Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

Σε μια εβδομάδα θα τον έχουν ξεχάσει

Αυλαία σήμερα στο τετραήμερο πανηγυράκι που έστησαν για δικό του ο καθένας λόγο και όφελος, πολιτικοί, παπάδες, δεσποτάδες, δημοσιογράφοι, κανάλια και εφημερίδες, με αφορμή το θάνατο του Χριστόδουλου που για δέκα χρόνια ήταν στην κορυφή της εκκλησιαστικής ιεραρχίας.
Σε λίγη ώρα η σορός του Χριστόδουλου θα εναποτεθεί στην τελευταία του «κατοικία» και σε μια εβδομάδα η λήθη θα αρχίσει να σβήνει τα ίχνη του επί της γης, κοινώς όλοι θα τον έχουν ξεχάσει.
Η επτάμηνη βασανιστική πορεία του Χριστόδουλου προς το θάνατο και η αγωνιώδης προσπάθειά του να ξεφύγει από αυτόν, ως το Μαϊάμι έφτασε ψάχνοντας για μόσχευμα παρά τις απαγορεύσεις της επιστήμης, έδειξε πόσο μικρός ήταν ο άνθρωπός που ήθελε να δείχνει μεγάλος κάτω από τα λαμπερά του άμφια.
Ακούσαμε πολλά αυτές τις μέρες για το «κλέος» του ανδρός, που απήλθε, από ανθρώπους επώνυμους και ανώνυμους που αξιοποίησαν την τηλεοπτική υπερβολή για να αυτοπροβληθούν.
Κανείς ωστόσο δεν θυμήθηκε την μακάβρια φράση, «γιατί σε εμένα Θεέ μου κι όχι σε κάποιον άλλο» που εκστόμισε ο επί της γης εκπρόσωπος του Θεού αποκαλύπτοντας τη μικρότητά του, όταν έμαθε για τον καρκίνο, ούτε κουβέντα βέβαια και για τις προσευχές και ικεσίες του ίδιου και της ακολουθίας του να πεθάνει επιτέλους κάποιος άλλος άνθρωπος με συμβατό συκώτι για να βρει εκείνος, ο Χριστόδουλος, που πλήρωνε καλά, το πολυπόθητο μόσχευμα και να διασωθεί.
Ο τεθνεώς δεδικαίωται, τι τα σκαλίζεις θα πει κάποιος.
Ο νεκρός δεδικαίωται όμως, όχι δια του θανάτου του αλλά, εκ των πράξεων αυτού.
Και τι αφήνει πίσω του ο μακαριστός;
Ίντρικες από την εποχή της Χούντας για την προσωπική του ανέλιξη , συνομωσίες με τη Χρυσοπηγή για την άλωση της κορυφής, διχασμό στους κόλπους της εκκλησίας. «δεν ζήτησε συγνώμη από αυτούς που κατακρεούργησε» ακούσαμε να λέει ο «άγιος» Ζακύνθου Χρυσόστομος, αλαζωνία, ακροδεξιές εξάρσεις, σκοταδισμό και πολλά πολλά ανέκδοτα.
Ποιο είναι αλήθεια το έργο, κοινωνικό και φιλανθρωπικό που καταλείπει ο Χριστόδουλος για να γίνει άξιος της λαϊκής και ιστορικής μνήμης;
Κανένα, γι αυτό σε μια εβδομάδα όλοι αυτοί που σήμερα τον κλαίνε θα τον έχουν ξεχάσει για να ξεχάσουν μαζί του και το άγος των βαβύληδων, των κολοσούσηδων, των γιοσάκηδων και των ροζ σκανδάλων του παπαδαριού.
Ίσως μείνει στη λαϊκή μνήμη μόνο ως ένας άριστος ανεκδοτολόγος αλλά κι αυτό χλωμό το βλέπω.

15 σχόλια:

javapapo είπε...

exactly!

Nikos είπε...

Σωστός....

o geros είπε...

