«Όσοι αγαπούν την ελευθερία, πρέπει να μιλήσουν ενάντια στην κινεζική καταπίεση στην Κίνα και το Θιβέτ»
Αυτό υποστηρίζει η Νάνσι Πελόσι πρόεδρος της Αμερικάνικης βουλής.
Ναι, ναι καλά το καταλάβατε η πρόεδρος της βουλής των υπέρμαχων της δικής τους ελευθερίας, που για να την σιγουρέψουν έχουν γεμίσει τον υπόλοιπο κόσμο με συντρίμμια και εκατόμβες νεκρών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αμερική ενδιαφέρεται για το Θιβέτ.
Το έκανε και το 1956 με τη CIA να υποκινεί την εξέγερση στις ανατολικές επαρχίες της Κίνας. Τρία χρόνια αργότερα οι επαναστάτες της CIA θα ηττηθούν, ο Δαλάι Λάμα θα αυτοεξοριστεί και το Θιβέτ θα ενσωματωθεί στην Κίνα ως αυτόνομη επαρχία.
Η διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων στο Πεκίνο το καλοκαίρι θεωρήθηκε χρυσή ευκαιρία για τη ρεβάνς, να πιεστεί δηλαδή η Κίνα, με την απειλή μποϊκοταρίσματος των Ολυμπιακών αγώνων, να δώσει τις ευλογίες της για την ανασύσταση του βασιλείου του Θιβέτ που καταλύθηκε το 13ο αιώνα από τον Τζέκινς Χάν και του Μογγόλους.
Οι διαδηλώσεις άρχισαν στις 10 Μαρτίου στη Λάσα με την ευκαιρία της επετείου της εξέγερσης του 1959 κατά της κινεζικής κυριαρχίας που κατέληξε στην εξορία του Δαλάι Λάμα. με τους Θιβετιανούς, εντός κι εκτός Κίνας, να καταγγέλλουν την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, προσπαθώντας να τραβήξουν τη διεθνή προσοχή εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου.
«Η διεθνής κοινότητα έχει ηθική ευθύνη να υπενθυμίσει στην Κίνα ότι πρέπει να είναι ένας καλός οικοδεσπότης των Ολυμπιακών Αγώνων» είπε ο Δαλάι Λάμα από την Ινδία που διαμένει και πρόσθεσε ότι: «Το έθνος του Θιβέτ αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο. Είτε το αναγνωρίζει η Κίνα είτε όχι, υπάρχει πρόβλημα. Αλλά οι Ολυμπιακοί δεν πρέπει να αναβληθούν».
Αφήνει δηλαδή τη βρόμικη δουλειά να την κάνουν οι άλλοι για λογαριασμό του.
Οι φωνές διαμαρτυρίας εναντίον της Κίνας αυξάνονται από μέρα σε μέρα ανά την υφήλιο και έφτασαν σήμερα και στην Αρχαία Ολυμπία στην τελετή αφής της φλόγας όπου Θιβετιανός διαδηλωτής προσπάθησε να διακόψει την ομιλία του προέδρου της οργανωτικής επιτροπής "Πεκίνο 2008" με συνθήματα υπέρ του Θιβέτ και την απαίτηση να μην παραδοθεί η ιερή φλόγα στους Κινέζους.
Το ενδεχόμενο μποϊκοταρίσματος των αγώνων υπαινίχτηκε και ο πρόεδρος της ΔΟΕ ο γνωστός και ως «ευκαριστούμε Ατήνα» Ζακ Ρογκ που πριν λίγα χρόνια «έφαγε τα λυσσακά του» για να πάρει το Πεκίνο τη διοργάνωση (είναι πολλά τα λεφτά Άρη που θα λεγε και ο Καλογήρου) και ανακαλύπτει τώρα, κάπως αργά, ότι η Κίνα καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ανάλογες πιέσεις με αυτές που δέχεται σήμερα το Πεκίνο δεχτήκαμε και μείς πριν λίγα χρόνια πάλι με το μπαμπούλα του μποϊκοτάζ.
Το μποϊκοτάρισμα της διεξαγωγής των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας είχε σαν πρόσχημα την τρομοκρατία από τη δράση της 17Ν που δρούσε ανεξέλεγκτα κοντά 30 χρόνια.
Πίσω από τις απειλές βέβαια εύκολα διέκρινε κανείς τους dealers των αμερικάνικων συστημάτων ασφαλείας που τελικά χρυσοπληρώσαμε και συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα να πληρώνουμε για τα χαφιεδοσυστήματα που δεν λειτούργησαν ποτέ σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους.
Και πάνω που είπαμε το ναι, στο μεγάλο deal με τους Αμερικανούς πλασιέ, μας πρόκυψε κι ο από μηχανής θεός, να βγάλει από το αδιέξοδο την τρομοκρατημένη κυβέρνηση του Σημίτη, με τη μορφή μιας έκρηξης στο λιμάνι του Πειραιά, που οδήγησε στην «εξάρθρωση» της 17Ν με μεθόδους και δικονομικές τσαχπινιές, για τις οποίες θα ντρέπεται η παγκόσμια νομική κοινότητα για αιώνες.
Έτσι η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων από το Βαρόνο Πιερ ντε Κουμπερτέν αντί να ενώσει τους λαούς μετατράπηκαν από διοργάνωση σε διοργάνωση σε εμποροπανήγυρη με τζίρους δισεκατομμυρίων δολαρίων, μοχλό πολιτικών και στρατηγικών επιδιώξεων.
Ένα τσίρκο δηλαδή με θηρία ντοπαρισμένους αθλητές και ακροβάτες τους λαούς που πληρώνουν τα σπασμένα.
Μαρινάκης: Δεν νομίζω να φτάσουμε σε σημείο διαγραφής Καραμανλή,
τοποθετείται πάντα με ευπρέπεια
-
[image: Μαρινάκης: Δεν νομίζω να φτάσουμε σε σημείο διαγραφής Καραμανλή,
τοποθετείται πάντα με ευπρέπεια] [image: Μαρινάκης: Δεν νομίζω να φτάσουμε
σε σημε...
Πριν από 22 ώρες
4 σχόλια:
Ένα μικρό σχολιάκι.
Καλά τα λες για την εμπορευματοποίηση, για τις πιέσεις που ακούνται κάθε φορά με διαφορετική μορφή προς τη διοργανώτρια χώρα, για τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτές τις πιέσεις. Αλλά δε νομίζω οτι είναι το ίδιο οι πιέσεις για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων (για την οποία παραβίαση έχει χυθεί πολύ μελάνι από παντού) με τις πιέσεις για αγορά συστήμάτων ασφαλείας. Μπορεί να υπάρχουν συμφέρονται και στις δύο περιπτώσεις, αλλά αυτό δεν τις εξισώνει.
@ γκρινιάρης: σαφώς και είναι όπως τα λες με μια διαφορά παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη Κίνα δεν είναι κάτι καινούριο και δεν εστιάζεται μόνο στο Θιβέτ για το οποίο γίνεται το τζέρτζελο.
Άκουσες κανέναν να διαμαρτύρεται για τους υπόλοιπους Κινέζους που υποφέρουν εγώ όχι.
Έγινα κατανοητός;
Σ' αυτό έχεις δίκιο. Αλλά αυτό που λες τώρα είναι άλλο πράγμα.
Τα ίδια κι εδώ με διαφορετικά λόγια
Δημοσίευση σχολίου