρία λοιπόν της Συνταγματικής αναθεώρησης προτείνω η συγκεκριμένη παράγραφος να αντικατασταθεί και να οριστεί ότι: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τα ΜΜΕ, υπάρχουν υπέρ αυτών και των μεγαλοδημοσιογράφων τους και ασκούνται κατά τα κέφια των αφεντικών τους.»
Τη σκέψη αυτή έκανα παρακολουθώντας τα σημερινά πρωϊνάδικα της τηλεόρασης όπου όλοι οι νέοι υπουργοί της κυβέρνησης κατέθεταν τα διαπιστευτήρια τους, στους τηλεαστέρες, πριν πάνε στο Προεδρικό Μέγαρο για να ορκιστούν και να αναλάβουν καθήκοντα.
Απολαύστε διάλογο:
Δημοσιογράφος (δεν έχει σημασία ποιος όλοι τα ίδια έλεγαν): «Ευχαριστώ κύριε υπουργέ που ανταποκριθήκατε στο τηλεφώνημα για να σας συγχαρούμε και να πούμε μια καλημέρα».
Νέος υπουργός (δεν έχει σημασία ποιος όλοι τα ίδια έλεγαν): Παρακαλώ πολύ, πάντα στη διάθεσή σας.
Αφού οι νέοι υπουργοί πήραν το μήνυμα σειρά είχαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που δυστροπούν στην αντικατάσταση του Παπανδρέου από το Βενιζέλο.
Των παθών τους τον τάραχο τράβηξαν η Ξενογιαννακοπούλου από το δίδυμο Καμπουράκη - Οικονομέα στο MEGA και ο Πετσάλνικος από το δίδυμο Παπαδάκη – Λιαρέλη στον ANTENA που δεν ενέδιδαν να φωνάξουν κι αυτοί ωσανά στον Ευάγγελο και να ευθυγραμμιστούν με τις δημοσκοπήσεις που είχαν γίνει από τα ΜΜΕ για το ποιος πρέπει να γίνει αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ.
Παραδοσιακός ο Αυτιάς στον ΑΛΦΑ υπενθύμισε τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Καραμανλή: 14 συγκεκριμένες δεσμεύσεις όπως έλεγε ότι θα του θυμίζει κάθε μέρα μέχρι να τις υλοποιήσει.
Τρέμε Καραμανλή έτσι και πέσεις στη δυσμένεια του Αυτιά. Δεν θα κλείσεις χρόνο στην κυβέρνηση.
Αν σ΄ αυτά προσθέστε και την πρόταση για debate Παπανδρέου – Βενιζέλου σε διακαναλική σύνδεση όπως είπε ο επίδοξος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αντί για πολιτικό διάλογο και αντιπαράθεση θέσεων και πολιτικών σε ένα συνέδριο ανασυγκρότησης θα συμφωνήσετε νομίζω ότι είναι επιτακτική η αναθεώρηση του Συντάγματος.

Υ.Γ προς koptoraptou: δεν μπαίνω στα χωράφια σου αλλά πώς να το κάνουμε έχει τόσο απλωθεί η εξουσία των μέσων που θέλουμε δεν θέλουμε μπλέκονται τα μπούτια μας (με εννοείς έτσι;)

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Τι δεν καταλαβαίνουν ο Γιώργος κι ο Βαγγέλης

Όσοι ψάχνουν το τι έφταιξε για τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ και όσοι αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους στο πρόσωπο του αρχηγού …ευαγγελιζόμενοι καλύτερες μέρες:
«Καλό θα είναι να χαμηλώσουν τα μάτια τους μήπως και δούνε ποιους στην πραγματικότητα προδώσανε με τη στάση και την παρουσία τους τόσα χρόνια. Όταν απαξιώσανε την πολιτική του πεζοδρομίου, όταν απαξιώσανε τα συναισθήματα των ανθρώπων που τους στήριζαν για χρόνια για να υιοθετηθούν από νούμερα και δείκτες που δεν είχαν κανένα αντίκτυπο στο λαό. Αφού έχασε την ανθρωπιά του ως κόμμα για να μπορεί να συνομιλεί με την αλαζονεία με ίσους όρους, τότε θα έρθουν ακόμα χειρότερα αποτελέσματα. Όχι μόνο για το ΠΑΣΟΚ. Για όλη την συναισθηματικώς αόριστη αριστερά όπως την αντιλαμβάνομαι και τη ζω χωρίς -ισμούς και δόγματα. Αν κάποιο κόμμα μπορούσε να την εκφράσει με μια κυβέρνηση κάποτε, αυτό χάθηκε πολλές δεκαετίες τώρα και καλό θα είναι να μη ψάχνει κανένας μόνο τα τελευταία χρόνια.»

«Σήμερα αν ζούσε ο παππούς και ο Παντέλος, ο Στέφανος θα μπουκάριζε μαζί τους στο εκλογικό κέντρο και δε θα ακουμπούσαν το ψηφοδέλτιο αυτού του ΠΑΣΟΚ. Ποια διαφορά θα του έκανε αν έβγαινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ στο κάτω κάτω της γραφής; Το πολύ να τσακώνονταν όπως παλιά, ποιό αριστερό κόμμα θα ψήφιζαν. Δεν είναι το δικό τους Πασοκ. Είναι των άλλων πια. Ή καλύτερα, αυτών που γίναν σαν τους άλλους. Όχι τους τότε, ευτυχώς. Της παράλληλης μετεξέλιξής τους
Τα αποσπάσματα από την καλύτερη ανάλυση που βρήκα στο blog kaltsovrako.wordpress.com για τα αίτια της ήττας.
Ολόκληρο το κείμενο εδώ

Στο φουλ οι μηχανές για ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.

