Το να φοβάται κάποιος είναι ανθρώπινο, κρύβει σοφία ...

Το να δηλώνεις όμως πως όχι μόνο αισθάνεσαι αλλά είσαι ισχυρός πρωθυπουργός όπως δήλωσε ο Καραμανλής πρόσφατα από τις Βρυξέλλες και να το σκας μετά από τη βουλή πανικόβλητος στο ενδεχόμενο συγκρότησης προανακριτικής επιτροπής για το στενό σου συνεργάτη ούτε σοφία ούτε λεβεντιά υποδηλώνει.
Υποδηλώνει έναν αλαζόνα πολιτικό που ενώ έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία (όπως καταφανώς προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις) και την εμπιστοσύνη των συνεργατών και των βουλευτών του αυτός επιμένει γαντζωμένος στο θώκο του πρωθυπουργού αδιαφορώντας για τη ζημιά που υφίσταται η χώρα που σαρώνεται κι από το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης.
Και ένας τέτοιος πολιτικός είναι επικίνδυνος όσο κι αν κάποιοι απολογητές του θέλουν να μας πείσουν ότι στην " επιχείρηση αποδόμησης του (πρωθυπουργού) πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν οι ΗΠΑ με το απερχόμενο σύστημα Μπους και ένα ισχυρό εκδοτικό-οικονομικό ελλαδικό κατεστημένο που θέλει ακυβερνησία για να περάσει γρήγορα τα deals που επιθυμεί από το παρασκήνιο" όπως γράφει η εφημερίδα "Παρόν".

Μεταξύ των άλλων που γράφει το "Παρόν" για το ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ ο Καραμανλής προχώρησε σε αυτόν τον πρωτοφανή "ελιγμό" να αποχωρήσει η κυβερνητική πλειοψηφία από τη βουλή σε μια τόσο σημαντική διαδικασία, όπως ήταν αυτή της Παρασκευής διαβάζουμε:
"...ύστερα από ενδελεχή έρευνα και αξιοποίηση όλων των πληροφοριών, ο πρωθυπουργός και το στενό του επιτελείο - με τον Θ. Ρουσόπουλο και τον Π. Παυλόπουλο - πείστηκαν ότι...κατά την ψηφοφορία θα έπεφταν 20 έως 30 ψήφοι από τους βουλευτές της ΝΔ κυρίως Λευκά ή και Υπέρ της προανακριτικής από πρώην μέλη της κυβέρνησης και από βουλευτές του λεγόμενου "αντικαραμανλικού στρατοπέδου"....- στόχος ο πειθαναγκασμός του υπό το κλίμα αποσύνθεσης και κατάρρευσης που θα είχε δημιουργηθεί μετά την "επανάσταση των λευκών" και αρνητικών ψήφων...να παραδώσει "τα κλειδιά" κατά το προηγούμενο του Σημίτη το 2004 ή στον Σουφλιά (ως ενδιάμεση, μεταβατική λύση) ή στην Ντόρα...Αν και η επιχείρηση να "πέσει" ο Καραμανλής ετοποθετείτο γύρω στον Μάιο, η απρόοπτη εξέλιξη της πρότασης για προανακριτική, εκτιμήθηκε ως ευκαιρία για πρόβα τζενεράλε..."

Καλό το παραμύθι αλλά λείπει ο Δράκος που δεν είναι άλλος από τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που βούλιαξαν στη λάσπη της ανυποληψίας τον ίδιο και τους στενότερους συνεργάτες του.
Κι αν συνεχίσει έτσι ο Καραμανλής σε λίγο ούτε στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου δεν θα μπορεί να κρυφτεί.
Γιατί χωρίς το τσουνάμι των σκανδάλων κανένας Μπους, καμιά Ντόρα και κανένα εκδοτικό-οικονομικό κατεστημένο όσο ισχυρό κι αν είναι δεν θα μπορούσε να απειλήσει τον πρωθυπουργό 13 μήνες από την επανεκλογή του.
Κι επ΄ αυτού δεν λένε τίποτα οι αυτόκλητοι απολογητές του Καραμανλισμού που στο παρελθόν κομπορημονούσαν πως ...γκρέμισαν τον Καραμανλισμό (του θείου).

.