Σε φώναζα σήμερα στην κηδεία, αλλά δεν με άκουγες. Είναι αλήθεια ότι η μπάντα ακουγόταν δυνατά και ο κόσμος ήταν τόσος πολύς που δεν μπορούσα να σε φτάσω.
Ήσουν πιο μπροστά από μένα· σχεδόν δίπλα στο φέρετρο. Φώναζα, φώναζα, ώσπου ένας κύριος μου είπε:
«Καλά ρε φίλε, κι εμείς στενοχωριόμαστε αλλά δεν χτυπιόμαστε κιόλας. Τον αγαπούσες πολύ, ε;»
Τι να πω κι εγώ; «Μόνο τον αγαπούσα;» του απάντησα! «Αδελφός μου...»
Μετά, πήγα για τσίπουρα. Τώρα γύρισα...

monahikoslikos είπε...

@ geros: Ο οφθαλμίατρος πότε σε είδε τελευταία φορά;
Τι δουλειά έχει ρε ένας monahikoslikos ανάμεσα σε τόσα μαυροφορεμένα τσακαλο-κοράκια μου λες;

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω λόγια, γιατί μπορεί να παρεξηγηθεί και κανένας από τους αναγνώστες. Αλλά ρε παιδί μου: σαν τα πρόβατα πανε και αποκαλούν "πατέρα" τους έναν άνθρωπο ο οποίος έκανε τι;
Δε λέω, σε κανέναν δεν αξίζει επιθανάτια ταλαιπωρία, αλλά γιατί έχουμε αυτή την τάση να θεοποιούμε καταστάσεις;
Καλησπέρες!

monahikoslikos είπε...

@ koptoraptou: Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε δει το φαινόμενο σε κηδείες επωνύμων και στα 40 τους δεν υπάρχει ψυχή.
την καληνύχτα μου και καλό μήνα να έχουμε.

Unknown είπε...

καλά καλά, ο αποθανών δεδικαίωται πάντως είναι γιατί η δικαιοσύνη έχει πλησιάσει με το δικό της αμείληκτο τρόπο τον νεκρό...
καλά καλά τώρα, για χίλια δυο. τα τσίπουρα εκκρεμούν ακόμη και για μένα. αλλά έδωσα μια ευχή και κατάρα στον εαυτό μου, και δεν ξέρω αν μπορέσω να την κρατήσω: να μην πιω κανένα ξύδι μέχρι πρώτης μαρτίου...
θα τα καταφέρω; σαν μπαλόνι με ήλιον έχω γίνει!

monahikoslikos είπε...

@ abttha: Αλοίμονο ο θάνατος δεν είναι δικαιοσύνη με καμία προσέγγιση και επιμένω ότι ο νεκρός δεδικαίωται εκ των πράξεων αυτού και όχι επειδή απλά πέθανε. Το ότι δεν τον "ψέλνουμε" μετά θάνατο είναι επειδή αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του και όχι επειδή δεδικαίωται.

Μπαλόνι με ήλιον τι είναι;

o geros είπε...

1. Υπάρχουν μπαλόνια διαφόρων μεγεθών.
2. Υπάρχουν μπαλόνια διαφόρων σχημάτων.
3. Το αέριο που θα χρησιμοποιήσουμε για να τα φουσκώσουμε δεν θα κάνει τη διαφορά στον όγκο τους· θα τα κάνει βαρύτερα ή ελαφρύτερα.

Συνεπώς, η 23χρονη, ψηλή, και ξανθιά οφείλει διευκρινίσεις...
Υ.Γ.: Αργά είναι η 1η Μαρτίου...

monahikoslikos είπε...

@ geros: Ο χρόνος είναι έννοια υποκειμενική και εξαρτάται από τις διαθέσεις μας και όχι από το καλεντάρι ανυπερθέτως.
Τα περί σχημάτων και μεγεθών των μπαλονιών τα αντιπαρέρχομαι

Sting είπε...