Παπανδρέου σε πρώτη φάση και Καραμανλής στη συνέχεια βρίσκονται στο στόχαστρο ετερόκλητων ντόπιων και ξένων συμφερόντων που επιδιώκουν να ανακατέψουν την τράπουλα και να «ρίξουν» τίτλους τέλους στο πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης.
Είχαμε επισημάνει στην αρχή της προεκλογικής περιόδου ότι διάφορα συμφέροντα, πρωτοστατούντων των εκδοτικών επιδίωκαν ένα εκλογικό αποτέλεσμα χωρίς αυτοδυναμία που θα αποδέσμευε δυνάμεις για τη συγκρότηση νέων πολιτικών σχημάτων βάζοντας τέλος στα 2 μεγάλα κόμματα που από το 1974 εναλλάσσονται στην εξουσία.
Το ότι δεν τους βγήκε δεν σημαίνει ότι εγκαταλείψανε τα σχέδια τους, απλά άλλαξαν το σενάριο.
Η επίλυση του Σκοπιανού την προσεχή άνοιξη και των ανακατατάξεων στα Βαλκάνια, η ανατροπή του Τάσσου Παπαδόπουλου το προσεχή Φεβρουάριο που θα δρομολογήσει την επίλυση του Κυπριακού σύμφωνα με τις επιταγές των ΗΠΑ, του ασφαλιστικού, της οικοπεδοποίησης των δασών και της εκχώρησης τους σε ιδιωτικά συμφέροντα προσκρούει στην ύπαρξη ισχυρών πολιτικών σχηματισμών η διάσπαση των οποίων φαίνεται πως είναι σήμερα το ζητούμενο.
Οι εξελίξεις που ακολούθησαν το κλείσιμο της κάλπης είναι χαρακτηριστικές.
Όλα δείχνουν ότι το πολιτικό σκηνικό σε λίγους μήνες ελάχιστα θα θυμίζει το πολιτικό τοπίο που γνωρίσαμε μετά τη μεταπολίτευση κι αυτό όχι γιατί η άνοδος των κομμάτων της Αριστεράς επέφερε κάποιο ισχυρό πλήγμα στο δικομματισμό που διατήρησε το 80% του εκλογικού σώματος.
Όταν λοιπόν ο νικητής υποδέχεται τη νίκη του με παγωμένα χαμόγελα και ο ηττημένος, αν και αμφισβητούμενος, επιμένει γαντζωμένος στο θώκο του να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να αποχωρεί τότε τα πράγματα ίσως δεν είναι όπως φαίνονται.
Ο πρωθυπουργός αν και από πολύ ενωρίς είχε διαφανεί η νίκη της Ν.Δ και η συντριβή του ΠΑΣΟΚ βγήκε να κάνει την πρώτη του δήλωση μετά τα μεσάνυκτα ενώ την ίδια ώρα επέλεξε και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να κάνει τη δική του δήλωση.
Η όψη, το ύφος και το περιεχόμενο της πρωθυπουργικής δήλωσης πρόδιδαν την αγωνία του κ. Καραμανλή που από πανίσχυρος πρωθυπουργός ως τις 15 Αυγούστου βρίσκεται σήμερα με μια οριακή αυτοδυναμία όμηρος των εσωκομματικών ισορροπιών και της κυρίας Μπακογιάννη που αποτελεί βασικό πόλο της νέας τάξης πραγμάτων που σχεδιάστηκε πολλά χρόνια πριν, τουλάχιστον μετά το 2004..
Στην αντίπερα όχθη, στο ηττημένο ΠΑΣΟΚ, ο έτερος εκλεκτός της νέας τάξης πραγμάτων Βαγγέλης Βενιζέλος σαν έτοιμος από καιρό άνοιξε το καπάκι των εξελίξεων αμφισβητώντας ευθέως το Γιώργο Παπανδρέου και θέτοντας υποψηφιότητα για τη θέση του αρχηγού.

Ένα πρωτίστως πολιτικό θέμα όπως η αποδοκιμασία της πρότασης του ΠΑΣΟΚ από το εκλογικό σώμα υποβαθμίζεται σε απλό διαχειριστικό πρόβλημα για το ποιος είναι ικανότερος για τη θέση του αρχηγού και για την επίλυση του οποίου σπεύδει να συνταχθεί με τον επίδοξο νέο αρχηγό και ο πρώην πρωθυπουργός Σημίτης που είναι ο αρχιτέκτονας της εκφυλιστικής πορείας του κινήματος και πραγματικός πατέρας της χθεσινής ήττας.
Αντί για ένα ανοικτό πολιτικό συνέδριο «επανίδρυσης» που μέσα από σύγκρουση θέσεων και γραμμών θα προκύψει η νέα φυσιογνωμία του κινήματος και θα αναδειχτεί η ηγεσία από τις δυνάμεις που την εκφράζουν επιλέγεται η ρωμαϊκή αρένα όπου φίλοι, γνωστοί, συγγενείς και περαστικοί καλούνται να επιλέξουν για αρχηγό τον εκλεκτό που θα υποδείξουν τα ΜΜΕ δια των δημοσκοπήσεων.
Αρχηγό που θα αντλεί τη δύναμή του όχι από τη βάση κινήματος αλλά από τα συμφέροντα που τον προβάλλουν και τον στηρίζουν όπως μέχρι προχθές το Γιώργο Παπανδρέου και λίγο πριν τον Κώστα Σημίτη.
Οι αντιδράσεις πολλών κορυφαίων στελεχών και η σιωπή άλλων στην πρωτοβουλία Βενιζέλου δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ πολύ δύσκολα θα καταφέρει να μείνει ενωμένο και με όλες του τις δυνάμεις μετά την αλλαγή ηγεσίας.
Και η αποδυνάμωση ή η διάσπαση του ΠΑΣΟΚ θα κινητοποιήσει δυνάμεις για ανάλογες κινήσεις στο κυβερνών κόμμα.
Αν κάποιος προσέξει το συννεφιασμένο ύφος και το παγωμένο χαμόγελο του πρωθυπουργού στην πρώτη μετεκλογική δήλωση εύκολα θα διαπιστώσει ότι ο κ. Καραμανλής φοβάται πως η νέα θητεία του θα είναι πολύ βραχύβια.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

Καραμανλής ΤΕΛΟΣ…

Δεν μπορεί, το πολύ σε 1.460 ημέρες, θα ξαναστηθούν …κάλπες.
Μέχρι τότε, τι να κάνουμε, θα μάθουμε να ζούμε με Καραμανλή και Ν.Δ όπως μάθαμε να ζούμε με τους σεισμούς, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και λοιπές θεομηνίες.
Και εδώ δεν χωράει το δεν ήξερες δεν ρώταγες γιατί όλοι ξέραμε….

