Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008

22.645 σκιές στο σκοτάδι του χρόνου

Οι δείχτες του ρολογιού βιάζονται.
Σε λίγο θα δείξουν την ώρα μηδέν,
την ώρα της εξόδου
Εξόδου για πού; αναρωτιέσαι.
Για το πουθενά,
«χούς ει και εις χούν απελεύσει».
Χρόνια πολλά να τα εκατοστίσεις.
Ξαφνιάζεσαι,
άνθρωποι δικοί σου,
αγαπημένοι γελούν γύρω σου.
Σαν τον Αυγουστιάτικο ήλιο
πάνω στη θάλασσα
αστράφτουν τα μάτια του Οδυσσέα,
του Βενιαμίν της συντροφιάς
των …συνωμοτών
που ετοίμασαν την έκπληξη.
Χαίρεσαι μαζί τους.
Κι ύστερα,
κοιτάς κλεφτά την κλεψύδρα
έχει σχεδόν αδειάσει.
Το πρωί κοιτάς τον ήλιο,
κι αναπολείς
τις μέρες που φύγανε,
τις μέρες που δεν θα γυρίσουν,
σκιές στο σκοτάδι του χρόνου.
Τις μετράς.
Είναι πολλές;
Ναι, 22.645 δεν είναι και λίγες.
22.645 μέρες μας κάνουν
επτακόσιους σαράντα τέσσερεις μήνες.
Εξήντα δύο χρόνια σωστά.
Κι είναι δικά σου.
Μην ψάχνεις λοιπόν το αύριο,
πόσες ανατολές θα δεις ακόμα.
Δεν έχει νόημα,
Δεν είχε ποτέ.

12 σχόλια:

Αποψη είπε...

Χρόνια σου πολλά και υπέροχα Λύκε μου! Δεν κατάλαβα λάθος. Γιορτάζεις έτσι; Να σε χαίρονται όσοι αγαπάς.

monahikoslikos είπε...

@ άποψη: Μην το κάνουμε θέμα μια μέρα σαν τις άλλες και η σημερινή.
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές κι από κοντά που λένε...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Αν κατι απ αυτη την ιστορια μπορει να κρατησεις σου το χαριζω μ ολη μου την καρδια.

Καθισμενος οπως ημουν κι αφηρημενος μαλλον, επεσε το βλεμμα μου πανω στο δερμα των ποδιων μου .Ζαρες στο δικο μου ποδι αναρωτηθηκα!
Κι ομως ηταν αληθεια !Κοιτουσα τα ποδια μου ξανα και ξανα .Τα εξεταζα σ ολες τις πιθανες στασεις και συνθηκες.Απο δεξια ,απο αριστερα ,απο πανω ,απ το πλαι ,χαλαρα η ελαφρως ζουμπιγμενα... Ορθιος για μια στιγμη μου φανηκαν καπως καλυτερα τα πραγματα ,αλλα το περασμα του χρονου ειχε οπωσδηποτε καθαρα αποτυπωθει πανω στο δερμα .Αν ειναι δυνατον! Τα ποδια τα δικα μου να μου θυμιζουν τα ποδια του πατερα μου ?Απιστευτο !
Συνειδητοποιησα με μιας πως ο χρονος δεν κανει χαρες σε κανεναν.Το πεπρωμενο φυγειν αδυνατον. Ποιος ειμαι εγω ,που χω απαιτηση να μην αλλαζω,σκεφτηκα .Ποιος ? Τι το ξεχωριστο νομιζα μια ζωη πως ημουν ? Τιποτα !Ενα ανθρωπακι οπως ολα τ αλλα δυστυχως .Με το ιδιο απαραλλαχτο και προκαθορισμενο τελος .Το χωμα.
Ειναι κατι ωρες που ο αντρας πρεπει να μενει και λιγο μονος .Μονος με τον εαυτο του .Με τα ερωτηματικα του .Με τις φοβιες και τις αδυναμιες του .Αντιμετωπος με την υποκρισια του και με τ αληθινα του μεγεθη .Ειναι εκεινες οι στιγμες που αναμετριεται με τη ζωη ,με τη ψυχη και με τη μοιρα .Κι ειναι ιερες εκεινες οι στιγμες για καθε αντρα .
Περασα ηδη τα σαραντα ,περασα ηδη τα σαραντα ,περασα ηδη τα σαραντα !Με τροπο βασανιστικο αυτη η προταση χτυπαγε δυνατα σαν καμπανα μεσα στο κεφαλι μου .Περασα ηδη τα σαραντα! Απογνωση και τρομος.
Μα πως ? Πως ετσι γρηγορα ? Ποσα γενεθλια μου μενουν αραγες ακομα ? Ποσα καλοκαιρια ,ποσες διακοπες ? Ποσα ταξιδια ? Ποσα γλεντια ? Ποσα τσιπουρα με τους φιλους ? Ποσοι χειμωνες ? Ποσα αναματα στο τζακι?Ποσες αγκαλιες με τα παιδια ? Ποσα ποτισματα στα λουλουδια ?
Ποσοι ερωτες ακομη?
Ξαφνικα το καθε τι -μικρο κι ασημαντο ως τωρα- πηρε αξια
μεγαλη ,τεραστια ! Πηρε ομορφια συγκλονιστικη κι αναπαντεχη ! Τα χρωματα στα συννεφα ,η υγρασια των ματιων στο σινεμα ,η μυρωδια του μουσακα στο φουρνο ,η κοτσανα της γιαγιας ,το βλεμα του σκυλου ,το καημακι του καφε ,το χαμογελο της γειτονισας απεναντι ,το χνουδι στην κουκουλα του μπουφαν ,η γευση του φιλιου σου καθε βραδι ,ο ηχος της σελιδας που γυριζει ,η μουσικη που παιζουν στο μετρο ,το κρυο των ποδιων μας στο κρεβατι ,ο ηχος του νερου στο ενυδρειο,το λυκνισμα της τριανταφυλιας ,το mail του αγνωστου που ρθε χθες ,το βουητο του ανεμου στη βεραντα ,το γεμισμα της μηχανης στο γκαζι ,ο χτυπος στο ρολοι οταν κοιμαμαι ,το κλεισιμο της κουρτινας πριν μου γδυθεις, μα που ,μα που να σταματησω? Τοση ομορφια !Πως θα τη χασω?
Δεν αντεχα αλλο ετσι καθισμενος .Επρεπε να σηκωθω να φυγω.Να βγω εξω ,
να παρω μια βαθια αναπνοη ,να επανελθω .Σηκωθηκα.
Αποχαιρετησα τα υπολειμματα του εαυτου μου πανω στο χαρτι υγειας , πατησα το καζανακι και στον καταρρακτη της ανακουφισης επνιξα καθε κακη σκεψη .Κοιταξα το προσωπο μου -με μια γρηγορη ματια- στον καθρεφτη ... και βγηκα απο το μπανιο.

