monahikoslikos: Ακούει κανείς;

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

Ακούει κανείς;

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: nai se akousa kai sparazeis...; 16 Φεβρουαρίου 2008 στις 9:03 μ.μ.
iLiAs είπε...: ..ουρλιαχτό ψυχής.; 16 Φεβρουαρίου 2008 στις 9:23 μ.μ.
monahikoslikos είπε...: Ξέμεινα από πετρέλαιο; 16 Φεβρουαρίου 2008 στις 11:10 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: εγώ ξέμεινα από αλλαγή αλφάβητου και γι'αυτό δεν υπογράφω με τα λατινικά...
τι θα γίνει σήμερα;
εγώ χάλασα το ραμαζάνι που έκανα εναντίον του αλκοόλ κι εχτές το βράδυ ήπια μισό ποτηράκι μαυροδάφνη να ζεσταθώ...
ουρλιαχτό ψυχής λέει ο ηλίας
μοναχική παρουσία λέω εγώ, και ανάγκη οικειότητας μ'αυτούς που είναι μακριά.
γι'αυτό μ'αρέσουν οι λύκοι.
παιδιά, πριν 20 χρόνια είχα δει ένα φοβερό έργο που δε θυμάμαι τίτλο:
ένας ζωολόγος αποφασίζει να ζήσει με τους λευκούςλύκους να δει πώς επιβιώνουν. τον κερδίζουν οι λύκοι, και ζητά να μείνει κοντά τους. ένα υπέροχο έργο. αληθινό.
την καλημέρα μου.
αν ανακαλύψετε τον τίτλο και τον πείτε και στην ξανθιά, πολύ θα χαρώ!; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 11:37 π.μ.
wolf είπε...: σουπερ....; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 1:24 μ.μ.
Αποψη είπε...: Ακούστηκες μακριά Λύκε. Το ουρλιαχτό σου έφτασε μέχρι την χιονισμένη βόρεια Αττική. Ταρακούνησε τα κλαδιά των πεύκων και τίναξε τις νυφάδες από τις βελόνες τους. Ξύπνησε έναν σκύλο, που είχε κουρνιάσει σε μια πιο απάνεμη γωνιά και ...κυρίως(!) τρόμαξε κάτι εξυπνάκηδες που είχαν φορτώσει την οικογένεια σε αυτοκίνητα χωρίς αλυσίδες και βγήκαν σαν το χάρο παγωνιά. Αυτούς κατατρόμαξε το ουρλιαχτό σου... κόντεψε να τους φύγει το τιμόνι απ' τα χέρια...
Παγωμένες καλησπέρες.; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 3:17 μ.μ.
monahikoslikos είπε...: @ άποψη: μπα, μπα, μπα βόρεια Αττική; που δηλαδή, στην Εκάλη;
Ρε μπας και είσαι η Κιμ του Μάκη;
Εξυπνάκηδες πάντα υπήρχαν μην τους λυπάσαι ότι πάθουν δική τους επιλογή.
Το μόνο που με ανησυχεί είναι για τον ξάδελφο, δεν που έφταιγε σε τίποτα να τον ξεβολέψω από τη γωνιά του.

@ Wolf: εσύ στην αγέλη σου γρήγορα, σεμνά και ταπεινά.

@ ανώνυμος: κάτι προσπαθείς να πεις αλλά δεν σε πιάνω.
Με ένα ποτηράκι μαυροδάφνη δεν σπάει το ραμαζάνι να μου έλεγες για κανα μισόκιλο τσίπουρο να το καταλάβω.

¨; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 5:09 μ.μ.
Αποψη είπε...: Λύκε! Τον ξάδελφο τον φρόντισα εγώ και μην ανησυχείς. Η χιονόπτωση συνεχίζεται και όσο πάει πυκνώνει. Να δω πως θα πάμε αύριο στη δουλειά. Για να καταλάβεις τα χνάρια από πατημασιές στο χιόνι σβήνουν -σαν να μην υπήρξαν- μεσα σε τέσσερα πέντε λεπτά, και πολύ λέω!
Σε χαιρετώ
Κιμ
ΥΓ Α! φιλιά και από τον Μάκη...; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 5:29 μ.μ.
monahikoslikos είπε...: @ άποψη: Απορίες που έχεις; "Να δω πως θα πάμε αύριο στη δουλειά" λες.
Θα πάρεις την ...Πόρσε Καγιέν και κανένα πρόβλημα.
Εγώ λέω να μετακινηθώ με το ...λάπτοπ μου.; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 7:11 μ.μ.
Αποψη είπε...: Είναι που πήρε άδεια ο σωφέρ Λύκε μου και δεν εμπιστεύομαι άλλον από το υπηρετικό προσωπικό... Και όπως καταλαβαίνεις δεν δύναμαι να οδηγήσω εγώ το καγιέν. Δεν διακινδυνεύω να σπάσω κανα νύχι!
Τι τραβώ. Τι τραβώ...
Μηπως να με εξυπηρετήσεις εσύ με το ...laptop; (Αλήθεια ποιο μοντέλο της πόρσε είναι αυτό;); 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 8:18 μ.μ.
monahikoslikos είπε...: @ άποψη: Αν έχεις πρόβλημα οδηγού μετά χαράς να σε εξυπηρετήσω, έχω και καπέλο οδηγού αγώνων ...βραδυπορίας.
Το λάπτοπ δεν είναι μοντέλο της πόρσε της δεν γα@@@ύνται όλοι Α.Ε είναι, ελληνικότατο μοντέλο; 17 Φεβρουαρίου 2008 στις 8:37 μ.μ.