«Έβγαλε βρόμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει, το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους· σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σε αυτό το θίασο μόνο
ως φαντάσματα...»
είμαστε λέει, το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους· σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σε αυτό το θίασο μόνο
ως φαντάσματα...»
Πριν από ένα χρόνο ήταν το κυρίαρχο θέμα σε όλα σχεδόν, τα ενεργά, bloggs.
Κάποιοι πίστεψαν ότι το «κίνημα» των Bloggers θα μπορούσε να κάνει πολλά για να αλλάξουν οι κακοδαιμονίες του συστήματος υγείας, για την αναλγησία, την αδιαφορία και τα κυκλώματα που έστειλαν στον τάφο την Αμαλία Καλυβίνου, πριν τη ώρα της.
Είχα γράψει τότε για την Αμαλία… «Έζησε όμως έστω και λίγο παλεύοντας. Ο αγώνας που έδωσε μας συγκλόνισε όλους.
Τα δεν θα σε ξεχάσουμε και καλό ταξίδι Αμαλία περισσεύουν στη μπλοκόσφαιρα, κάποιοι θα πάνε και στην κηδεία.
Για να φανούν οι ίδιοι ή για να δουν ποιοι πήγαν και μετά...
Μετά σιωπή όπως πάντα.
Κι αν χρειαστεί θα δώσουμε και το φακελάκι να πάρουμε τη θέση μιας άλλης Αμαλίας που θα πονάει χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα.
Μήπως μιλήσαμε πολύ.
Μήπως είναι ώρα σιωπής και περισυλλογής.
Ας την αφήσουμε να ξεκουραστεί.
Αρκετά.»
Σήμερα ένα χρόνο μετά ελάχιστα bloggs τη θυμήθηκαν, κάποιοι ίσως γιατί δεν είχαν κάτι άλλο να γράψουν, ίσως και από τύψεις γιατί στο χρόνο που πέρασε δεν έκαναν – δεν κάναμε (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) όσα μπορούσαμε για τις άλλες Αμαλίες που έχουν ανάγκη ένα χέρι να τις στηρίξει εν ζωή και όχι μετά θάνατον.
«δεν εχει υπαρξει
χειροτερη-υποκριτικη και σκατοψυχη κινηση,
απο αυτη των Ελληνων bloggers,
περισυ τον Ιουνιο», γράφει ο πρέζα tv, και προσθέτει ότι «οπως ο χρονος απεδειξε, οι Bloggers
οχι μονο ξεχασαν το θεμα
καθ'ολη τη διαρκεια του χρονου,
χωρις να κανουν ουτε μια αναφορα στα προβληματα
που αντιμετοπιζουν καθημερινα
οι καρκινοπαθεις με το Εθνικο Συστημα Υγειας,
τους γιατρους και γενικοτερα
τη κατασταση της περιθαλψης στη χωρα μας,
αλλα ενα χρονο μετα
καποιοι σκεφτηκαν να επαναφερουν
τα μαζικα δημοσιευματα και links
στο blog της Αμαλιας,
για το θεμα...»
Προσυπογράφω!!!
.jpg)
.jpg)
23 σχόλια:
Επρεπε να χτυπήσει την πόρτα της οικογενειας μου η κακια αρρωστια για να καταλάβω πόσο δικιο ειχε η συγχωρεμενη η Αμαλία.
Θα με βλεπει απο κει ψηλα και θα γελαει πικρα...
@ ανώνυμος: Κάπως έτσι βγήκε η παροιμία "στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα".
μάλλον μπουρδουκλώθηκα, σόρρυ!
καλημέρα σε όλους
μα δεν μπορώ να συμφωνήσω μ'αυτή την ανάρτηση. για τόσους λόγους που όλα μπερδεύονται μέσα μου.
