Επιτέλους ελεύθερος, 103 + 1 δύσκολες μείνανε… θα περάσουν.

Χαμένες ώρες, ανιαρές, ο χρόνος λες σταμάτησε και αργά κυλάει.
Περιμένω τι; θα μου πείτε…
Τα Χριστούγεννα και μετά την Πρωτοχρονιά.
Φέτος, λέμε τώρα γιατί μπορεί και να μη ζούμε, ο Αη Βασίλης θα με θυμηθεί…
Και θα μου φέρει το δώρο μου.
Όχι σαν κάτι άλλες χρονιές, πουκάμισο, κάλτσες και σώβρακα…
Φέτος το δώρο του Αγίου θα είναι εκλεκτό, διαλεγμένο με μεράκι.
Από τώρα το έχει παραγγείλει αλλά κι εγώ την πιο καλή μου κάλτσα, από κινέζικο μετάξι, την έχω φυλαγμένη για να τη βάλω στο τζάκι από βραδύς να περιμένει το δώρο του Αγίου.
Από το 7 στο 7 σκέπτομαι. Ε, δεν κάνει και μεγάλη διαφορά…
Κι έτσι ίσως είναι γιατί και η εργασία 7 γράμματα έχει και η δουλειά 7 γράμματα έχει και η δουλεία 7 γράμματα έχει όπως και η σύνταξη 7 γράμματα έχει.
Κι ύστερα σου λένε πως το 7 είναι τυχερός αριθμός… Ναι σαν τα 7 χρόνια γάμου που αν τα ξεπεράσεις …θα χωρίσεις αργότερα.
Έτσι κι εγώ μετά από 40 χρόνια με τα 3 πρώτα 7αρια έρχεται η ώρα για το τέταρτο 7αρι.
Αυτό που θα μου φέρει για δώρο ο Αη Βασίλης την πρωτοχρονιά.
Τέσσερα πλέον τα 7αρια μου, καρέ του επτά… κερδίζω την παρτίδα.
Επιτέλους…. Ύστερα από μια ζωή στην πρέσα θα ανασάνω…
Τρόπος του λέγειν βέβαια αφού οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ.
Οι δουλειές ναι δεν τελειώνουν αλλά η δουλεία τέλος.
Εκατόν ενενήντα εννέα και σήμερα μείνανε ως την πρωτοχρονιά κι αν βγάλεις 31 ημέρες άδεια κάτι αργίες και καμιά 30ριά Σαββατοκύριακα τι μένει…
Εκατόν τρεις και μία καθαρές...
Θα περάσουν….