Debate: Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

Η ώρα του «κυρίαρχου» λαού φτάνει κι απόψε θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το θίασο των αρχηγών σε περίτεχνες πιρουέτες να προσπαθούν να μας πείσουν ποιος είναι ο καλύτερος σαλτιμπάγκος.
Πράσινο, μπλε, κόκκινο, ροζ, πορτοκαλί, μαύρο ή κατάμαυρο;
Κάποιοι έχουμε κάνει ήδη την επιλογή μας, κάποιοι άλλοι βρίζουμε τους πάντες και τα πάντα και κάποιοι άλλοι στεκόμαστε αναποφάσιστοι και προβληματισμένοι μπροστά στη βιτρίνα.
Κι ακριβώς σ΄ εμάς τους αναποφάσιστους θα απευθυνθούν απόψε οι αρχηγοί και αρχηγίσκοι γιατί ενώ οι πολύχρωμες πλαστικές σημαίες στα χέρια των αποφασισμένων διαμορφώνουν το κλίμα οι αναποφάσιστοι είναι που βγάζουν το νικητή.
Είναι μάλιστα τόση η πρεμούρα τους να μας πείσουν να διαλέξουμε από το δικό τους «καλάθι» που δεν αποκλείω να δούμε κάποιον αρχηγό απόψε να αποτολμά ακόμα και τριπλό πήδημα στο κενό και μάλιστα χωρίς δίκτυ ασφαλείας.
Το κανονικό πήδημα «παρά φύσιν» και «κατά φύσιν» μας το κρατάει ο νικητής για έκπληξη την επαύριο των εκλογών.
Στις 16 του μηνός λοιπόν οι Έλληνες ψηφοφόροι καλούνται ελεύθερα, δημοκρατικά και ανεμπόδιστα να επιλέξουν αυτούς που τα επόμενα 3-4 χρόνια θα τους δυναστεύουν καθώς το παιχνίδι είναι τόσο καλά στημένο που ΓΡΑΜΜΑΤΑ κερδίζουν και ΚΟΡΩΝΑ χάνουμε..
Από υποσχέσεις και εξαγγελίες άλλο τίποτα κι όσο πλησιάζει η ώρα μηδέν οι δύο μεγάλοι μονομάχοι θα παίξουν τα ρέστα τους.
Μη μας διαφεύγει όμως ότι στις 17 θα μετρηθούν κέρδη και ζημιές και αμέσως μετά θα «πέσουν κορμιά» γι αυτό και θέλει πολύ σκέψη η επιλογή της σημαίας.
Ο νικητής τα παίρνει όλα, οι χαμένοι δεν παίρνουν τίποτα, ούτε τα ναύλα για να γυρίσουν σπίτι τους. Με τα πόδια θα πάνε και θα περιμένουν την επόμενη ευκαιρία να πάρουν τη ρεβάνς.
Ο νικητής θα σχηματίσει κυβέρνηση, θα ξεχάσει τι έλεγε προεκλογικά και θα ανοίξει την κρυφή ατζέντα με τα θέματα για τα οποία δεν είπε λέξη προεκλογικά ή τα προσπέρασε με μισόλογα.
Εν αρχή λοιπόν θα μας ρίξουν, έτσι για ζέσταμα, μια βαρβάτη αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ για να επαναφέρουν στις ράγες του τον προϋπολογισμό που έχει εκτροχιαστεί και να φτιάξουν και τον καινούργιο χωρίς τον κίνδυνο να ξαναπέσουμε στην επιτήρηση του Αλμούνια.
Άλλωστε την αδυναμία σύνταξης του προϋπολογισμού επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αναγορεύοντας ένα τρέχον διαχειριστικό πρόβλημα σε μείζον εθνικό θέμα για να καλυφθεί και η Συνταγματική «λεπτομέρεια».
Όχι πως αν βγει ο έτερος μονομάχος θα γλυτώσουμε τη φορολογική αφαίμαξη απλά θα είναι διαφορετική η δικαιολογία καθώς η Ν.Δ θα παραδώσει στον εαυτό της ή στο ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά, αυτή τη φορά, καμένη γη.
Κι αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς για το πλιάτσικο στις τσέπες σου θα σου πουν ξεδιάντροπα ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ενέκρινε την εφαρμογή του προγράμματος του νικητή και του έδωσε την εντολή να κυβερνήσει για 4 χρόνια.
Τώρα πως το 41-42% είναι πλειοψηφία όταν σε έχει καταψηφίσει με τον ένα ή άλλο τρόπο και έχει απορρίψει το πρόγραμμά σου το 58-59% των ψηφοφόρων αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα.
Όπως δεν καταλαβαίνω και το πώς με την ψήφο μου εγκρίνω κάτι που δεν μου έχεις ζητήσει να εγκρίνω.
Είναι κι αυτό από τα μυστήρια της «Δημοκρατίας» μας.