Ελλείψει γεννητικών αδένων τι διάδοχο να περιμένεις

Το 1988 με τον Ανδρέα 1,5 μέτρο από το θάνατο το «πανίσχυρο» τότε εκτελεστικό γραφείο του ΠΑΣΟΚ αποδέχτηκε να κυβερνάται η χώρα με το φαξ του Χέρφιλντ ενώ οι αντιπρόεδροι της κυβέρνησης Χαραλαμπόπουλος και Κουτσόγιωργας διαγκωνίζονταν ο καθένας για λογαριασμό του.
Κορυφαία και ισχυρά στελέχη όπως οι Τσοχατζόπουλος, Γεννηματάς, Λαλιώτης από τα οποία πολλά προσδοκούσε ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ παρακολουθούσαν άβουλα τις εξελίξεις αποκαλύπτοντας ότι στερούνται ηγετικής στόφας.
Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι στη διαδοχή του Ανδρέα επικράτησε ο Σημίτης, παρά τη σφοδρή αντίθεση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Με τη στήριξη των διαπλεκόμενων και των ΜΜΕ ο Σημίτης έμεινε οκτώ χρόνια στην εξουσία αφυδατώνοντας το κίνημα από τη ζωογόνο πηγή των αρχικών του ιδεολογικών θέσεων απομακρύνοντας παραδοσιακούς υποστηρικτές όπως οι αγρότες και οι μη προνομιούχοι κάτοικοι των αστικών περιοχών.
Ενόψει της επερχόμενη ήττας το 2004 ο πανικόβλητος Σημίτης παρέδωσε, χωρίς καμμιά αντίδραση, τα κλειδιά του «μαγαζιού» στο Γιώργο Παπανδρέου που με τη σειρά του οδήγησε το άλλοτε περήφανο κίνημα σε αλλεπάλληλες ήττες.
Ακόμα και χθες βράδυ μετά τη χειρότερη ήττα της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος αρνείται να παραδεχτεί τις ευθύνες του και να αποχωρήσει προκαλώντας τους κορυφαίους σε αναμέτρηση τύπου 2004: εκλογή αρχηγού από μέλη, φίλους και περαστικούς λες και η ηγεσία ενός κινήματος μπορεί να καθορίζεται από τρίτους.
Και οι κορυφαίοι τι κάνουν;
Κοιτιούνται στο καθρέπτη και ζυγιάζουν το παντελόνι τους αντί να τον πετάξουν έξω με τις κλωτσιές για όσα δεινά επισώρευσε στο κίνημα.
Έτσι αν σε κάτι μπορούμε να ελπίζουμε είναι να ενεργοποιηθεί ο απλός πολίτης και όπως το 1974 να αυτοργανωθεί βάζοντας στην πάντα ηγέτες και ηγετίσκους.
Το 2007 όμως δεν είναι 1974 γι αυτό και δεν μπορώ να αισιοδοξώ.
Αντίθετα η πιο ρεαλιστική εκτίμηση που μπορεί να γίνει είναι ότι το ΠΑΣΟΚ αργά ή γρήγορα θα διασπαστεί διευκολύνοντας με τη διάσπασή του ανάλογες κινήσεις στη Ν.Δ προς δόξα των διαπλεκομένων και του διεθνούς παράγοντα (έτσι δεν λέμε τις ΗΠΑ;).

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2007

Το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά αποσύνθεσης

Δηλαδή αν δεν υπήρχαν οι υποκλοπές, οι Πακιστανοί, τα δομημένα ομόλογα, οι κουμπάροι, οι μίζες, οι πυρκαγιές και οι 75 νεκροί που θα κατρακύλαγε ο Γιωργάκης.
Πόσο δίκιο είχε ο μακαρίτης ο Ανδρέας που έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείτε. Ήξερε, βλέπετε, τον κληρονόμο του, μόνο που οι επίγονοι δεν πήραν το μήνυμα κι έκαναν το Γιωργάκη αρχηγό.
Περαστικά τους.

Πριν το ρίξεις θυμήσου…

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΝ.ΑΝΤΙ!

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2007

Για δες ρε ποιοι ζητούν την ψήφο μας!

15 Σεπτεμβρίου 1994 η Βουλή αποφάσισε την παραπομπή στο Ειδικό Δικαστήριο του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για ηθική αυτουργία σε απιστία, για παθητική δωροδοκία και για παράβαση καθήκοντος στην υπόθεση της πώλησης της τσιμεντοβιομηχανίας ΑΓΕΤ-Ηρακλής και των πρώην υπουργών Οικονομικών Παλαιοκρασα και Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τεχνολογίας Ανδριανόπουλου για απιστία και για παράβαση καθήκοντος.
Το ότι δεν κάθησαν στο σκαμνί το χρωστάνε στο μακαρίτη τον Ανδρέα (καμιά σχέση με το γιό του Γιώργο) που στις 16 Ιανουαρίου 1995 πρότεινε στη βουλή την αναστολή της δίωξης.
Σήμερα ο Μητσοτάκης, που περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι κάνοντας τον τιμητή των πάντων, δεν πολιτεύεται, πολιτεύονται όμως η κόρη του Ντόρα που το 1994 είχε κατηγορηθεί και κείνη για το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών, χωρίς τελικά να παραπεμφθεί σε δίκη, και ο υιός Κυριάκος με τη Ν.Δ.
Όχι τίποτα άλλο αλλά ενόψει της αυριανής εκλογής καλό είναι να θυμόμαστε το DNA ορισμένων υποψηφίων.

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Θυμάσαι ή κοιμάσαι

Ψηφίζουμε ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α: Ενωτική Αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Ψηφίζουμε Αριστερα: Όσο πιο Αριστερά τόσο πιο καλά.