Κυρίες και κύριοι, νομίζω ότι ξεχάσατε ορισμένα αγαθουργήματα του μακαριστού και οφείλω να υπενθυμίσω μερικά:
1. Έκανε Ιερό Πόλεμο για τις ταυτότητες και ενίσχυσε με κάθε μέσο τη Δεξιά
2. Τα 'βαλε με το Πατριαρχείο, γιατί ήθελε να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη
3. Υποχρέωσε το Υπουργείο Παιδείας να του κάνει Εκκλησιαστικό...Πανεπιστήμιο
4. Εφτιαξε τη μη κυβερνητική οργάνωση Αλληλεγγύη, αυτήν, ντε, με τα ληγμένα τρόφιμα
5. Παρά λίγο να κηρύξει σταυροφορία για την ανακατάληψη των χαμένων πατρίδων
6. Αναθεμάτιζε από άμβωνος τους...σκοταδιστές της Ευρώπης και το Διαφωτισμό, τον οποίο θεωρούσε όλεθρο για το Έθνος
7. Προώθησε τους δικούς του ανθρώπους σε όλα τα εκκλησιαστικά πόστα
Είναι λοιπόν δικαιολογημένη η αγάπη του κόσμου που προσήλθε τσαλαπατηδόν στην κηδεία του.
Με τέτοιον ποιμενάρχη στα επουράνια , δικαιολογημένα ο πόνος στο ορφανό ποίμνιό του να είναι αβάσταχτος...

monahikoslikos είπε...

@ sting: Εύστοχος όπως πάντα, τον παράχωσες 2 μέτρα βαθύτερα.

marayia είπε...

Πες τα να αγιάσει το στόμα σου γιατί καποιοι γνωστί αμα τα λέω εγω με αποκαλούν Μαφάλντα και κακιωμένο, εείμαι λεέι ι προκατειλημένη!
Είχε κόσμο στην κηδεία? χεχε και στης Βουγιουκλάκη να είχε ποιό πολλούς!Το ίδιο χαμογελούσαν και οι δυο στο φακό ΣΤΑρ! Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί! Το άλλο να μας δείξουν.. !
Ουφ το κάρφωσα κι αμαρτία ουκ έχω! ε

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Χριστοδουλος, οι τελευταιες στιγμες του !

Και ξαφνικα μια κινηση.... Ενα ιχνος ζωης.....
Σκοταδι. Θανατος. Οχι Θανατος. Κατι...
Τα βλεφαρα κουνιουντε. Τα ματια ανοιγουν .Μια συσπαση στο προσωπο. Ενας βηχας ασυγκρατητος. Μια ανασα που προσπαθει να βγει....Μια κραυγη που σκιζει θαρρεις τους ουρανους ολου του κοσμου.

Ααααααααααααα!Ααααααααααααα!Ααααααααααααααααααααααα!


Απο "πανω", μια ηλικιωμενη κυρια σκυμμενη στο μνημειο κανει το σταυρο της. Σαν να 'κουσε, της φανηκε, εναν ψιθυρο να βγαινει απ το χορταρι... Μονομιας, ενας αερας απ' το πουθενα της σηκωσε τη μαυρη φουστα κι αυτη αλαφιασμενη βιαστηκε να την μαζεψει.

"Κυριε ελεησον", μουρμουρησε και συνεχισε τη δουλεια της.

"Που ειμαι, που βρισκομαι; Χριστε μου...Ααααααααα!
Βοηθειαααα!....... Βοηθειαααααααααα! Ανοιξτεεεεεε!........... Εγινε λαθοοοος!............Δεν ειμαι νεκροοοος!..............Βοηθειααααα!........ "

Βηχας ξανα τον συγκλονιζει. Φτυνει το χωμα απ' το στομα του. Ξεσπαει σε κλαματα. Σπρωχνει, ουρλιαζει και κλαιει. Προσπαθει για την παραμικρη κινηση βαζοντας ολες του τις δυναμεις......
Ο ενας λυγμος πισω απ' τον αλλο. Λιγα λεπτα μοναχα τον εξαντλουν.
Διαλυμενος σωματικα και ψυχικα λιποθυμαει. Περιεργο πραγμα ομως .Τα ματια του ...

για να μη σου τρωω χωρο και χρονο , αν το βρισκεις ενδιαφερον, η συνεχεια ειναι στο blog μου.

monahikoslikos είπε...

@ λιακάδα: Λιακάδα μου, καλά έκανες και ξέσπασες κι ας τους άλλους να λένε...

@ exoaptonkyklo: Δυνατό!