κι ένας λόγος που βγαίνει έξω, είναι ας πούμε ότι με το μιλάμε για σκατοψυχιά, πηγαίνουμε παρακάτω;
ίσως. έχω όρεξη κι εγώ να πω σαν τον πρέζα περί σκατοψυχιάς, σαν εσένα λύκε, που λές είμαστε μικροί απάνθρωποι, ότι κι εγώ προσωπικά είμαι πολύ ηλίθια, και ίσως γι'αυτό, ίσως, δεν κατάφερα να κάνω τίποτα.
αυτό, εμάς τους τρεις, μας πάει πουθενά;
κι αν πάει βέβαια εμάς, πάμε και πολλοί άλλοι παραπέρα...
δλδ
ΠΩΣ να καλλιεργήσεις συνείδηση και συνειδήσεις; ΠΏΣ;
σκάω, μα δε βρίσκω λύση. είμαι ένα μικρό μπαλονάκι που δε θα κάνει ούτε μπαμ... (ακόμη και κατά το άσμα 'απόψε κάνεις μπάμ!)
την καλημέρα μου και σόρρυ για τα μπουρδουκλώματα!
:)
@ abttha: είμαι σίγουρος πως δεν κατάλαβες ούτε εμένα ούτε τον πρέζα και μας πήρες από τη μούρη.
Ξέρεις πόσο σε εκτιμώ και μόνο ότι το είδες αρνητικά θα αρκούσε για να κατεβάσω το ποστ αλλά δεν θα το κάνω.
Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω να καταλάβεις και πριν από όλα δεν σε αφορά (δεν μπορώ να σε φανταστώ με παντελόνια και σίγουρα δεν σε θεωρώ απ-άνθρωπη).
Δεν έγραψα "μικροί άνθρωποι είμαστε..." γιατί επίσης δεν αφορά και χιλιάδες άλλους σαν και σένα που θα ήθελαν αλλά δεν μπόρεσαν ή δεν ήξεραν πως να το κάνουν.
Οι άνθρωποι είναι ανυπεράσπιστοι και οι δυνάμεις τους πεπερασμένες για να σταθούν ο καθένας μόνος του απέναντι στο τέρας της αδιαφορίας, της αναλγησίας, της γραφειοκρατίας και του ωχαδερφισμού.
Το ξέρω και γι αυτό πριν από ένα χρόνο έγραψα "αφήστε την να ησυχάσει".
Το πόστ καλή μου αφορά και απευθύνεται σε εκείνους που κάθε φορά ψάχνουν σημαίες ευκαιρίας (Αμαλία, περιβάλλον, καμμένα κλπ) για να προβάλουν το εγώ τους, τη ματαιοδοξία τους, να δείξουν πως είναι κάτι που δεν είναι να δείξουν πως είναι άνθρωποι όσο κρατάει η συγγραφή ενός πόστ κι αν εκτός διαδικτύου σε δουν να πνίγεσαι δεν θα βρουν δυο σταγόνες νερό να σε δροσίσουν.
Λύκε, με δυο καρκίνους μέσα στο σπίτι και αντίστοιχους θανάτους, σχώρα με, αλλά όταν πρέπει να καταπιαστώ με τέτοια ζητήματα με πιάνει αγκύλωση. Ίσως και γι' αυτό να το ρίχνω στη σάχλα. Ίσως και να μη γουστάρω να λέω σε ποια μπλογκς μπαίνω και τι δάκρυ πέφτει κάθε φορά χωρίς να μπορώ ούτε ένα σχόλιο να αφήσω. Τα 'ζησα, τα 'φαγα στη μάπα, έχεις δίκιο, αλλά εκεί μπαίνει ο προσωπικός παράγων του καθενός - ίσως γι' αυτό και η abttha να διαφώνησε - και τα κάνει άνω κάτω. Την καλησπέρα μου!
