Σε μια εβδομάδα θα τον έχουν ξεχάσει

Αυλαία σήμερα στο τετραήμερο πανηγυράκι που έστησαν για δικό του ο καθένας λόγο και όφελος, πολιτικοί, παπάδες, δεσποτάδες, δημοσιογράφοι, κανάλια και εφημερίδες, με αφορμή το θάνατο του Χριστόδουλου που για δέκα χρόνια ήταν στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Σε λίγη ώρα η σορός του Χριστόδουλου θα εναποτεθεί στην τελευταία του «κατοικία» και σε μια εβδομάδα η λήθη θα αρχίσει να σβήνει τα ίχνη του επί της γης, κοινώς όλοι θα τον έχουν ξεχάσει.
Η επτάμηνη βασανιστική πορεία του Χριστόδουλου προς το θάνατο και η αγωνιώδης προσπάθειά του να ξεφύγει από αυτόν, ως το Μαϊάμι έφτασε ψάχνοντας για μόσχευμα παρά τις απαγορεύσεις της επιστήμης, έδειξε πόσο μικρός ήταν ο άνθρωπός που ήθελε να δείχνει μεγάλος κάτω από τα λαμπερά του άμφια.
Ακούσαμε πολλά αυτές τις μέρες για το «κλέος» του ανδρός, που απήλθε, από ανθρώπους επώνυμους και ανώνυμους που αξιοποίησαν την τηλεοπτική υπερβολή για να αυτοπροβληθούν.
Κανείς ωστόσο δεν θυμήθηκε την μακάβρια φράση, «γιατί σε εμένα Θεέ μου κι όχι σε κάποιον άλλο» που εκστόμισε ο επί της γης εκπρόσωπος του Θεού αποκαλύπτοντας τη μικρότητά του, όταν έμαθε για τον καρκίνο, ούτε κουβέντα βέβαια και για τις προσευχές και ικεσίες του ίδιου και της ακολουθίας του να πεθάνει επιτέλους κάποιος άλλος άνθρωπος με συμβατό συκώτι για να βρει εκείνος, ο Χριστόδουλος, που πλήρωνε καλά, το πολυπόθητο μόσχευμα και να διασωθεί.
Ο τεθνεώς δεδικαίωται, τι τα σκαλίζεις θα πει κάποιος.
Ο νεκρός δεδικαίωται όμως, όχι δια του θανάτου του αλλά, εκ των πράξεων αυτού.
Και τι αφήνει πίσω του ο μακαριστός;
Ίντρικες από την εποχή της Χούντας για την προσωπική του ανέλιξη , συνομωσίες με τη Χρυσοπηγή για την άλωση της κορυφής, διχασμό στους κόλπους της εκκλησίας. «δεν ζήτησε συγνώμη από αυτούς που κατακρεούργησε» ακούσαμε να λέει ο «άγιος» Ζακύνθου Χρυσόστομος, αλαζωνία, ακροδεξιές εξάρσεις, σκοταδισμό και πολλά πολλά ανέκδοτα.
Ποιο είναι αλήθεια το έργο, κοινωνικό και φιλανθρωπικό που καταλείπει ο Χριστόδουλος για να γίνει άξιος της λαϊκής και ιστορικής μνήμης;
Κανένα, γι αυτό σε μια εβδομάδα όλοι αυτοί που σήμερα τον κλαίνε θα τον έχουν ξεχάσει για να ξεχάσουν μαζί του και το άγος των βαβύληδων, των κολοσούσηδων, των γιοσάκηδων και των ροζ σκανδάλων του παπαδαριού.
Ίσως μείνει στη λαϊκή μνήμη μόνο ως ένας άριστος ανεκδοτολόγος αλλά κι αυτό χλωμό το βλέπω.