ΕΝΑΝΤΙΑ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΨΗΦΟΣ Η ΣΩΣΤΗ ΨΗΦΟΣ

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

ΝΑΙ στον έρωτα, ΟΧΙ στο πήδημα

Τα καλά δεν κρατάνε πολύ καιρό.
Είναι εύθραυστα, όπως ο έρωτας την περίοδο της μνηστείας ή και πριν από αυτήν.
Μετά έρχεται ο γάμος.
Κι ο γάμος ως γνωστόν σκοτώνει τον έρωτα.
Μένει μόνο το πήδημα. Αλλά το πήδημα δεν έχει καμιά σχέση με τον έρωτα.
Κάπως έτσι είναι και με τις εκλογές.
Οι αγάπες, οι ευαισθησίες και τα ταξίματα τελειώνουν αύριο βράδυ.
Σάββατο ανάπαυση, Κυριακή στρώνουν κρεβάτι κι από Δευτέρα αρχίζει το …πήδημα ή όπως τραγούδησε ο Θεοδωράκης «κι από Δευτέρα, πάλι, πίκρα και σκοτάδι.»
Το ποιος θα είναι ο επιβήτωρ είναι το ζητούμενο των εκλογών αν και τα πρόσωπα δεν κάνουν τη διαφορά γι αυτόν που υφίσταται το πήδημα.
Ως αύριο το βράδυ οι μεγάλοι θα ρίξουν τα ρέστα τους στη γαλαζοπράσινη τσόχα. Γαλάζιο χάνουμε, Πράσινο κερδίζουν.
Το παιχνίδι είναι στημένο γι αυτό ας ακολουθήσουμε την καρδιά μας.
Κι η καρδιά χτυπάει πάντα αριστερά.
Ας πούμε ΝΑΙ στον έρωτα, ΟΧΙ στο πήδημα ή για να παραφράσουμε μια ρήση του Γεώργιου Παπανδρέου (παππού) δεν κάνουμε επιλογή επιβήτορα αρνούμαστε το πήδημα.
ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΑ

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Μη μασάτε, βαράτε....

Πριν ψηφίσεις σκέψου: ΟΣΟ ΠΙΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΑ.
Η Ν.Δ δια του αρχηγού της Κώστα Καραμανλή και του αρμόδιου υπουργού Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη αλλά και το ΠΑΣΟΚ δια του αρχηγού του Γιώργου Παπανδρέου έχουν εξαντλήσει τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας σε περίτεχνες λεκτικές ακροβασίες για να αποφύγουν να δεσμευτούν ότι δεν θα αυξήσουν το ΦΠΑ μετά τις εκλογές.
Αν θυμηθούμε όμως ότι ο Αλογοσκούφης το Δεκέμβριο του 2004 έλεγε στη βουλή ότι δεν θα κάνει το χατίρι του ΠΑΣΟΚ να αυξήσει το ΦΠΑ και το Φλεβάρη του 2005, δηλαδή 1 μήνα πριν ανακοινωθεί η αύξηση, ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι φανερό ότι η αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ είναι προ των πυλών για να μην πω ότι θα είναι από τα πρώτα μέτρα που θα ανακοινωθούν αν τις εκλογές κερδίσει η Ν.Δ.
Από επιχειρήματα άλλο τίποτα: Το κόστος από τις πυρκαγιές που είναι μεγαλύτερο από όσο προβλέφτηκε αρχικά, η χρηματοδότηση του ταμείου για τους φτωχούς, πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση κλπ.
Με αυξημένο το ΦΠΑ θα πορευτεί και το ΠΑΣΟΚ αν εκλεγεί με το επιχείρημα της καμένης γης που θα παραλάβει κι εδώ που τα λέμε αυτή τη φορά κυριολεκτικά καμένη γη θα παραλάβει.

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2007

Ζητείται αλήθεια


Από το πρωϊ τηλεοπτικά κανάλια, ραδιόφωνα και blogs έχουν βαλθεί να μας θυμίζουν την επίθεση στους δίδυμους πύργους του WTC που άναψε το πράσινο φως για τον πόλεμο στο Ιράκ και το Αφγανιστάν με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς αμάχους.
Έξι χρόνια μετά τουλάχιστον το 50% των Αμερικανών έχει πειστεί ότι η επίθεση στους δίδυμους πύργους ήταν η μεγαλύτερη προβοκάτσια του αιώνα, μια καλοσχεδιασμένη δηλαδή επιχείρηση των μυστικών υπηρεσιών με την κάλυψη του Λευκού Οίκου.
Στην εκδοχή αυτή άλλωστε συγκλίνουν και όλα τα μέχρις στιγμής ευρήματα.
Αντί λοιπόν μνημόσυνου στα άτυχα θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου αναδημοσιεύω κάποιες επισημάνσεις από τη συνέντευξη του Αμερικάνου καθηγητή Τζέιμς Φέτζερ στον Γιάννη Μπογιόπουλο που δημοσιεύτηκε πέρυσι τέτοιες μέρες στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και όποιος έχει απαντήσεις στα ερωτήματα και τις επισημάνσεις του εδώ είμαστε να τις συζητήσουμε.

Λέει λοιπόν ο ακαδημαϊκός και ερευνητής Τ. Φέτζερ:

«Τα φυσικά ευρήματα είναι τα θεμέλια της δικής μας ανάλυσης για τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
Η κυβερνητική άποψη καταρρίπτει τους νόμους της Φυσικής και της Μηχανικής και δεν είναι δυνατόν να είναι αληθινή.

Για παράδειγμα, κάθε κτίριο είχε 47 ατσάλινες κολόνες στον πυρήνα, διασυνδεόμενες σε μια πολύπλοκη δομή. Μπορούσαν να στηρίξουν βάρος δεκαπλάσιο από όσο είχαν.

Το πιο σημαντικό είναι ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει πως ήταν η σύγκρουση με τα αεροπλάνα και η φωτιά από τα καύσιμα τους που οδήγησε στην κατακόρυφη κατάρρευση. Όμως τα κτίρια ήταν κατασκευασμένα έτσι ώστε να αντέξουν σύγκρουση με αεροπλάνο.

Ο Φράνκ Ντεμαρτίνι, που ήταν συντονιστής στην κατασκευή των δίδυμων πύργων, λέει πως η σύγκρουση αεροπλάνου με τα κτίρια, ακόμα και εάν ήταν πολλαπλή, θα ήταν ανάλογη με το να καρφώνεις μολύβια σε κουνουπιέρα.

Δεύτερο : Η μεγαλύτερη θερμοκρασία που μπορούν να φτάσουν φλεγόμενα τα καύσιμα των αεροπλάνων, στις ιδανικότερες συνθήκες και με άφθονο διαθέσιμο οξυγόνο, είναι 1.800 βαθμοί Φαρενάιτ.

Αυτές οι φωτιές έκαιγαν πολύ χαμηλότερα.. σε εργαστηριακά πειράματα υπολογίστηκε ότι έκαιγαν περίπου σε 500 βαθμούς. Το ατσάλι στο σκελετό του κτιρίου λιώνει στους 2.800 βαθμούς, δηλαδή σε 1.000 βαθμούς παραπάνω από την υψηλότερη θερμοκρασία που θα μπορούσε να προκληθεί από τα καύσιμα.