@ koptoraptou: Αν μπεις στον κόπο να θυμηθείς πόσοι και πόσο σπεκουλάρισαν πέρυσι με το πόνο και την κατάληξη της άτυχης Αμαλίας (ως και ερώτηση στη Βουλή έκανε ο Βενιζέλος) και σιώπησαν μετά όχι ανήμποροι μα αδιάφοροι (οι περισσότεροι) θα μας δικαιώσεις και μένα και τον πρέζα που γράφουμε για την υποκρισία που ξεχειλίζει από τα bloggs.
Δε νομιζω ότι διαφέρουμε από οποιαδήποτε άλλη κοινωνία. Μικροψυχο είναι ένα μεγάλο κομματι του πληθυσμού της γης και οι σημερινές συνθήκες της ατομιστικής σκέψης επιτείνουν αυτό το χαρακτηριστικό. Βεβαίως εδώ στην Ελλάδα λειτουργεί ενδεχομένως λίγο καλύτερα η παρόρμηση, ο αυθορμητισμός και λίγο το συναισθημα. Οι πληροφορίες και τα περιστατικά σαν αυτό της Αμαλίας κτυπούν κατ ευθείαν στο θυμικό και δημιουργούν θερμοκήπιο αντιδρασης. Ομως ολα τελειώνουν και η επιστροφή στον εαυτο μας είναι μονόδρομος
Ομως το γεγονός ότι καποιοι το θυμήθηκαν και εκαναν ορισμένες κινήσεις είναι σημαντικό κι ας μην το προσπερνάμε.... Τα άλλα, να κανουμε κατι για το συστημα υγείας , ενταξει , ακομη και η συζητηση ειναι ως ενα βαθμό ουτοπική. ( ¨οχι εντελώς).
Μήπως ακόμη κι έτσι όπως ξέφτισε έγινε μια αρχή; Μήπως κανείς δεν θα ήξερε την Αμαλία αν δεν υπήρχαν οι bloggers; Μήπως εγώ που ευτυχώς δεν έχω ζήσει ανάλογα δράματα, θα πίστευα οτι όλα λειτουργούν καλά; Μήπως είναι και στη φύση του ανθρώπου να ξεχνά και να πηγαίνει παρακάτω; Μήπως αύριο, μεθαύριο σε δυο χρόνια η φωνή γίνει τσιρίδα; Μήπως είμαστε αυστηροί σε κάτι που απλώς είναι ακόμα έμβρυο; Μήπως είναι τελικώς μισογεμάτο το ποτήρι;
Ρωτώ...
Λύκε σήμερα συμβαίνει το εξής παράδοξο, οι μεν κανόνες, κοινωνικοί, πολιτικοί, συμπεριφοράς, τείνουν να εκλείψουν, αλλά ω του θαύματος, επιστρέφουμε σε νεοπουριτανικές κοινωνίες με αδιανόητη υποκρισία.
Αν κάτι με εντυπωσιάζει στην bloggoσφαιρα, καθρέφτης κι αυτή της ελληνικής κοινωνίας, είναι η ηθικολογία.
Θα περίμενα, μιας και τουλαχιστον η ανωνυμία προστατεύει, στο blog του ο καθένας να ...εκμυστηρευτεί.... όχι το πολιτικά ορθό, αλλά την αδυναμία του.
Την άλλη την ..άποψη, αυτή που δύσκολα θα την υποστηρίξει ο κάθε ένας μας προσωπικά, που θα μετρήσει το ...πολιτικο της κόστος στο ταίρι του, στην δουλεια του, στους φίλους του.
Τι εισπράττω;;; Να αναπαράγουμε όλοι την υποκρισία μας.
Απο παιδί αναρωτιόμουνα, πως είναι δυνατόν να ισχυρίζονται όλοι ότι το επίπεδο της ηθικής τους είναι τόσο υψηλό, το επίπεδο της αισθητικής τους ακόμα υψηλότερο, αλλά όλοι να ζούμε την απόλυτη κακία και την απόλυτη ασχήμια....
Τελικά, δέσμιοι της εικόνας μας. Ή μάλλον τραγικοί δεσμώτες....
