Εκεί στα ξημερώματα, την ώρα που ουρλιάζουν οι λύκοι, λένε πως φεύγουν οι πολλοί για τ΄ αγύριστο ταξίδι το στερνό.
Μοναχικοί καβαλάρηδες ροβολάμε στη σιωπή, την αιώνια κι ας λένε οι άλλοι, για να παρηγορηθούν οι ίδιοι βέβαια, ότι συνεχίζεις να υπάρχεις και μετά, στους λειμώνες του παράδεισου και στη μνήμη αυτών που αγάπησες, που σ΄ αγάπησαν, στις θύμησες τω φίλων…
Μεταφυσικές ανησυχίες ο monahikoslikos δεν είχε ούτε και προτίθεται να αποκτήσει προσεχώς αλλά να…
Από την Παρασκευή ένας αφόρητος πόνος εκεί ψηλά στον ώμο, μου έχει αχρηστέψει το ζερβί που με δυσκολία υπακούει στις ανάγκες του πληκτρολόγιου κι έχει κάνει τον ύπνο μαρτύριο και το στομάχι φαρμακείο.
Και να μην ανήκεις και στη χορεία των «τυχερών», σαν τον παπά που λέει «δόξα σοι ο θεός» κάθε φορά που μέσα στη μαστούρα του ακούει κάποιον να τον ρωτά αν πονάει.
Ποιος θεός παπά μου και γιατί «δόξα σοι» όταν εσένα που τον πιστεύεις σου αλλάζει τον αδόξαστο στους πόνους, δεν λέω για μας, εμείς ζούμε στην πλάνη και γι αυτό τον «ψέλνουμε» κανονικά σαν πονάμε.
Να χεις τον πόνο σου τον αφόρητο και να πρέπει και να γράψεις, από πάνω, για να μην ακούσεις το πρωί το ευαγγελικό «ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω» που έχει επανέλθει στη μόδα και δεν λαμβάνει υπόψη ανθρώπινες ή σωματικές αδυναμίες.
Εκτός κι αν είσαι οπαδός εκείνου του γάλλου σοσιαλιστή του Πολ Λαφάργκ που έλεγε ότι “η δουλειά είναι η αιτία κάθε πνευματικού εκφυλισμού” και όμνυε στο «δικαίωμα στην τεμπελιά» οπότε τα γράφεις κανονικά τα ευαγγελικά και άλλα τινα τροπάρι των αφεντικών.
Αλλά αυτός ο Πόλ γαμπρός του Μάρξ ήταν τι περίμενες να πει και να γράψει, «δουλεύετε για να χοντραίνουν τα καπούλια των αφεντικών», μην λέμε παρανοϊκά τέτοια ώρα.
Κι όσο ο πόνος επιμένει και μεγαλώνει και τα Mesulid αδυνατούν να τον φέρουν βόλτα και να τον καταπραΰνουν τόσο εγώ να «ρίχνω τα χαρτιά» να βρω την αιτία.
Για γιατρό ούτε λόγος βέβαια, αν περίμεναν οι γιατροί να ζήσουν από μένα επαίτες στις ρούγες της πολιτείας θα σεργιάνιζαν.
Από το πρωί, κι όσο ανεβαίνει ο ήλιος, μια σκέψη αδυσώπητη έχει σφηνωθεί στο κρανίο μου και με βασανίζει.
Ρε λες, να μου έριξε τίποτα στο τσίπουρο ο geros, λες να μην του άρεσε το μαγαζί και θέλει να με συναντά στην πόλη του εκεί που συνηθίζει να κόβει βόλτες, να μιλά με τους συγγενείς, φίλους και τους γνωστούς του;
Τι δεν ξέρετε το gero και την πόλη του; Για ρίξτε μια ματιά εδώ,
Αλλά πάλι, μπα, δεν μπορεί να έκανε τέτοιο πράγμα ο geros, πρώτη φορά που ειδωθήκαμε κι ελπίζω όχι τελευταία, καλό ανθρωπάκι έδειχνε, περάσαμε όμορφα στου τζιτζικομέρμηγκα την τρύπα,
Κι αν κάποιοι δεν κατάλαβαν όπως λέει και η …άποψη, ε, τι να κάνουμε την άλλη φορά στου τζιτζικομέρμηγκα την τρύπα για σεμινάριο.