Ακόμη, πάντα σύμφωνα με τα πειράματα, το ατσάλι, θα μπορούσε να αντέξει σε θερμοκρασία 2.000 βαθμών για έξι συνεχής ώρες, χωρίς να δείξει εμφανή κόπωση. Το ένα κτίριο, ο νότιος πύργος που έπεσε πρώτος – ενώ ήταν ο δεύτερος που χτυπήθηκε -, κατέρρευσε ή καλύτερα εξαφανίστηκε έπειτα από μια ώρα.

Ο βόρειος πύργος έπειτα από μιάμιση ώρα. Έτσι, οι φωτιές έκαιγαν σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία για πολύ μικρότερο διάστημα για να αποδυναμώσουν το ατσάλι. Δεν θα μπορούσε να λιώσει, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, γιατί το ατσάλι δεν θα μπορούσε υπό αυτές τις συνθήκες.

Ακόμη, συζητήσεις με πολιτικούς μηχανικούς, με έχουν πείσει πως η σχεδίαση του κτιρίου ήταν τέτοια που δεν θα έκανε κατακόρυφη κατάρρευση. Υπάρχει ένα και μοναδικό πιθανό σενάριο για να γίνει μια κατακόρυφη κατάρρευση. Έπρεπε όλες οι κολόνες υποστήριξης να κοπούν την ίδια στιγμή. Αυτό είναι εντελώς γελοίο! Δεν υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό μέσω θερμότητας. Μπορεί να γίνει μόνο μηχανικά ή με την χρήση εκρηκτικών.»

Ο καθηγητής Φρέιζερ στέκεται σε ένα ακόμα συγκλονιστικό στοιχείο, το χρόνο της κατάρρευσης των πύργων : «Η επίσημη επιτροπή που ερεύνησε το θέμα αναφέρει στην σελίδα 305 του πορίσματος ότι ο νότιος πύργος έπεσε σε δέκα δευτερόλεπτα. Το εκπληκτικό είναι ότι εάν αφήσω εάν αντικείμενο απ’ αυτό το ύψος θα φτάσει στο έδαφος σε 12 δευτερόλεπτα! Αυτό σημαίνει ότι τα κτίρια έπεσαν με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν της ελεύθερης πτώσης! Δεν υπήρχε η παραμικρή αντίσταση από τους κάτω ορόφους. Είναι φαινόμενο που είναι αδύνατο να εξηγηθεί με τη Φυσική, χωρίς την μαζική χρήση εκρηκτικών…..

Άλλα συγκλονιστικά από την συνέντευξη του ακαδημαϊκού καθηγητή που ηγείται του σχήματος. «Ακαδημαϊκοί για την αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου» και αριθμεί περίπου 300 μέλη, τα περισσότερα από τα οποία έχουν την δυνατότητα επιστημονικών ερευνών :

«Αν η έρευνα μας είναι σωστή, η αμερικάνικη κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει βία και απειλή βίας για να εγκαταστήσει το φόβο στον αμερικάνικο λαό.

Οι Ντικ Τσέινι, Ντόναλντ Ράμσφελντ και Πολ Γούλφοβιτς θέλουν να δημιουργήσουν μια αμερικανική αυτοκρατορία. Μας το είπαν! Μας είπαν τι θέλουν να γίνει. Σχεδίασαν ένα λεπτομερές σχέδιο. Λέγεται «πρόγραμμα για το νέο αμερικάνικο αιώνα».

Η ιδέα ήταν να φτιάξουν μια σειρά από ισχυρές βάσεις σε όλον τον κόσμο και να επεμβαίνουν επιθετικά στη Μέση Ανατολή – όχι μόνο για να ελέγχουν τα φυσικά αποθέματα εκεί αλλά και για να αποκτήσουν πολιτική επιρροή σε αυτήν την κρίσιμη γεωπολιτικά περιοχή.

Αλλά πιθανότατα ο αμερικανικός λαός δεν θα ήταν διατεθειμένος να υποστεί οικονομικές θυσίες και τις απώλειες των ιδίων του των παιδιών για να υποστηρίξει αυτό το σχέδιο, εκτός εάν υπήρχε κάποιο φοβερά τραυματικό γεγονός, παρόμοιο με το Περλ Χάρμπορ….

Υπήρξε ένα θέμα ασφαλείας στους δίδυμους πύργους, δυο εβδομάδες πριν την 11/09. τα κτίρια έκλεισαν, οι υπάλληλοι πήγαν σπίτι τους, οι κάμερες ασφαλείας έσβησαν και οι μηχανικοί μπήκαν μέσα. Ήταν η ώρα που τοποθετήθηκαν τα εκρηκτικά.

Ο Στίβεςν Τζόουνς, καθηγητής Φυσικής στο πανεπιστήμιο ΒΥU, υπολόγισε ότι χρειάζονταν περίπου δέκα επισκέψεις από δέκα άτομα για να φυτευτεί η απαραίτητη ποσότητα των εκρηκτικών.

Η υπεύθυνη εταιρία για την ασφάλεια του World Trade Center ήταν η Securecom. Ένας από τους διευθυντές ήταν ο Μάρβιν Μπους, αδελφός του προέδρου Μπους και ένας άλλος ξάδελφός του. Όπως λένε και στα δικαστήρια, υπήρχε το κίνητρο, τα μέσα και η ευκαιρία.

Υπήρχε και το World Trade Center 7 που έπεσε στις 5,20 το απόγευμα. Αυτό ήταν ένα κτίριο 47 ορόφων, που δεν χτυπήθηκε από αεροπλάνο και δεν είχε φωτιές από καύσιμα.
Ο Λάρι Σίλβερσταϊν, που το νοίκιαζε, το είχε ασφαλίσει κατά τρομοκρατικής επίθεσης έξι εβδομάδες πριν για 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ήταν μια κλασική ελεγχόμενη κατεδάφιση με την χρήση των εκρηκτικών.