Λύκε, και πριν την όμορφη Αμαλία, και μετά, όσο οι κανόνες είναι απο ελαστικοί εως ανύπαρκτοι, η διαφθορά θα κάνει την ιμπεριαλιστική επιδρομή της και στον χώρο της υγείας. Αν η Αμαλία ήταν blogger, αν κατεθεσε τον πόνο της, πισω απο αυτήν έχουμε ο καθενας δεκάδες περιπτώσεις ανθρώπων που βίωσαν, έγραψαν σε ημερολόγια ή δεν έγραψαν ποτέ, όλη αυτή την απάνθρωπη και εξευτελιστική πορεία. Τι κάναμε τότε;;;
Αν τα blogs, γιγαντώθηκαν στην Ελλάδα με αφορμή την Αμαλία, ίσως της οφείλουμε την τιμη, έτσι όπως καταντήσαμε την bloggoσφαιρα, να ...σιωπήσουμε.
Όλες οι οικογένειες έχουν πια έναν
καρκινοπαθή. Διστυχώς όλοι δίνουμε
το φακελάκι για τον δικό μας άνθρωπο.Το ψάρι λύκε μου όμως,
βρωμάει από το κεφάλι.Συμφωμώ με
τις διαμαρτυρίες βέβαια,είναι κάτι!
Απ'το τίποτα!Χρειάζονται όμως πιο δραστικά μέτρα.
@ ritsmas: Εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω ακόμα και πίσω από την ανωνυμία δυστυχώς.
@ άποψη: Αλίμονο κέρδισε κάτι η Αμαλία επειδή προβλήθηκε από τα bloggs;
Και την προβάλλαμε για να κάνουμε γνωστό το πρόβλημά της ή για κάνουμε γνωστό το blog μας;
Μήπως αντιγράφουμε τα αρνητικά των μέσων ενημέρωσης και από τα bloggs;
@ κατερίνα: και με το σχόλιο σου δικαιώνεις την εκτίμησή μου στο πρόσωπό σου.
Από πέρυσι έχω προτείνει να σεβαστούμε τη νεκρή και να σιωπήσουμε αν δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να κάνουμε κάτι για όλα αυτά που την έστειλαν στον τάφο.
@ λαμπηδόνα: Σε ατομικό επίπεδο έτσι είναι όπως τα λες καλή μου
... 'εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω',
κυρίως στην ανωνυμία μας
όλοι, άνθρωποι αυτής της κοινωνίας.
σφραγισμένοι με τα θετικά και τα αρνητικά μας...
καμιά φορά μπολιασμένοι με αναλγησία, ή καμιά φορά ξαφνιασμένοι από μια καλή ή μια αποτρόπαια κατάσταση, όπως αυτή που έζησε το αγγελούδι η αμαλία.
καθηγήτρια στο σχολείο του γιου μου, που βρίσκεται σε δευτερογενή καρκίνο (πώς να το πω, καταλάβατε), έχει ως γιατρό αυτόν με τον οποίο ή μάλλον έναν απ'αυτούς που ανέφερε η αμαλία. ακούω κι από κει διάφορα. θετικά αυτή τη φορά.
όπως και να είναι.
πόσο δύσκολο είναι να σταθούμε άνθρωποι σήμερα; μου λέτε;
ίσως να μην είναι πάντα το ίδιο δύσκολο... ίσως να μην είναι πάντα δύσκολο, αλλά απλό. γιατί στην ανωνυμία, ναι, ναι, εγώ, ευτυχώς λυκάκι, βρήκα πολλούς να μοιάζετε ή να μοιάζουμε κάπως μεταξύ μας...
ΛΥΚΕ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΡΟΣΒΕΒΛΗΜΕΝΗ.
ΕΧΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΟΥ ΠΡΕΖΑ ΕΧΩ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ
ΔΕΝ ΤΙΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΚΙ ΕΔΩ.
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΝΕ ΕΝΑ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΜΠΘΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΟΣ ΟΣΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ...