.jpg)
.jpg)
20 σχόλια:
Εγώ για το χέρι σου ένα έχω να πώ,
ο λαός δε ξεχνά τι σημαίνει δεξιά...
Δηλαδή σοβαρά συναντιέστε στου τζίτζικα κ μέρμυγκα?
Φίλε, θέλεις καμιά χείρα βοηθείας
ή θα τα καταφέρεις μόνος σου;
Πάντως , αν χρειαστεί, εδώ είμαστε.
Ο φίλος τωι φίλωι...ξέρεις.
Εμείς οι παλιομοδίτες κρατάμε τις παραδόσεις ακόμη.
Περαστικότατα!...
@ sting: ευχαριστώ γεροντάκο μου για τις ευχές, όλα θα περάσουν.
και μόνο η προθυμία σου να βοηθήσεις με ανακούφισε,
Να είσαι πάντα καλά και δυνατός.
@ stadowface: Γιατί απορείς για τον τζιτζικομέρμυγκα;
Τα τσούζεις κι εσύ κατά κει μεριά;
α, να σου πω μοναχικέ λύκε!
αυτά δεν είναι πράματα!
δε θα μας κοψοχωλιάζεις εμάς έτσι, που μάθαμε να σ'αγαπάμε έτσι τσάμπα, και τώρα μας λες 'πονάς' και 'σε γιατρό δεν πάς'
άκου και μας
κι ας μη μας αγαπάς
είδες; και ποιητές γίναμε μόλις σ'ακούσαμε για το ζερβί σου, δερβίση μου!
περαστικά, και κοίτα, όλοι πρέπει να ζήσουμε!
ακόμη κι οι γιατροί!
(όχι μόνο οι δημοσιογράφοι...):)
@ abttha: κι εμείς θα ζήσουμε, κι οι άλλοι που θα ρθουν μετά από μας.
αυτοί που αγαπήσαμε κι όσοι μας αγαπήσαν τρελό χορό θα στήσουνε στο γύρισμα της μέρας,
τον ήλιο αγναντεύοντας μεσ΄ του χιονιά το πέπλο.
κι ως μολογάει ο λαός κακό σκυλί ψόφο δεν έχει και εσύ θαρείς εξαίρεση στο λύκο πως θα γίνει.
εντάξει, εντάξει, το εμπαίδωσα::))
πάντως, περιμένω κι εγώ πρόσκληση μόλις σταματήσει αυτό το παλιοζερβί!
όσο για το
κακό σκυλί ψόφο δεν έχει
άσε, είμαι σίγουρη!
μια μέρα θα το ποστάρω κιόλας!!!
Λύκε ασε τις σαχλαμάρες κατα μέρος και πες. Αλήθεια πονάς ή όλα αυτά ήταν μπηχτές για το gero? Γιατί αν ειν το δεύτερο έχει καλώς.
Αν όμως πονάς πραγματικά, τότε παρτο αλλιώς και τράβα στο γιατρό, γιατι με πονους και μάλιστα αφόρητους, δεν κάνει να παίζουμε.
Στο λεω εγώ, που βλέπω γιατρό και αλλάζω πόλη, όχι πεζοδρόμιο! Άντε.
Και περαστικά!
@ abttha: Σε πρώτη ευκαιρία θα τα πούμε από κοντά.
@ άποψη: Δυστυχώς χρυσή μου δεν πάει άλλο κι αύριο πουρνό πουρνό λέω να επισκεφτώ κανα χασάπη (γιατρό).
Βασικά ναι έχω πάει πολλές φορές στου τζιτζικομέρμυγκα ρε λές να σας ξέρω?
Αλλά λύκο δεν είδα μια φορά ήταν καποιος που έτρωγε σαν λύκος, αχα ωστέ εσύ ήσουν.
@ shadowface: Άλλο άνθρωπος που τρώει σαν λύκος κι άλλο monahikoslikos που τρώει σαν άνθρωπος.
Δεν συμφωνείς;
Περαστικά σου λύκε. Και μέχρι να σε δει γιατρός, ξεκουρασου.
Μπάστα, παιδιά, μπάστα!
