Η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά κι ας διαμαρτύρεται ο Καραμανλής που θέλει να το παίζει μεσαίος χώρος.
Έτσι και οι λύσεις που προωθεί σήμερα για το ξεθεμελίωμα της κοινωνικής ασφάλισης με την ισοπέδωση δικαιωμάτων και παροχών προς τα κάτω έρχεται από παλιά και ο διάλογος και οι επιτροπές σοφών και μη είναι μόνο για τα μάτια.
Για του λόγου το αληθές ας παρακολουθήσουμε πόσο μεθοδευμένα η Ν.Δ συνεχίζει την εφαρμογή των Νόμων του 1990-1992 με απώτερο στόχο τη μείωση όλων των συντάξεων (και των ήδη συνταξιούχων) και την αύξηση των ορίων ηλικίας.
«Η διάταξη του άρθρου 22 παρ. 4 Συντ. (σ.σ προ της αναθεώρησης του 2001) δεν θεσπίζει αξίωση των εργαζομένων για ορισμένο είδος ή συγκεκριμένη έκταση ασφαλιστικής προστασίας. Ο κοινός νομοθέτης δεν κωλύεται από την ανωτέρω συνταγματική διάταξη να μειώσει για το μέλλον το ύψος των χορηγουμένων ήδη παροχών, η μεταβολή δε αυτή καταλαμβάνει, ελλείψει ρητής αντίθετης προβλέψεως, όχι μόνον τους μετά τη θέσπισή της μέλλοντες να λάβουν ασφαλιστική παροχή, αλλά και τους ήδη πριν από αυτήν λαμβάνοντες τέτοια παροχή, ακόμη κι αν ο τρόπος υπολογισμού και το ύψος της εν λόγω παροχής καθορίσθηκε με τελεσίδικη δικαστική απόφαση υπό την ισχύ του προγενέστερου νομοθετικού καθεστώτος».
Η παραπάνω παράγραφος αποτελεί το προοίμιο της απόφασης 1337/2000, του ΣτΕ που αποφάνθηκε ότι νόμιμα η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη περιέκοψε τις ανώτερες συντάξεις και μάλιστα κρίνοντας προσφυγή συνταξιούχου το ύψος της σύνταξης του οποίου είχε καθοριστεί με τελεσίδικη δικαστική απόφαση και όχι απλά με διοικητική πράξη.
Σε απλά ελληνικά η απόφαση του ΣτΕ λέει ότι ο κοινός νομοθέτης μπορεί να περικόψει το ύψος των παροχών και των συντάξεων όποτε θέλει και μάλιστα όχι μόνο για τους μέλλοντες να βγουν στη σύνταξη αλλά και για τους ήδη συνταξιούχους.
Οπότε μη βιαστούν κάποιοι να βγούνε στη σύνταξη για να προλάβουν τα μέτρα αφού ότι είναι να τους συμβεί θα τους συμβεί και ως γνωστόν με τη δεξιά όλα είναι πιθανά να συμβούν.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ στο προεκλογικό της πρόγραμμα το 2004 είχε εξαγγείλει την επίλυση του ασφαλιστικού με την πλήρη εφαρμογή της νομοθεσίας 1990-1992 και ακολούθως μετέθεσε την επίλυση του προβλήματος για τη νέα τετραετία καθώς τα μέτρα που θεσπίστηκαν το 1992-92 με τους νόμους Σουφλιά και Σιούφα ολοκληρώνονταν στο τέλος του 2007 και επομένως η συνέχεια θα δινόταν από το 2008.
Έτσι έχει ιδιαίτερη σημασία και το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ που αποκαλύπτει τις απώτερες επιδιώξεις της σημερινής κυβέρνησης και ερμηνεύει τη μετάθεση των αποφάσεων στη νέα τετραετία.