@ athena: καλημέρα έκανα ότι μου υπέδειξες και δεν βρίσκω να σε έχω αδικήσει. Οι εξαιρέσεις -όπως εσύ και μερικοί άλλοι- δεν ανατρέπουν αλλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αντιγράφω από το σχόλιό σου στο πρεζα "ΤΟ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΕΡΥΣΙ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ"... μια χούφτα άνθρωποι λοιπόν το περσινό... κίνημα των bloggers! Και ασφαλώς είναι άλλου τύπου θέμα το πώς το παλεύετε αλλά ασφαλώς δεν θα γίνω εγώ τιμητής της δικής σας προσπάθειας γιατί και λάθος να το παλεύετε και μόνο ότι κάτι κάνετε είναι ΠΟΛΥ.
Η αναφορά μου και πιστεύω και του πρεζα αφορά τους χιλιάδες bloggers που ψάχνουν σημαίες ευκαιρίες και σπεύδουν να συνταχτούν σε κάθε κάλεσμα για να κάνουν γνωστή την παρουσία τους και θα ανταποκριθούν και φέτος στην πρόσκλησή σας αν κρίνουν ότι τους εξυπηρετεί λόγω της επετείου.
Το ότι όμως στο χρόνο που πέρασε μείνατε μια χούφτα (όπως βλέπεις δεν εξαιρώ τον εαυτό μου -κι αυτό όχι υποκριτικά) κάτι λέει καλή μου.
Τέλος να είσαι βέβαιη ότι δεν είχα καμιά πρόθεση να σε προσβάλω εσένα και τους ελάχιστους που απομείνατε κι αυτό όχι γιατί ως φίλος της abttha -τιμή μου- δεν είμαι άδικος αλλά ...(αντιγράφω και πάλι από την απάντησή σου στο πρέζα: "ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΥΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙ ΥΠΟΚΡΙΤΡΙΑ") ...και επειδή δεν βρήκα σχετική βιβλιογραφία για λύκο πούστη.
Την καλημέρα...
Λύκε έχεις υπόψιν σου, ότι για να
κλείσεις ραντεβού με το ΙΚΑ,
πρέπει να έχεις μέσον? Ανθρωποι που
θα μπορούσαν να γιατρευτούν έχοντας μικρότερο πρόβλημα από καρκίνο έχουν
πάει αδιάβαστοι περιμένοντας το
κολοραντεβού του ΙΚΑ,μιά και δεν
είχαν λεφτά να πληρώσουν εξωτερικό
γιατρό!!!!
Όταν μου είπαν ότι ο πατέρας μου
ο νούμερο 1104 έχει καρκίνο ήταν
σαν να μου έλεγαν ότι έχει γρύπη!
Γίνανε γιατροί γιατί το επάγγελμα
έχει πολλά φράγγα!Για το φακελάκι
δηλαδή!Βέβαια όταν παίρνουν 1200e
και έχουν φτάσει 28 χρονών για να
πάρουν μισθό τι περιμένεις? Το
κράτος θα έπρεπε να αυξήσει το μισθό και να κόβει κόλους όποιον
πιάνει να παίρνει φακελάκι. Αλλα
ποιό κράτος θα μου πείς?
Κάτι αλλάζει όμως.
Αν μου επιτρέπετε να πω και εγώ την άποψη μου γιατί νοιώθω λίγο σαν παρείσακτος στη συζήτηση μίας παρέας.
Εγώ άκουσα για την Αμαλία όταν έγινε θέμα στα κανάλια και στα ραδιόφωνα. Και ναι το ξέχασα μετά. Όσο και αν λυπήθηκα δεν ήταν δικός μου άνθρωπος. Αλλά κάτι αλλάζει, κάτι άλλαξε μέσα μου διαβάζοντας το blog της. Την επόμενη φορά ήμουν πιο προσεκτικός,ίσως πιο ευαίσθητος.
