Έγκλημα χωρίς τιμωρία.

Έχουν περάσει 43 χρόνια από τις 29 Νοεμβρίου 1964 και τη μεγάλη προβακάτσια με την έκρηξη της νάρκης στο Γοργοπόταμο στην πρώτη εκδήλωση για να τιμηθεί, επίσημα, η εθνική αντίσταση.
Ένα έγκλημα που οι ηθικοί και φυσικοί του αυτουργοί παραμένουν ακόμα και σήμερα στο σκοτάδι παρά την πληθώρα των στοιχείων που οδηγούν κατ΄ ευθείαν
στις μυστικές υπηρεσίες του παγκόσμιου τρομοκράτη, την CIA.
Από την έκρηξη που αποδόθηκε σε ξεχασμένη νάρκη σκοτώθηκαν 13 άνθρωποι και τραυματίστηκαν περισσότεροι από 50.
Ένα χρόνο νωρίτερα στις 9 Δεκεμβρίου 1963 ο αρχηγός της Δεξιάς Κώστας Καραμανλής έχοντας ηττηθεί στις εκλογές του Νοεμβρίου από τον Γεώργιο Παπανδρέου εγκαταλείπει τη χώρα με το ψευδώνυμο «Τριανταφυλλίδης» αφήνοντας την ηγεσία της ΕΡΕ στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
Το Φεβρουάριο του 1964 το 53% της Ένωσης Κέντρου βάζει τέλος στην παντοκρατορία της Δεξιάς και οι πρώτες δειλές προσπάθειες δημοκρατικής διακυβέρνησης ανησυχούν τις ΗΠΑ που αναζητούν φανερά και μυστικά τρόπους για ανατροπή της Ενώσεως Κέντρου από την εξουσία κάτι που θα πετύχουν τελικά τον Ιούλιο του 1965 με τη βοήθεια του αρχιαποστάτη Μητσοτάκη.
Το Μάρτιο του ίδιου χρόνου πεθαίνει από καρκίνο ο βασιλιάς Παύλος και τον διαδέχεται ο γιός του Κωνσταντίνος ενώ οι ανακρίσεις για την δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη δείχνουν ανάμειξη και των ανακτόρων στη συνομωσία που οδήγησε στο θάνατο του βουλευτή.
Το κλίμα που διαμορφώνεται στη κοινή γνώμη είναι έντονα αντιδεξιό και αντιαμερικάνικο και η αναγγελία για τον επίσημο εορτασμό της επετείου για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου που έγινε στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ λειτούργησε, ως φαίνεται, σαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Η «κόκκινη προβιά» ενεργοποιείται και μίσθαρνα όργανα της, που αμείφτηκαν στη συνέχεια από την αμερικάνικη πρεσβεία για το έγκλημα, τοποθετούν στο χώρο της εκδήλωσης τον εκρηκτικό μηχανισμό που πυροδοτήθηκε πιθανότατα με τηλεχειρισμό.
Όπως επισημαίνει στο βιβλίο του «Η νάρκη – υπόθεση Γοργοπόταμος 1964» και σε αναλυτικό του δημοσίευμα για την επιχείρηση συγκάλυψης ο Γιάννης Ράγκος εδώ «Στις 5 Αυγούστου 1965, η εφημερίδα «Έθνος» δημοσίευσε αναφορά που αποδιδόταν στον στρατιωτικό ακόλουθο των Η.Π.Α. στην Αθήνα, απευθυνόταν προς το υπουργείο Άμυνας των Η.Π.Α. και αφορούσε στα γεγονότα του Γοργοποτάμου.(9) Στο έγγραφο σημειωνόταν, μεταξύ άλλων, πως όσοι συμμετείχαν στην επιχείρηση του Γοργοποτάμου «(…) ενημερώθησαν πλήρως και ενήργησαν υπό τον αυστηρόν έλεγχον των αξιωματικών της C.I.A» ενώ «ουδεμίαν είχον επαφήν με τον τοπικόν πληθυσμόν ή μετά των συγγενών των και μετεφέρθησαν αμέσως εις βάσιν εις Γερμανίαν». Επίσης, ο συντάκτης του εκτιμούσε πως «αναμφιβόλως η επιχείρησις θα ήτο πολύ περισσότερον αποτελεσματική, εάν οι φίλοι μας εξεμεταλεύοντο καταλλήλως την κατάστασιν, η οποία εδημιουργήθη εις την χώραν» και δεν παρέλειπε να αποδώσει έπαινο σε αυτούς που «ενήργησαν βάσει σχεδίου και οι οποίοι δικαιούνται να ανταμειφθούν, συμφώνως προς την απαίτησίν των». Σύμφωνα με το έγγραφο, λεπτομέρειες της επιχείρησης, που έφερε το κωδικό όνομα «Arrow-1», γνώριζαν ακόμα ο πρέσβης και στελέχη της διπλωματικής αποστολής των Η.Π.Α. στην Αθήνα.
Η αμερικανική πρεσβεία διέψευσε κατηγορηματικά την ύπαρξη αυτού του εγγράφου, αλλά όχι και το περιεχόμενό του! Ήταν, άραγε, μια έμμεση αποδοχή της συμμετοχής του αμερικανικού παράγοντα στην υπόθεση;
Τριάντα εννέα χρόνια αργότερα, το έγκλημα του Γοργοποτάμου παραμένει χωρίς τιμωρία. Κι αν το ποινικό μέρος της υπόθεσης έχει, από καιρό, παραγραφεί, μένει η ανάγκη να αποδοθούν οι ιστορικές ευθύνες και να δικαιωθούν, έστω και με αυτό τον τρόπο, τα θύματα …»