Λέει μεταξύ άλλων το σκεπτικό της απόφασης: « Επειδή, κατά την έννοια των παρατεθεισών ανωτέρω διατάξεων του άρθρου 16 του Ν. 1902/1990, η θεσπιζόμενη με αυτές ρύθμιση του καθορισμού ανωτάτου ορίου συντάξεως καταλαμβάνει όχι μόνον τους ασφαλισμένους που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν μετά την έναρξη ισχύος της εν λόγω ρυθμίσεως, δηλαδή μετά την 1.1.1991, αλλά και τους ήδη πριν από την ημερομηνία αυτή καταστάντες συνταξιούχους. Και τούτο ενόψει όχι μόνον της αδιάστικτης διατυπώσεως των εν λόγω διατάξεων, αλλά και του σκοπού που επιδιώκεται με τη θέσπιση του ανωτάτου αυτού ορίου, ο οποίος, όπως αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση του Ν. 1902/1990, είναι η λόγω των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων αντιμετώπιση της ανάγκης προς "άμεση λήψη μέτρων για την στήριξη του ασφαλιστικού θεσμού, που έχει θεμελιώδη σημασία για την κοινωνική συνοχή και ευημερία" και η θέση των βάσεων "για μετάβαση σε ένα δίκαιο και οικονομικά βιώσιμο σύστημα, το οποίο στην τελική του φάση θα εξασφαλίζει σ' όλους τους Έλληνες μια ενιαία σύνταξη, η οποία θα συμπληρώνεται από μία αναλογική σύνταξη που θα απονέμεται βάσει της αρχής της αποδοτικότητας"».
Να και η εθνική σύνταξη που επαγγέλλεται η κυβέρνηση χωρίς όμως να προσδιορίζεται ποιο θα είναι το ύψος της και οι δικαιούχοι. Από τότε έχει δρομολογηθεί ως λύση.
Ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, Εθνική σύνταξη στα όρια της φτώχειας και φυσικά μόνο για όσους συμπληρώνουν και τα όρια ηλικίας που θα χρηματοδοτείται από τους πόρους που σήμερα διατίθενται για το προνοιακό κομμάτι των κατώτερων συντάξεων και του ΕΚΑΣ και αποδέσμευση του κράτους από την τριμερή χρηματοδότηση που δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό.
Με λίγα λόγια θα γίνει ένα ξαναμοίρασμα της φτώχειας κι όποιος θέλει κάτι παραπάνω να πάει στους κολητούς της κυβέρνησης τραπεζίτες και ασφαλιστές.
5 σχόλια:
Αγαπητέ φίλε.
Βρήκα ενδιαφέρουσα την ανάρτηση του Βασικού σχολίου στο blog σου. Προσπάθησα να μαζέψω οτι πληροφορία είχα διαθέσιμη (έως τώρα) σε σχέση με το ασφαλιστικό ζήτημα.
Όπως και να το κάνουμε είναι ένα από τα πιο βασικά θέματα που ενδιαφέρει όλους τους ενεργούς και εργαζόμενους πολίτες αυτής της χώρας.
Είναι κρίμα που όσοι κατακεραυνώνουν την μεταρρύθμιση αυτή δεν συμμετέχουν στον διάλογο.
Θα περίμενα να δω (διαβάσω έστω) βιώσιμες προτάσεις.
Παράδειγμα θα φέρω τον εκλογικό νόμο.
Είχε μια πρόταση για αλλαγή του η κυβέρνηση, και μια αντί πρόταση η αντιπολίτευση, η οποία και συζητείται και στα θεσμικά όργανα αλλά και στα έξω θεσμικά όπως τα ΜΜΕ.
ΚΑΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΊΣΕΙ.
Για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από την μιζέρια (κατάντια) όπου ένας ασφαλιζόμενος κάθε μήνα δίνει περί τα 400 ευρώ στον ασφαλιστικό του φορέα και να μην έχει ούτε ασφάλιση για την υγεία του αλλά ούτε και σύνταξη για τα γεράματά του.
Σε κάθε αλλαγή, μεταρρύθμιση, ή ώπως αλλιώς ονομάζεται υπάρχουν και συμφέροντα συντεχνιακά και μη που θίγονται.
Υπάρχουν και ωφέλειες.
Ζητούμενο πάντα είναι να μην είναι παθητικό το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα.