Υ.Γ Έκτοτε έχου βρεθεί κι άλλα στοιχεία που τεκμηριώνουν τα ευρήματα για την προβοκάτσια.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΑΤΡΑ

Προσοχή !!!
Ξεπουλιέται ο Πολιτισμός στο μαύρο χρήμα !
Το Ελληνικό Δημόσιο ξεπουλάει σκανδαλωδώς, άρον-άρον
και εν μέσω εκλογών, το Θέατρο «Βαφείο»
κατόπιν πιέσεων γνωστών οικονομικών παραγόντων
με σκοτεινή πορεία στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου !
Πλειστηριασμός στις 18 Σεπτεμβρίου 2007.
Δηλαδή 2 ημέρες μετά τις εκλογές η γαλάζια Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου ΚΕΔ ξαναρχίσει το ξεπούλημα.
Δείτε εδώ περισσότερα και βάλτε φρένο στα σχέδια με την ψήφο σας.

Μπροστά στη κάλπη θυμίσου!
Όσο πιο αριστερά τόσο πιο καλά!

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007

Πολύδωρας: "Είμαστε για τα μπάζα..."

Την άλλη Κυριακή ψηφίζουμε!
Θα τους εμπιστευτούμε ξανά;

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

Φτάνει πια

Ο monahikoslikos παίρνει θέση για τις εκλογές...

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2007

debate, 3 ώρες έτσι ...χωρίς πρόγραμμα


Σταυρώστε τον καλύτερο…
Τους υπόλοιπους κρατήστε τους για τη σούπα…
Και μην ξεχάσετε το αλάτι γιατί έτσι δεν τρώγονται με τίποτα.
Μη μου πείτε, φοβερή εμπειρία το χθεσινοβραδινό debate.
Αν περίμενα να αποφασίσω για αρχηγό από το debate σίγουρα θα διάλεγα τη Μαρία Χούκλη.
Ήταν η πιο σοβαρή και αξιοπρεπής παρουσία σε μια κακοστημένη θεατρική παράσταση.

Και με την ευκαρία αφιερωμένοι στους υποψήφιους λίγοι στίχοι του αξέχαστου Μάρκου Βαμβακάρη.

"Βάζω υποψηφιότητα,
Πρωθυπουργός να γίνω
Να κάθομαι τεμπέλικα
Να τρώω και να πίνω.

Και να ανεβαίνω στη Βουλή,
Εγώ να διατάζω,
Να τους πατώ τον αργιλέ
Και να τους μαστουριάζω."

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Είμαστε σήμερα 50 χρόνια πίσω ή το 1957 είμασταν 50 χρόνια μπροστά;

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό καθώς το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τη γειτονική Τουρκία και τις «φίλες» ΗΠΑ σήμερα και το 1957 μοιάζουν σαν 2 σταγόνες νερό: ονόματα, διαφθορά, πολιτικές, θεομηνίες όλα μοιάζουν σαν να είναι σήμερα ή μήπως σήμερα επιστρέψαμε 50 χρόνια πίσω;
Κι αν δεν με πιστεύετε ίσως σας πείσουν οι πιο κάτω επισημάνσεις ενός έγκριτου δημοσιογράφου, του Θανάση Παναγόπουλου, που είχε την υπομονή να αναδιφήσει στις πολυκαιρισμένες εφημερίδες.

Debate: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Η ώρα του «κυρίαρχου» λαού φτάνει κι απόψε θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το θίασο των αρχηγών σε περίτεχνες πιρουέτες να προσπαθούν να μας πείσουν ποιος είναι ο καλύτερος σαλτιμπάγκος.
Πράσινο, μπλε, κόκκινο, ροζ, πορτοκαλί, μαύρο ή κατάμαυρο;
Κάποιοι έχουμε κάνει ήδη την επιλογή μας, κάποιοι άλλοι βρίζουμε τους πάντες και τα πάντα και κάποιοι άλλοι στεκόμαστε αναποφάσιστοι και προβληματισμένοι μπροστά στη βιτρίνα.
Κι ακριβώς σ΄ εμάς τους αναποφάσιστους θα απευθυνθούν απόψε οι αρχηγοί και αρχηγίσκοι γιατί ενώ οι πολύχρωμες πλαστικές σημαίες στα χέρια των αποφασισμένων διαμορφώνουν το κλίμα οι αναποφάσιστοι είναι που βγάζουν το νικητή.
Είναι μάλιστα τόση η πρεμούρα τους να μας πείσουν να διαλέξουμε από το δικό τους «καλάθι» που δεν αποκλείω να δούμε κάποιον αρχηγό απόψε να αποτολμά ακόμα και τριπλό πήδημα στο κενό και μάλιστα χωρίς δίκτυ ασφαλείας.
Το κανονικό πήδημα «παρά φύσιν» και «κατά φύσιν» μας το κρατάει ο νικητής για έκπληξη την επαύριο των εκλογών.
Στις 16 του μηνός λοιπόν οι Έλληνες ψηφοφόροι καλούνται ελεύθερα, δημοκρατικά και ανεμπόδιστα να επιλέξουν αυτούς που τα επόμενα 3-4 χρόνια θα τους δυναστεύουν καθώς το παιχνίδι είναι τόσο καλά στημένο που ΓΡΑΜΜΑΤΑ κερδίζουν και ΚΟΡΩΝΑ χάνουμε..
Από υποσχέσεις και εξαγγελίες άλλο τίποτα κι όσο πλησιάζει η ώρα μηδέν οι δύο μεγάλοι μονομάχοι θα παίξουν τα ρέστα τους.
Μη μας διαφεύγει όμως ότι στις 17 θα μετρηθούν κέρδη και ζημιές και αμέσως μετά θα «πέσουν κορμιά» γι αυτό και θέλει πολύ σκέψη η επιλογή της σημαίας.
Ο νικητής τα παίρνει όλα, οι χαμένοι δεν παίρνουν τίποτα, ούτε τα ναύλα για να γυρίσουν σπίτι τους. Με τα πόδια θα πάνε και θα περιμένουν την επόμενη ευκαιρία να πάρουν τη ρεβάνς.
Ο νικητής θα σχηματίσει κυβέρνηση, θα ξεχάσει τι έλεγε προεκλογικά και θα ανοίξει την κρυφή ατζέντα με τα θέματα για τα οποία δεν είπε λέξη προεκλογικά ή τα προσπέρασε με μισόλογα.
Εν αρχή λοιπόν θα μας ρίξουν, έτσι για ζέσταμα, μια βαρβάτη αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ για να επαναφέρουν στις ράγες του τον προϋπολογισμό που έχει εκτροχιαστεί και να φτιάξουν και τον καινούργιο χωρίς τον κίνδυνο να ξαναπέσουμε στην επιτήρηση του Αλμούνια.
Άλλωστε την αδυναμία σύνταξης του προϋπολογισμού επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αναγορεύοντας ένα τρέχον διαχειριστικό πρόβλημα σε μείζον εθνικό θέμα για να καλυφθεί και η Συνταγματική «λεπτομέρεια».
Όχι πως αν βγει ο έτερος μονομάχος θα γλυτώσουμε τη φορολογική αφαίμαξη απλά θα είναι διαφορετική η δικαιολογία καθώς η Ν.Δ θα παραδώσει στον εαυτό της ή στο ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά, αυτή τη φορά, καμένη γη.
Κι αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς για το πλιάτσικο στις τσέπες σου θα σου πουν ξεδιάντροπα ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ενέκρινε την εφαρμογή του προγράμματος του νικητή και του έδωσε την εντολή να κυβερνήσει για 4 χρόνια.
Τώρα πως το 41-42% είναι πλειοψηφία όταν σε έχει καταψηφίσει με τον ένα ή άλλο τρόπο και έχει απορρίψει το πρόγραμμά σου το 58-59% των ψηφοφόρων αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα.
Όπως δεν καταλαβαίνω και το πώς με την ψήφο μου εγκρίνω κάτι που δεν μου έχεις ζητήσει να εγκρίνω.
Είναι κι αυτό από τα μυστήρια της «Δημοκρατίας» μας.