Οι αλλαγές στο τρόπο συμπεριφοράς των ανθρώπων δεν είναι γρήγορες. Μπορεί να περάσει και μία γενιά για να μην έχουμε άλλες Αμαλίες. Μπορεί και δύο. Καταλαβαίνω την ανυπομονησία κάποιων αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα.
ν'αγιάσει το στόμα σου βρε σύφερ!
η άμπτθα είμαι:)
@ λαμπηδόνα: Το ξέρω κορίτσι μου, το ΙΚΑ μπορεί να διεκδικήσει επάξια το χαρακτηρισμό "όνειδος του κοινωνικο - ασφαλιστικού συστήματος της χώρας" κι όσο σκέπτεσαι πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι (η υγεία τους, η αξιοπρέπεια τους) εξαρτώνται από ένα τέτοιο οργανισμό δεν ξέρεις αν πρέπει να φουντάρεις ή να του βάλεις δυναμίτες στα θεμέλια.
@ cypher: Δεν ξέρω αν θα αγιάσει το στόμα σου όπως λέει η φίλη μου η abttha αλλά σίγουρα με παραξήγησες. Δεν υποστήριξα ότι τα bloggs δεν προσφέρουν και μάλιστα το blog της ΑΜΑΛΙΑΣ ούτε και περιμένω να αλλάξουν όλα σε μια στιγμή, ούτε και μπορούν όλοι να συμβάλουν σ΄αυτό.
Την υποκρισία στηλίτευσα, τα μεγάλα λόγια που ειπώθηκαν, τους όρκους που δεν τηρήθηκαν γιατί δεν υπήρχε από την αρχή πρόθεση να τηρηθούν....
Γι αυτά έγραψα και μίλησα κι ας μην αγιάσει το ....στόμα μου
@monaxhikoslikos Δικιο έχεις .. Ας την αφήσουμε να αναπαυ8εί. Ενας τρόπος πιστευω υπάρχει να χτυπίσουμε τα φακελάκια ... >Η να αρνουμαστε να τα δίνουμε όταν μας τα ζητάνε .. ή ακόμα κλαύτερα να τα δίνουμε "δίνοντάς τους" στον εισαγγελέα με προσημείωμένα χαρτονομίσματα..
Ξέρω εύκολο να λέγεται μα δύσκολο να υλοποιη8εί και μάλιστα όταν κρέμεσαι από αυτούς τους ασυνείδητους που δή8εν υπηρετούν τον όρκο που κάποτε έδωσαν.
Το φαντάζεσαι όμως να κρατο΄λυσαμε ΟΛΟΙ στα8ερά αυτή τη γραμμή? ποιός γιατρός 8α τολμούσε?
@ Λύκε:
Εμένα θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με τον Πρέζα. Τι θα άλλαζε εάν όλοι αναρτούσαν ένα κοινό κείμενο μνήμης για την Αμαλία ή εάν ο καθείς συνέγραφε και ένα επετειακό δικό του? Τι ακριβώς θα αποδείκνυε?
Και τι ακριβώς σημαίνει "το παλεύουμε από πέρυσι μια χούφτα άνθρωποι"? Τι και πώς το "παλεύουν"? Ψηφίζοντας τους ίδιους ανθρώπους (που εναλάσσονται με τους άλλους ανά τετραετία) που μπήκαν με τις παρέες τους και αλώσανε τα πάντα, Δημόσια Υγεία, Δημόσια Παιδεία, Δημόσια Διοίκηση? Εκείνους που έκαψαν τη χώρα, εκείνους που μας ταϊζουν σκουπίδια και ορυκτέλαια, εκείνους που συντηρούν τη σαπίλα, τη διαφθορά και την παραλυσία του Κράτους?