1. Εδώ βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος (ξέρω κι εγώ παροιμίες…)! Κι επειδή στο δάσος υπάρχει λύκος, ένα έχω να πω: στο κείμενο του λύκου υποβόσκει κατηγόρια για τις προθέσεις του gerou. Οι φωτογραφίες της συνάντησης που κατέχουμε και οι δυο μας, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της ευδαιμονίας και καλοπέρασης της βραδιάς. Προκαλώ λοιπόν, το λύκο να τις δημοσιεύσει πάραυτα, άλλως θα τις δημοσιεύσω εγώ, για να υπερασπιστώ τις αγαθές μου προθέσεις και την τιμιότητα του χαρακτήρα μου!
2. Ο λύκος πρέπει να καταλάβει ότι το τσίπουρο δεν είναι μόνο για πόση αλλά και για εντριβές (2 άτομα - 5 καραφάκια σε 2,5 ώρες!).
3. Διαβάζοντας τα παραπάνω posts, διαπιστώνω με χαρά μου ότι υπάρχουν πολλά γεροντάκια στην παρέα! Τους προσκαλώ λοιπόν, στην επόμενη συνάντηση – αφήνω πρωτοβουλία για το που και το πότε στον λύκο, μιας που μας φιλοξενεί – μαζί με τα φάρμακά μας για να ανταλλάξουμε… ιατρικές απόψεις!
4. Μιας που μιλάμε για «απόψεις», προσκαλεσμένοι είναι, φυσικά, όλοι όσοι έχουν… άποψη…
5. Λύκε, περαστικά σου. Περιμένω νέα σου μετά το γιατρό. Και, αν χρειαστείς νοσοκόμα, γνώρισες τη δικιά μου…
Λύκε μου σε νιώθω καθότι τα αυχενικά μου είναι στα φόρτε τους.
Μην κοιτάς την ηλικία, ας όψεται η υγρασία.
Όσο για το τσίπουρο έρχομαι να συμφωνήσω με τον gero. Κάνει κάτι εντριβές, μούρλια!
Περαστικούλια, αγαπημένε!
@ geros: τις φωτογραφίες τις έχει εσύ, εγώ κράτησα μόνο το dvd το ξέχασες.
@ koptoraptou: Σε νιώθω χρυσή μου αν και για μένα το ιατρικόν συμβούλιο, εξ εμπείρων ορθοπεδικών, απεφάνθη ότι πρόκειται για περιαρθρίτιδα την οποία τρομπάρησαν με κορτιζόνη.
Όσο για το άλλο, που συμφωνείς και με το gero (τρομάρα σου), αν προσέξεις γράφει "χρήσις εσωτερική" τουτέστιν τα τσίπουρα είναι τερψιλαρύγγια και όχι κοινά οινοπνεύματα άτινα σπαταλώνται δι εντριβάς.
Ώπα! Το ’χασα πάλι! Δηλαδή,
1. Όταν μας πονάει ο ώμος μας θα κλείνουμε ραντεβού στο γνωστό μαγαζί για τσίπουρο;
2. Με το τσίπουρο θα κάνουμε εντριβές στο μαγαζί;
3. Ποιοι θα πίνουν τσίπουρο; Αυτοί που πονάει ο ώμος τους ή οι άλλοι;
4. Γιατί να με πονάει το στομάχι μου όταν πίνω τσίπουρο; Έπρεπε να με πονάει ο ώμος μου;
5. Όταν πίνουμε τσίπουρο θα μας πονέσει ο ώμος μας την επόμενη μέρα;
6. Όταν κάνουμε εντριβές με τσίπουρο.....
Ρε παιδιά, μαζευτείτε όλοι να πάμε να τα πούμε από κοντά. Τι να γράφουμε τώρα... Άντε, μπας και καταλάβω...
α, δεχόσαστε και 23χρονες ξανθιές στην παρέα;
λύκε, θα δώσεις βίζα και σε μένα για το ομοιοπαθητικό τσιπουράδικο;
και θέλουμε πληροφόρηση. μην τυχόν και δεν πήγες στο γιατρό σου!
@ abttha: 23χρονες ξανθιές, όχι απλώς γίνονται δεκτές αλλά και σε θέση τιμώμενου προσώπου.
Για τα αποτελέσματα της ...νεκροψίας στο επόμενο ιστοσημείωμα.
δε με λες, και 23χρονες ξανθιές της ηλικίας μου;
:)
το ιστοσημείωμα να είναι καλό, και πιο καλά εσύ.
@ abttha: αν θυμάσαι σε έχω ξαναμαλώσει που κάθεσαι και συζητάς την ηλικία μιας κυρίας με τρίτους.
Δημοσίευση σχολίου