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2007

Ο Παττακός τώρα δικαιώνεται.

Η πλειοδοσία των αρχηγών των 2 μεγάλων κομμάτων αξιοτίμων-αξιοτίμων, κυρίων -κυρίων Κώστα και Γιώργου πάνω στα αποκαΐδια από τις καταστροφικές πυρκαγιές μου θύμισαν 2 παλιά ανέκδοτα που θα σας διηγηθώ ευθύς αμέσως.
Στο ένα πρωταγωνιστεί ο αντιπρόεδρος της Χούντας Στέλιος Παττακός και στο άλλο δύο κυνηγοί από τα Τρίκαλα, αλλά ας δούμε πρώτα το ρεπορτάζ, όπως λένε και οι καλοί άνκορμεν της τηλεόρασης.
Κώστας: δίνω 3.000 ευρώ για έξοδα πρώτης ανάγκης, 10.000 ευρώ για οικοσκευή, 8.000 ευρώ για κάθε τραυματία, 10.000 ευρώ για κάθε νεκρό, 2 επιπλέον επιδόματα σε κάθε άνεργο, 1 επιπλέον σύνταξη σε κάθε συνταξιούχο και 2.500 ευρώ σε κάθε πυροσβέστη και επιπλέον αναστέλλω την αποπληρωμή χρεών για 6 μήνες και αναλαμβάνω το κόστος για την ανοικοδόμηση της κυρίας κατοικίας. κάθε πυρόπληκτου.
Γιώργος: Κι εγώ δίνω 3.000 ευρώ για έξοδα πρώτης ανάγκης, αλλά προσέξτε με, εγώ δίνω 15.000 ευρώ για την οικοσκευή, 20.000 ευρώ για κάθε τραυματία, 30.000 ευρώ για κάθε νεκρό, 3 επιπλέον επιδόματα για κάθε άνεργο, 2 επιπλέον συντάξεις για κάθε συνταξιούχο, 3.000 ευρώ σε κάθε πυροσβέστη και όχι μόνο αναστέλλω για 6 μήνες την αποπληρωμή των χρεών αλλά ρυθμίζω και την καταβολή τους με δόσεις και αναλαμβάνω να σας χτίσω όχι μόνο την κύρια αλλά και την εξοχική κατοικία.
Κώστας: Είναι αυτονόητο ότι κι εγώ θα σας χτίσω εξοχικό και γιατί όχι μπορεί να σας δώσω και από 1 τζιπ αν χρειαστεί.

Πάμε τώρα στα ανέκδοτα…
1. Χειμώνας και στο καφενείο συναντιούνται 2 κυνηγοί, ο Κώστας κι ο Γιώργος, που μετά τα πρώτα κονιάκ αρχίζουν να ιστορούν τις κυνηγετικές τους επιτυχίες.
Πριν από μία εβδομάδα, λέει ο Κώστας, χτύπησα ένα γουρούνι που όταν το ζύγισα δεν πίστευα στα μάτια: Ήταν 450 κιλά.
Αυτό δεν είναι τίποτα λέει ο Γιώργος χαμογελώντας: Εγώ τον περασμένο μήνα χτύπησα ένα γουρούνι που ζύγιζε 650 κιλά και δεν έβρισκα ψυγείο να το βάλω.
Τι να σου κάνω: φταίω εγώ που μίλησα πρώτος του απαντά ο Κώστας.
2. Τα χρόνια της χούντας ο «αντιπρόεδρος» της «κυβέρνησης» περιοδεύει στην Πελοπόννησο και ζητά από τον κόσμο να του πει τι ανάγκες έχει για να τις ικανοποιήσει.
Εγώ λέει ο ένας θέλω ένα στάβλο για τα ζώα μου…
Γράψτον για στάβλο λέει ο Παττακός στο συνεργάτη του.
Ξεθαρρεύουν οι άλλοι κι αρχίζουν να ζητούν διάφορα.
Εγώ θέλω 1 σπίτι λέει κάποιος εγώ 1 χωράφι λέει ένας άλλος.
Γράφε, σπίτι, χωράφι, δίνει εντολή ο Παττακός.
Εσύ λέει σε έναν που παρακολουθούσε σιωπηλός δεν έχεις καμιά ανάγκη,
Έχω λέει αλλά δεν ξέρω αν γίνεται.
Όλα γίνονται τον ενθαρρύνει ο Παττακός.
Να λέει διστακτικά ο χωρικός, εγώ δεν έχω αρχίδια και αν μπορούσατε….
Γράψτον για …σπίτι δίνει εντολή ο Παττακός.
Μα εγώ αρχίδια ζήτησα, κύριε αντιπρόεδρε λέει χωρικός.
Το κατάλαβα ρε, του λέει ο Παττακός, και εσύ τουλάχιστον θα πάρεις αυτό που ζήτησες … γιατί και οι άλλοι τι νομίζεις ότι θα πάρουν;
Πολύ φοβάμαι ότι, με αυτά που θα πάρουν μετά τις εκλογές, οι πυρόπληκτοι θα πουν ότι ο Παττακός τώρα δικαιώνεται.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007