Εκτός όλων αυτών, την τελευταία 15 αιτία πολλοί νέοι εργαζόμενοι μπήκαν δυναμικά ως χρηματοδότες του ασφαλιστικού συστήματος.
Μιλάω για τους οικονομικούς μετανάστες αυτής της χώρας.
Τα δικά τους χρήματα πήγαν όλα στους προνομιούχους ασφαλισμένους του ευρύτερου Δημοσίου τομέα.
Τους πληρώσαμε για να φύγουν από το δημόσιο (με την εθελουσία έξοδο) όλους αυτούς που προσελήφθησαν από το 1980 έως το 1988.
Αυτές οι όποιες σκέψεις για αλλαγή ή τροποποίηση του ασφαλιστικού έπρεπε να έχουν γίνει μετά την πρώτη οικουμενική κυβέρνηση, που είχε εντοπισθεί το πρόβλημα.
Όμως η μια κυβέρνηση έδινε (άλυτο το πρόβλημα) στην άλλη την καυτή πατάτα.
Να θυμίσω οτι τέτοια σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και άλλες κυβερνήσεις, όπως λόγου χάρη στην Γαλλία.
Να θυμίσω επίσης οτι στην Γερμανία (μια που είναι επίκαιρο και το Γερμανικό μοντέλο εξ αφορμής του εκλογικού νόμου) το θέμα ρυθμίσθηκε με τη συγκατάβαση των δυο κυβερνητικών σχηματισμών, και για να μην υπάρχουν αντιδράσεις συμφωνήσανε σε συγκυβέρνηση (σε κυβέρνηση των δυο) με στόχο την εξάλειψη του προβλήματος.
Εδώ στην Ελλάδα φυσάει αλλιώς ο αέρας.
Βαράνε αλλιώς τα βιολιά που λεει και ο ¨σοφός¨ λαός μας.
Κανένας να μην θιγεί.
Κανένα να μην πειράξουμε.
Κανένα κεκτημένο να μην απολεσθεί.
Ποιος πληρώνει όμως το μάρμαρο ?
Αν Κανένας δεν δύναται να βάλει νερό στο κρασί του, πως θα παει για επίλυση το όλο ζήτημα ?
Ίσος υπάρχουν κάποιοι ρομαντικοί που ¨ζουν ανάμεσά μας¨ οτι μια νέα κυβέρνηση ίσος έχει πιο φιλεργατική πολική.
Αυτό είναι το μόνο αναληθές.
Η όπια νέα κυβέρνηση θα έχει όπως και οι προηγούμενες δυο κατευθύνσεις:
1) Nα πουλήσει, μετοχοποιήσει και να δώσει σε ιδιώτες μεγάλο παραγωγικό κομμάτι των κρατικών ¨μονοπωλίων¨.
2)Να προστρέξει σε νέο δανεισμό.
Και τα δυο προαναφερόμενα έως τώρα αποδείχθηκαν καταστροφικά.
Το μόνο που κάνουν είναι να χρηματοδοτούν ένα ασφαλιστικό σύστημα που γεννά παθογένεια.
Με αφορισμούς δεν προχωρά η κοινωνία.
Εκτός των άλλων χρειάζονται προτάσεις έτσι ώστε να τροποποιούνται και να καλυτερεύουν οι όποιες ελλείψεις υπάρχουν.
Κριτική να ασκούν οι δημοσιογράφοι, οι δημοσιολόγοι και όλοι εμείς οι τυχεροί που μπορούμε να δημοσιοποιούμε την γνώμη μας ελευθέρα στα blog των φίλων μας.
Δεν νοείται πολιτικός φορέας να ασκεί μόνο δημοσιογραφική κριτική, και να μην καταθέτει προτάσεις ή αντιπροτάσεις σε αυτά που κάθε φορά δημοσιοποιούνται από μέρους της κυβέρνησης.
Αυτό είναι η κατάντια της πολιτικής.
Είναι παρακμή του πολιτικού βίου της χώρας και της κοινωνίας σύσσωμης.