Η Αμαλία εξέφρασε μια τελευταία επιθυμία, την οικονομική ενίσχυση καρκινοπαθών παιδιών. Δεν θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πόσοι σεβάστηκαν την επιθυμία της (αν και διαφωνώ με κάθε μορφής φιλανθρωπία και θεωρώ χρέος μου να παλέψω για ένα δικαιότερο Κράτος) και κατέθεσαν έστω και ένα ευρώ στη μνήμη της? Εάν έγιναν λίγο περισσότεροι Ανθρωποι και προσήλθαν αυτοβούλως στο Λαϊκό ή στο Μεταξά να δώσουν αίμα ή πλάσμα ή αιμοπετάλια και να ζητήσουν να κρατηθούν τα στοιχεία τους και να τους καλούν οσάκις παρίσταται ανάγκη?
Μια γραμμή μόνο μας χωρίζει από αυτούς τους ανθρώπους, μια γραμμή χωρίζει τη Ζωή από το Θάνατο και μεταφορικά (η πύλη του Νοσοκομείου) και κυριολεκτικά. Εχασα τη μητέρα μου από την ίδια ασθένεια και καθόλη της διάρκεια της δικής της πορείας προς το Τέλος, όσο εκείνη περπατούσε το δικό της "Πράσινο Μίλι", ήρθα αντιμέτωπη με δεκάδες, εκατοντάδες ανθρώπους αλλά και μικρά παιδιά που περίμεναν υπομονετικά το Θαύμα και την επιστροφή τους στην κοινωνία των ζωντανών, την εξαίρεσή τους από τον κατάλογο των μελλοθανάτων. Χρειαζόμασταν κάθε μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα αιμοπετάλια τα οποία έδιναν οι ίδιοι οι γιατροί της όταν οι γνωστοί και οι φίλοι, διακριτικά, αποσύρθηκαν. Ξέρεις γιατί? Γιατί ο Θάνατος δεν χτύπησε τη δική τους πόρτα.
Εάν λοιπόν θεωρώ ότι απέτυχε όλη αυτή η προσπάθεια για την Αμαλία είναι γιατί δεν μας ωφέλησε ως ανθρώπους, δεν μας έκανε πιο ευαίσθητους, λιγότερο ματαιόδοξους, περισσότερο σοφούς.
Y.Γ. Δεν διάβασα τα σχόλια. Εάν κάτι έχει ήδη ειπωθεί από φίλους ζητώ συγγνώμη.
@ miaarkoudapouthneleganbetty:
Δεν καταλαβαίνω που διαφωνείς το ίδιο ακριβώς λέει και ο πρεζα. Αφού ένα χρόνο την ξεχάσαμε κάποιοι σκέφτηκαν να επαναφέρουν κλπ κλπ.
Κατά τα λοιπά με βρίσκεις σύμφωνο ότι αυτό που προέχει είναι να αλλάξουμε το σύστημα που γεννάει τέτοιες καταστάσεις.
Μέχρι τότε βέβαια ας αφήσουμε τον καναπέ γιατί από εκεί τίποτα δεν θα αλλάξει.
συγγνώμη αρκούδα που σε λεγαν μπέτυ,
που δεν είναι δικό μου το μπλογκ, συγγνώμη λυκάκι μου,
αλλα
γειά στο στόμα σου!
άμπτθα
@ Λύκε:
Διαφωνώ στο ότι ακόμα και εάν είχαν γίνει όσα ο Πρέζα επισημαίνει ότι δεν έγιναν (αναφορές, δηλαδή σχετικά κείμενα καθόλη της διάρκεια του έτους) αυτά δεν θα ήταν αρκετά για την ανατροπή μιας κατάστασης.
***
"οπως ο χρονος απεδειξε, οι Bloggers
οχι μονο ξεχασαν το θεμα
καθ'ολη τη διαρκεια του χρονου,
χωρις να κανουν ουτε μια αναφορα στα προβληματα που αντιμετοπιζουν καθημερινα
οι καρκινοπαθεις με το Εθνικο Συστημα Υγειας,
τους γιατρους και γενικοτερα
τη κατασταση της περιθαλψης στη χωρα μας"
Δημοσίευση σχολίου