Και ο μοναχικός λύκος ...λύκος είναι...!!!!

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

Σεβαστέ μου κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας.

Θυμάμαι, θα θυμάστε κι εσείς πιστεύω, την πρώτη αντίδραση του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ όταν, το 1975, ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής αποφάσισε να γιορτάσει για πρώτη φορά την «αποκατάσταση της Δημοκρατίας» με συγκέντρωση αν θυμάμαι καλά στο παναθηναϊκό στάδιο.
Ε, όχι και να γιορτάσουμε, την αλλαγή φρουράς, και μάλιστα στον ίδιο χώρο που γιόρταζε ο Παπαδόπουλος την 21 Απριλίου ήταν η πρώτη αντίδραση του Ανδρέα που έριξε την ιδέα ότι ίσως θα έπρεπε να οργανώσουμε μια ξεχωριστή συγκέντρωση με ομιλητή τον ίδιο για να δώσουμε το αληθινό μήνυμα της ημέρας.
Θα θυμάστε ίσως κ. Πρόεδρε ότι με πρωτοβουλία των οργανώσεων Νοτιοανατολικών προαστίων νοικιάστηκε το γήπεδο του Πανιωνίου γι αυτή την εκδήλωση.
Άλλο τώρα αν στη συνέχεια ο Ανδρέας, όπως το συνήθιζε, άλλαξε γνώμη, φόρτωσε τις ευθύνες στους διοργανωτές, ξήλωσε από τη θέση τους και όλα τα στελέχη του Οργανωτικού. Γνωστά πράγματα, τα θυμάστε έτσι δεν είναι.
Στη συνέχεια καθιερώθηκε η δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο για να τιμάται η μεταπολίτευση και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Πρώτη θέση στις δεξιώσεις είχαν τα χουντικά κατάλοιπα και οι συνεργάτες της δικτατορίας ενώ συστηματικά και ίσως για παραδειγματισμό απουσίαζαν εκείνοι που αγωνίστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας με εξαίρεση κάποιους επώνυμους που λόγω πρωτοκόλλου δεν μπορούσαν να αγνοηθούν.
Ο monahikoslikos, παραβρέθηκε λόγω πρωτοκόλλου στη δεξίωση του 1988, επί Προεδρίας του κ. Σαρτζετάκη και αποχώρησε άμεσα αηδιασμένος και με τη σκέψη ότι αν δάγκωνε κανέναν κινδύνευε να ψοφήσει από χουντική λύσσα.
Είναι αλήθεια κύριε Πρόεδρε ότι επί των ημερών Σας προσκαλούνται και κάποιοι αντιστασιακοί από τους εγγεγραμμένους στους καταλόγους του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων και σωστά, τους άλλους που δεν θέλησαν να «ρευστοποιήσουν» την προσφορά τους ούτε με το μετάλλιο και την ιδιότητα του μέλους του Συλλόγου που να τους βρείτε.
Έτσι κι αλλιώς αυτοί δεν ζήτησαν και δεν θα ζητήσουν πρόσκληση.
Δεν τους λείπει η δεξίωση. Τους λείπει η Δημοκρατία.
Αύριο, άκουσα, έχετε καλέσει και αυτούς που πήραν την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος κι αυτό ασφαλώς Σας τιμά.
Μόνο που, να, κύριε Πρόεδρε, πέρυσι που έβλεπα από την τηλεόραση τα διαδραματιζόμενα στους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου πολύ στενοχωρήθηκα.
Σαν ξένο σώμα ήταν οι αντιστασιακοί. Μαζεμένοι όλοι μαζί σε μια γωνιά να κοιτούν αμήχανα γύρω τους τις λαμπερές τουαλέτες και τα πανάκριβα κοστούμια των επισήμων και να τους δείχνουν οι τηλεοράσεις όπως δείχνουν τις μαϊμούδες στα πανηγύρια.
Ζητείστε να δείτε το περσινό βίντεο κύριε Πρόεδρε και είμαι βέβαιος ότι θα καταργήσετε αυτό το ετήσιο καραγκιοζιλίκι που εκτός όλων των άλλων θυμίζει και τη συνεχιζόμενη Κυπριακή τραγωδία.
Και μην ξεχνάτε ότι ο φάκελος της τραγωδίας εξακολουθεί να παραμένει κλειστός για να μπορούν άφοβα κάποιοι συνδαιτυμόνες Σας στη αυριανή δεξίωση να γεύονται τα αγαθά της Δημοκρατίας και των δεξιώσεων.

Μετά απεριορίστου σεβασμού
ο monahikoslikos

2 σχόλια:

Sting είπε...

Σου σφίγγω νοερά το χέρι...

Ανώνυμος είπε...

Οι κοινωνικές συγκρούσεις καταλήγουν στην λεηλασία και τα λάφυρα (κινητά και ακίνητα πλούτη, ισχύς, νόθευση της ιστορίας κλπ).
Και όχι μόνο εκείνες τύπου εμφυλίου ή δικτατορίας, αλλά και οι άλλες τύπου ομαλότητας : μεταξύ κοινωνικών ομάδων ή ομάδων πίεσης.
Σήμερα κάποιες ομάδες διαλύθηκαν.
Κι έτσι ο διαιτητής έχει την ευχέρεια να μην σφυρίζει καν τον αγώνα.
Παντού και πάντα.
Κάποτε, π.χ. οι κυβερνήσεις (με δευτερεύοντα στελέχη τους) έκαναν στα κρυφά συναντήσεις με τους εκπροσώπους του τότε ΣΕΒ.
Σήμερα (εδώ και κάποια εκσυγχρονιστικά χρόνια στην πραγματικότητα) επαίρονται για τέτοιες συναντήσεις κορυφής. Συνήθως ο σημερινός ΣΕΒ σφυρίζει δημόσια τον σκοπό που οφείλουν οι κυβερνήσεις να χορέψουν.
Άλλωστε έχει πιο επεξεργασμένη και ξεκάθαρη γραμμή.
Και τα λάφυρα σωρεύονται. .., όχι μόνο εδώ, παντού.
Όταν λοιπόν καταρτίζονται οι λίστες των ανθρώπων που καλούνται να καταλάβουνν τις 'θέσεις των επισήμων' μιας κοινωνίας, ψάχνουμε πρώτα τις λίστες των λαφυρούχων.
Τώρα αν τύχει να θέλουμε να επιδείξουμε και ευαισθησίες άλλου τύπου, προσθέτουμε και ολίγη από άλλα κριτήρια 'ηθικά' ή 'κοινωνικής συνοχής'.
Αυτό το πάτημα όμως σε πολλές βάρκες δεν μπορεί παρά να είναι από μόνο του απατηλό και νόθο!