ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕ «ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ» ΥΠΟΓΡΑΦΗ.

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια αποτελεί κομμάτι του παζλ της μετά ΔΝΤ αποσταθεροποίησης της πολιτικής κατάστασης ενόψει της διαμορφούμενης νέας τάξης πραγμάτων με τις ριζικές ανατροπές σε οικονομικό, πολιτικό και εθνικό επίπεδο.

Εργαλείο για το χωρίς αντιδράσεις πέρασμα στη νέα τάξη πραγμάτων είναι η κατατρομοκράτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, των πολιτικών, των δημοσιογράφων, των δικαστών που επιδιώκεται με κάθε μέσο, από την απειλή της κυβέρνησης για χρεοκοπία και πτώχευση του κράτους και των πολιτών μέχρι τη σύσταση-απειλή της «Σέχτας Επαναστατών» προς τους αυτόπτες μάρτυρες να περιορίζονται μόνο στο «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω».

Της δολοφονίας του Γκιόλια προηγήθηκε η δολοφονία του μικρού Αφγανόπουλου με την αδέσποτη βόμβα-παγίδα, η δολοφονία των 3 εργαζομένων της Marfin από εμπρηστική βόμβα στη διάρκεια του μεγάλου πανεργατικού συλλαλητηρίου και η αποστολή της βόμβας στο γραφείο του Χρυσοχοϊδη που κόστισε τη ζωή του υπασπιστή του υπουργού.

Παράλληλα το κοινό έγκλημα έχει πάρει πρωτοφανείς διαστάσεις έτσι που κανείς να μην αισθάνεται ασφαλής είτε μετέχοντας σε μια τεράστια διαδήλωση πολιτών είτε μένοντας κλεισμένος ιδιαίτερα τις βραδινές ώρες στο σπίτι του.

Η διασύνδεση του πολιτικού με το κοινό έγκλημα είναι περισσότερο από εμφανής ενώ η αδυναμία των διωκτικών αρχών (φανερών και μυστικών) να έχουν αποτελέσματα ενδεχομένως υποδηλώνει ότι συγκεκριμένες ομάδες δρουν υπό προστασία των μυστικών υπηρεσιών.

Το ενδεχόμενο αυτό ενισχύεται και από τις πληροφορίες ότι στους κόλπους της ΕΥΠ έχει ξεσπάσει αμείλικτος πόλεμος μεταξύ των λεγόμενων Χρυσοχοϊδικών και της λεγόμενης «παράγκας του Σημίτη» για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στις επιχειρήσεις.

Πέραν όλων αυτών ωστόσο η πρόσφατη προκήρυξη για την ανάληψη ευθύνης της δολοφονίας του Γκιόλια από τη «Σέχτα» προκύπτουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για τη διασύνδεση της λεγόμενης τρομοκρατίας με το κοινό έγκλημα.

«Ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η κυρίαρχη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας.
Με την ραγδαία εξάπλωση του internet και την ολοένα αυξανόμενη προτίμηση ιδιαίτερα των νέων για την ενημέρωση τους από αυτό, δεν άργησε και η εκμετάλλευση του από τα γνωστά λαμόγια της δημοσιογραφίας. Πέρα από τα επίσημα ειδησεογραφικά site που συνήθως είναι ηλεκτρονική μορφή ήδη γνωστών εφημερίδων δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ενημερωτικά blogs. Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που τα ανέδειξε σε δημοφιλείς ιστοσελίδες.»

Η παράγραφος αυτή από την προκήρυξη της «ΣΕΧΤΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ» με την οποία αναλαμβάνεται η ευθύνη της δολοφονίας του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια δείχνει νομίζω τις πραγματικές προθέσεις των δολοφόνων.

Από την παράγραφο αυτή προκύπτει η ανησυχία κάποιων συμφερόντων από τη ραγδαία εξάπλωση του internet και των ενημερωτικών blogs που έβαλαν στο στόχαστρο τους να βγάλουν από τη μέση τον άνθρωπο που κατείχε - όπως οι ίδιοι αξιολογούν- κυρίαρχη θέση στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα και προς τα άλλα blogs.

Η θέση μου αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι στους «παροικούντες στα ΜΜΕ» ηταν γνωστή η πρόθεση του Γκιόλια (είχε ήδη αρχίσει να στήνεται ο μηχανισμός) να εκδώσει και ημερήσια εφημερίδα με την επωνυμία του επιτυχημένου blog τρωκτικό.

Οι λοιπές φιοριτούρες που «μπουκώνουν» την προκήρυξη για τη διαχρονική σταδιοδρομία του Σωκράτη Γκιόλια χωρίς μάλιστα να του αποδίδουν κάποια έστω και ανώδυνη κατηγορία, παρά μόνο υποθέσεις ότι ενδεχομένως να είχε εμπλακεί …. κλπ, δεν συνιστούν παρά προπέτασμα καπνού για τον αποπροσανατολισμό των διωκτικών αρχών στην αναζήτηση των ηθικών αυτουργών αυτών δηλαδή που υπέδειξαν και ενδεχομένως πλήρωσαν αδρά για τη δολοφονία του δημοσιογράφου.

«Ο Σωκράτης Γκιόλιας έκανε τις επιλογές του και εμείς τις δικές μας. Αυτός επέλεξε να ζήσει σαν τρωκτικό στο βασίλειο της λάσπης του άθλιου κύκλου του και εμείς ως λύκοι έξω από την αγέλη» γράφουν σε άλλο σημείο της προκήρυξης αλλά δεν μπαίνουν στον κόπο να εξηγήσουν με ποιο τρόπο η δράση του Σωκράτη Γκιόλια έμπαινε εμπόδιο στην «οικοδόμηση ενός αυτόνομου υπαρξιακού κώδικα μακριά απ΄ την υποκρισία του σύγχρονου τρόπου ζωής» που προβάλλεται ως ιδανικό τους.

.