Για το θέμα με την υποψηφιότητα της Φώφης

Τρία αποσπάσματα από τοποθετήσεις του πρώην υπουργού (και) Συνταγματολόγου Ευάγγελου Βενιζέλου για το κώλυμα εκλογιμότητας των νομαρχών.
Το αν ορθώς ή όχι το αρμόδιο Τμήμα του Αρείου Πάγου εφάρμοσε τη Συνταγματική διάταξη ας απαντηθεί από τους κατ εξοχήν αρμόδιους ενώ αν δεν κάνω λάθος η κ. Γεννηματά μπορεί μετά τις εκλογές να προσφύγει με ένστασή της στο εκλογοδικείο του άρθρου 100.

1. Από την εισήγηση του Ε. Βενιζέλου για την αναθεώρηση των άρθρων 56 κλπ, Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2001 (απόγευμα) από τα πρακτικά της βουλής που βρήκα στην ιστοσελίδα του πρώην υπουργού.

«Και ένα τρίτο ζήτημα το οποίο ρυθμίζεται με πρωτότυπο τρόπο στην παράγραφο 1 του άρθρου 56 είναι το ζήτημα της εκλογιμότητας των ανωτέρων αιρετών μονοπροσώπων οργάνων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεύτερου βαθμού, δηλαδή εν προκειμένω των νομαρχών, οι οποίοι καθ' όλη τη διάρκεια της θητείας για την οποία εξελέγησαν ως νομάρχες δεν μπορούν, ούτε παραιτούμενοι, να θέσουν υποψηφιότητα και να εκλεγούν Βουλευτές. Αυτό σημαίνει ότι μετά τη λήξη της τετραετούς νομαρχιακής τους θητείας μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα ακόμα και στις εκλογές που ακολουθούν».

2. Από την ομιλία Βενιζέλου στο Ίδρυμα «Παύλος Μπακογιάνης» με θέμα «Ο ρόλος του βουλευτή, θεμέλιο της αναβάθμισης του πολιτικού μας συστήματος» στις Αθήνα, 13/3/01.

«Αποσαφηνίζονται λοιπόν οι έννοιες, ώστε να μειωθούν οι ερμηνευτικές αμφισβητήσεις και οι αντιδικίες και βεβαίως καταργούνται διάφορες κατηγορίες…, όπως είναι οι συμβολαιογράφοι και οι υποθηκοφύλακες, ενώ προστίθεται το κώλυμα των νομαρχών, που δεν είναι απλό κώλυμα που αίρεται με την παραίτηση, αλλά διαρκεί όσο διαρκεί η τετραετής θητεία των ανωτέρων αιρετών προσώπων, οργάνων των δευτεροβαθμίων οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

3. Συνοπτικά σχόλια στις αναθεωρημένες διατάξεις του Συντάγματος 1975/1996/2001 από τον Ε. Βενιζέλο, σε ειδική έκδοση της Βουλής για το Σύνταγμα και ως γνωστό ήταν επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ για τη συνταγματική αναθεώρηση..
«Στο γενικό αλλά σχετικό κώλυμα εκλογιμότητας της παρ. 1 του άρθρου 56 υπάγονται πλέον και τα ανώτατα αιρετά μονοπρόσωπα όργανα των Oργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεύτερου βαθμού (δηλ. εν προκειμένω οι νομάρχες), που δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν βουλευτές κατά τη διάρκεια της θητείας για την οποία εξελέγησαν, ακόμα και αν παραιτηθούν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο νομάρχης εμπίπτει στο κώλυμα αυτό καθ' όλη τη διάρκεια της 4ετούς νομαρχιακής θητείας για την οποία εξελέγη, μετά όμως τη λήξη της 4ετούς αυτής περιόδου μπορεί να είναι, χωρίς κανένα κώλυμα, υποψήφιος βουλευτής».

Τρεις του Σεπτέμβρη να θυμάσαι και να …ξεχνάς

Το 1843... στην Ελλάδα, ξεσπά η επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, που ανάγκασε το βασιλιά Όθωνα να παραχωρήσει στον ελληνικό λαό Σύνταγμα.
Έτσι η 3η του Σεπτέμβρη γίνεται ορόσημο στην ελληνική ιστορία.

Το 1974... ο Ανδρέας Παπανδρέου ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ).
Άλλο ένα ιστορικό ορόσημο καθώς η ίδρυσή του έθρεψε ελπίδες για μια σοσιαλιστική Ελλάδα και μπήκαν οι βάσεις για μια ριζική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.
Στην πορεία βέβαια το κίνημα εκφυλίστηκε κι αντί ελπίδων για σοσιαλιστική Ελλάδα έτρεφε μόνο τα λαμόγια και τους σπεκουλαδόρους που μετώκησαν στα βόρεια προάστια, τα κοσμικά νησιά και τα πολυτελή γιοτ.

Ο «αρχηγός» Γιώργος για άλλη μια φορά ξέχασε φέτος τα γενέθλια του κινήματος που «αρχηγεύει» και εδώ που τα λέμε αν ο «αρχηγός» και υποψήφιος πρωθυπουργός (τρομάρα του) θέλει να ξεχνάει τι λόγο έχω εγώ να θυμάμαι την 3η του Σεπτέμβρη;

Ο monahikoslikos, όμως, έχει τους δικούς του λόγους να θυμάται την 3η του Σεπτέμβρη καθώς απόψε κλείνουν 40 χρόνια που έπεσε για πρώτη φορά στα χέρια της χουντικής ασφάλειας όταν μαζί με άλλους συντρόφους έλεγε το μεγάλο Όχι στην κατάλυση της δημοκρατίας από τη χούντα των συνταγματαρχών.
Κι αυτή η ημερομηνία δύσκολα ξεχνιέται.
Γι αυτό και απόψε θα ξαναβρεθούμε με τους παλιούς συντρόφους, να πιούμε ένα κρασί και να αναπολήσουμε τα …λόγια και τα χρόνια τα χαμένα.