Χρονια πολλα!

o geros είπε...

Blogóφιλε, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ! Δε θέλω να μου στενοχωριέσαι, όμως! Ξέρω, είναι εκείνο το «κάτι» που έρχεται απρόσκλητο και μας βαραίνει ένα χρόνο ακόμη και μας γεμίζει ερωτηματικά! Όμως, να χαίρεσαι γιατί είχες τη τύχη να γνωρίσεις εμένα, βρε!
Φιλιά και να’σαι καλά! Μη κωλώνεις στις ιώσεις! Και σύντομα τα τσίπουρα, να το γιορτάσουμε!

monahikoslikos είπε...

@ exoaptonkyklo: "Ειναι κατι ωρες που ο αντρας πρεπει να μενει και λιγο μονος. Μονος με τον εαυτο του. Με τα ερωτηματικα του. Με τις φοβιες και τις αδυναμιες του."
Έτσι είναι φίλε μου, έτσι ήταν κι έτσι θα συνεχίσει να είναι.
Είναι οι δύσκολες ώρες κι όσο τις ξεπερνάμε αντέχουμε, πάμε γι άλλα...

@ geros: το συντομότερο να βρεθούμε για το κέρασμα (δικαιολογίες θα μου πεις).
Ε ναι καμιά φορά χρειάζονται και οι δικαιολογίες.

Αποψη είπε...

Λύκε με γει το new look! Αν δεν σε ήξερα θα νόμιζα ότι είναι άλλος στην φωτό! Δέκα χρόνια μικρότερος δείχνεις βρε...

monahikoslikos είπε...

@ άποψη: το new look είναι λόγω καρναβαλιού.
Καρναβάλια όλοι μας...

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά και καλά Λύκε μου. Νάσαι πάντα άγριος και ντούρος.
Άντε και στις 45.000 στιγμές σου νάμαστε καλά να σε χαιρετάμε (κοινώς να τα εκατοστήσεις).

Unknown είπε...

Αγαπημένο μου λυκάκι! Να τα χιλιάσεις!
Και φυσικά να δεις πολλές ανατολές. Οι ανατολές είναι μικρές. Καμιά φορά έχουν τέτοια διακριτικότητα που περνούν απαρατήρητες. Δεν έχει σημασία, είναι καλές φίλες μας και έρχονται να μας επισκεφθούν κάθε μέρα. Να είσαι γερός και δυνατός και άγριος (γι’αυτό και στην πέσαμε άγρια κι εγώ με την ανζέτα)! Καμαρώνω και θέλω να με συγκαταλέγεις στους φίλους σου και μένα!.

koptoraptou είπε...

Χρόνια πολλά (παρα πολλά) με υγεία πολλή και σβέρκο (πιο) χοντρό και κείμενα ενοχλητικά - ξέρεις εσύ - όπως πάντα!
Αν και καθυστερημένες οι ευχές, δέξου τες γιατί είναι με πολλή αγάπη! Φιλιά!

iLiAs είπε...

..να είσαι καλά με υγεία Λύκε...

Καλή σου μέρα!

Sting είπε...

Και όταν συμπληρωθούν οι 45290 μερούλες σου , πάλι εδώ θα 'σαι και θα τους τα ψέλνεις!
Χρόνια Πολλά και καλά!