Σε ευχαριστώ
@ ανώνυμος: Πολύ σωστός ο προβληματισμός σου.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι αν δεν σπάσουμε αυγά ομελέτα δεν φτιάχνουμε.
Έτσι και αν δεν κοπούν κάποια προνόμια λύση δεν θα υπάρξει.
Σωστά ως εδώ αλλά.
Προς ποια κατεύθυνση επιζητείται η λυση.
Όπως εύστοχα παρατήρησες με τις εθελούσιες που η κυβέρνηση προώθησε, την ένταξη των τραπεζικών στο ΙΚΑ φόρτωσε τα ταμεία με τεράστιες δαπάνες.
Γιατί; Για να ωφεληθούν οι τραπεζίτες και οι στρατηγικοί επενδυτές που αγοράζουν ότι ξεπουλάει η κυβέρνηση;
Γιατί να θυσιάσει επομένως κάποιος tα κεκτημένα του για να ισοπεδωθούν όλα προς τα κάτω;
Γιατί αυτό επιδιώκει η κυβέρνηση και γι αυτό και οι τόσες αντιδράσεις.
Έχω ήδη εδώ και δυό μήνες γράψει κάτι στο blog μου που είναι κάπως διαφορετικό από αυτά που γράφεις εσύ. Θα με ενδιέφερε να προταθούν κάποιες διαφορετικές λύσεις από αυτές που προτείνω 0ου τις ίδιες προτείνει και η κυβέρνηση.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι εδώ που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την εθνική σύνταξη.
Κλίκ
Ορθώς αναφέρει ο ανώνυμος σχολιαστής ότι "είναι κρίμα που όσοι κατακεραυνώνουν την μεταρρύθμιση αυτή δεν συμμετέχουν στον διάλογο".
Θα έπρεπε να πιάσουν μπροστά στα μικρόφωνα και τις κάμερες τον Αλογοσκούφη και τον Μαγγίνα και τους πουν (και μετά ας αποχωρήσουν):
-"Λέτε πως φταίει η ελλιπής αντιμετώπιση ως τώρα της εισφοροδιαφυγής. Τότε, γιατί κάνατε και νέα ρύμθιση";
-"Λέτε πως δεν αξιοποιείται σωστά η περιουσία των ταμείων. Τότε γιατί βάζετε πλαφόν στις τοποθετήσεις στο Χρηματιστήριο αντί να τις απαγορεύσετε εντελώς; Δε σας έμαθαν τα δομημένα πως τα λεφτά που βγήκαν με ιδρώτα δεν είναι για τα νύχια των ραντιέρηδων και των κερδοσκόπων";
-"Λέτε και ξαναλέτε για την αδήλωτη εργασία. Πού είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί; Τι καταφέρατε";
-Είπατε κύριε Αλογοσκούφη ή δεν είπατε μέσα στη βουλή πως θα ενισχύσετε με ομόλογα 1,5 δισεκατομμυρίων ευρώ το ΙΚΑ"; Γιατί στον προϋπολογισμό εγγράψατε μόνο 1,17 δισεκατομμύριο; μήπως είστε ψευταράκος";
- "Γιατί τιμωρείτε τον ΟΑΕΕ (ΤΣΑ, ΤΕΒΕ, ΤΑΕ) με μείωση των αποδιδόμενων πόρων από τον προϋπολογισμό του 2008; Τζάμπα μαγκιά επειδή δεν προχωράτε την έρευνα για τις καταγγελίες";
-"Κύριε Καραμανλή, ο Αλογοσκούφης και ο Μαγγίνας διαψεύδουν όσα λέγατε προεκλογικά. Είστε απατεών ή αυτοί βλάκες";
Αυτά και πολλά θα έπρεπε να ρωτήσουν. Όχι ότι θα ανέστελαν την εντεταλμένη υπηρεσία τους Αλογοσκούφης - Μαγγίνας, "τα μούτρα κρέας" θα τους έκαναν, αλλά τουλάχιστον να ρίξουν λίγο το ύφους, τους τόνους και το αλαζονικό τουπέ!
αλίμονο μας!
Δημοσίευση σχολίου