Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007

Πολύ βρωμάει αυτός ο ψάρακας

Ο λαός μας ανέκαθεν έλεγε: «Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι»!
Και η παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά στη διένεξη του Εισαγγελέα Κολιοκώστα με τον πρόεδρο της αρχής για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης βρόμικου χρήματος Γ. Ζορμπά δεν μας εξέπληξε.
Είχε προηγηθεί ο τέως πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρ. Κεδίκογλου με τις τηλεφωνικές ψηφοφορίες σε κρίσιμες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου
H εγκύκλιος Σανιδά ήρθε να επιβεβαιώσει όσα είχαμε επισημάνει από την Πέμπτη 7 Ιουνίου στο σημείωμα «Χέρι – χέρι, Κυβέρνηση και Δικαστές ή ο σκύλος εκεί που τρώει γαυγίζει».
Με την παρέμβασή του να στείλει στο καλάθι των αχρήστων το πόρισμα Ζορμπά που ανιχνεύει πολιτικές ευθύνες και διαδρομές προμηθειών (μίζες) σε γαλάζια κομματικά γραφεία ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός αφαίρεσε και το τελευταίο φύλο συκής αποκαλύπτοντας το σφιχταγκάλιασμα πολιτικής και δικαστικής εξουσίας.
Κι ύστερα μας έφταιγε το παραδικαστικό κύκλωμα μας φταίγανε οι Καλούσηδες, οι Μπουρμούλιες, οι Ηλίες και οι Γιοσάκηδες ενώ για το δικαστικό κύκλωμα που μετέχουν οι κορυφές δεν λέμε κουβέντα.
Πολύ σωστά ο Φώτης Κουβέλης χαρακτηρίζει απαράδεκτη την ενέργεια του κυρίου Σανιδά και ορθώς επισημαίνει ότι «με την εγκύκλιο επιχειρεί να καθοδηγήσει την κρίση των αρμόδιων εισαγγελικών λειτουργών και να υποβαθμίσει την Ανεξάρτητη Αρχή».
Εξίσου αιχμηρός ήταν και ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Ραγκούσης που δήλωσε πως
«σήμερα παρακολουθήσαμε μια ακόμη κακοστήμενη παράσταση, με στόχο την πλήρη απαξίωση της πορισματικής έκθεσης. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ.Σανιδάς έρχεται να “δικαιώσει” τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών κ. Κολιοκώστα, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειες του προέδρου της επιτροπής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δεν ήταν σύννομες».

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κάθε βαθύ κράτος (όρα "Ντερίν ντεβλέτ" στην Τουρκία) κάθε καθεστώς κάθε εκτροπή (όρα πρώτη εκλογή Μπους το 2000) και κάθε κομματοκρατία "νομιμοποιούνται" μόνο χάρη στις δικαστικές αρχές. Οι δικαστές καταφέρνουν -με εξαίρεση το παραδικαστικό που έσβησε γρήγορα- να μην καρφώνονται παρότι συγκυβερνούν, με τους χαχόλους να βλέπουν για "συγκυβερνήτες" μόνο όσους τυχαίνει να είναι επώνυμοι, αναγνωρίσιμοι ή εκτίθεντα (π.χ. οι εκδότες).
Το πιο σύντομο ανέκδοτο: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