Άπαξ απατεώνες… πάντα απατεώνες.

Με το κλείσιμο της βουλής ύστερα από την πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να προκαλέσει πρόωρες εκλογές έμειναν στα κρύα του λουτρού μια σειρά νομοθετικών πρωτοβουλιών χαριστικού περιεχομένου που είχε δρομολογήσει η κυβέρνηση για να αναστρέψει το αρνητικό σε βάρος της κλίμα ενόψει των προδιαγραφόμενων για την Άνοιξη εθνικών εκλογών με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ.
Μεταξύ των ρυθμίσεων που δεν πρόλαβαν να ψηφιστούν από τη διαλυθείσα βουλή είναι τα κίνητρα για την απόσυρση παλαιών αυτοκινήτων και αντικατάστασής του με νεότερης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας οχήματα και το πάγωμα των πλειστηριασμών έως το τέλος του χρόνου για χρέη (μέχρι κάποιο ύψος) στις τράπεζες.
Τώρα η υπηρεσιακή -στην ουσία- κυβέρνηση Καραμανλή προαναγγέλλει ότι οι ρυθμίσεις αυτές θα εφαρμοστούν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που το υπουργικό Συμβούλιο θα προταθεί να εκδοθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Πότε όμως σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 1 Συντάγματος επιτρέπεται η έκδοση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου?
Το Σύνταγμα στο θέμα αυτό είναι σαφές: «Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου… κλπ, κλπ, κλπ.»
Ποια είναι η απρόβλεπτη ανάγκη που υποχρεώνει την κυβέρνηση να προτείνει τη έκδοση ΠΝΠ?
Καμία ο πρωθυπουργός ο ίδιος αποφάσισε τη διάλυση της βουλής χωρίς να υποχρεωθεί ή αν του επιβληθεί η απόφαση από έκτακτες περιπτώσεις και ως εκ τούτου θα μπορούσε να το πράξει μετά την ψήφιση των διατάξεων που εκ των υστέρων θεωρεί «εξαιρετικά επείγουσες και απρόβλεπτης ανάγκης».
Αλλά είπαμε άπαξ απατεώνας… πάντα απατεώνας… ε, κάτι ανάλογο έχουμε και εδώ.