Ο τρόμος επέστρεψε

Όσοι είχαν πιστέψει ότι τελείωσαν μαζί του, τρίβουν τα μάτια τους και προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ.
Δεν μπορεί να είναι αυτός, αυτός σκοτώθηκε τότε τον Αύγουστο του 2002.
Είχαν πιστέψει αυτά που Τύπος είχε γράψει για τον αιφνίδιο θάνατό του σε εκείνο το περίεργο και ανεξιχνίαστο τροχαίο που ακόμα ο φάκελός του παραμένει ανοικτός στην Εισαγγελία αφού δεν βρέθηκε ποτέ η αιτία που είχε βγάλει από το δρόμο την παλιά βαριά Μπουικ και την είχε ρίξει στα βράχια.
Το διαμελισμένο πτώμα που βγάλανε από το τσακισμένο αμάξι ήταν τόσο πολύ καμένο από τη φωτιά που ξέσπασε μετά το ατύχημα που δεν μπορούσε να αναγνωριστεί με σιγουριά από τους οικείους του αλλά δεν μπορεί παρά να ήταν το δικό του.
Ο σωματότυπος ταιριάζει με τις περιγραφές των γειτόνων και το αυτοκίνητο είναι σίγουρα δικό του. Είναι καταγραμμένο στα μητρώα όλων των υπηρεσιών.
Ο δικός του θάνατος είχε τότε ξετυλίξει το κουβάρι και πολύ γρήγορα η αστυνομία είχε βάλει στο χέρι όλη τη συμμορία.
Όλη; Έτσι είπαν, έτσι έγραψε και ο Τύπος.
Ο γέρος που για χρόνια τρομοκρατούσε τους ανθρώπους της νύχτας είχε φύγει και οι άνθρωποί του θα αργούσαν πολύ να βγούνε από τη φυλακή.
Στεναγμοί ανακούφισης ακούγονταν από παντού, είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται σίγουροι και ήσυχοι.
Είχαν τόσο επαναπαυτεί που μείωσαν και το προσωπικό ασφαλείας.
Αρκετά είχαν πληρώσει τόσα χρόνια καιρός για οικονομία είχαν σκεφτεί σίγουροι ότι τίποτα δεν τους απειλούσε πια.
Άλλωστε και η αστυνομία πίστευε ότι είχε για πάντα ξεμπερδέψει μαζί του.
«‘Ο γέρος σου στέλνει τα χαιρετίσματά του. Θα ξαναπεράσω και να έχεις έτοιμο το χρήμα».
Η φωνή ήταν η ίδια όπως και το συνθηματικό κι ο Βαγγέλης προς στιγμή τα ΄χασε.
Κοίταξε τον ψηλό γαλανομάτη νεαρό που τον κοιτούσε ήρεμα και χαμογέλασε.
Πλάκα μου κάνεις έτσι; Ο γέρος έχει σαπίσει στο μνήμα του και τα παιδιά του λιώνουν στα σίδερα.
Πλάκα; Ναι σήμερα πλάκα σου κάνω είπε ήσυχα ο νεαρός που είχε απέναντί του.
Την επόμενη φορά όμως δεν θα είναι πλάκα και να είσαι έτοιμος. Να τα ΄χεις σωστά και μετρημένα και να περιμένεις, ξέρεις το ποσό.
Ο Βαγγέλας, όπως τον έλεγαν στο συνάφι του κατατρόμαξε στα αλήθεια και σε λίγο ήταν περίγελος στον κύκλο του.
Άρχισε να βλέπει φαντάσματα έλεγαν όλοι και τον συμβούλευαν να επισκεφτεί γιατρό να τον κοιτάξει.
Το γέλιο τους με τις φοβίες του Βαγγέλα τους κόπηκε μαχαίρι όταν ο ξανθός νεαρός πήγε τα χαιρετίσματα του γέρου στο Νώντα.
Στο Νώντα που όλοι σέβονταν και εκτιμούσαν σαν πατέρα τους και κανείς ποτέ δεν είχε σκεφτεί να τον απειλήσει.
Την επόμενη φορά να είσαι έτοιμος είπε ο ξανθός στο Νώντα, χωρίς να του αφήσει κανένα περιθώριο για κουβέντα.
Ο τρόμος είχε επιστρέψει.
Είχε επιστρέψει για να μείνει και όλοι ήξεραν πλέον τι θα επακολουθούσε.


Ο γέρος ήταν ευχαριστημένος και χαρούμενος που είχε ξανά πάρει τα ηνία της νύχτας.
Γέμισε το ποτήρι του με το αγαπημένο του μπέρμον.
Ήταν ευχαριστημένος από τη ζωή του.
Τους είχε όλους αποκοιμίσει όταν στριμωγμένος από παντού πριν λίγα χρόνια αναγκάστηκε να θυσιάσει τον καλύτερό του εκτελεστή και να σκηνοθετήσει το δικό του θάνατο για να ξεφύγει από τον κλοιό και να ανασυγκροτηθεί.
Σκέφτηκε τα «παιδιά» του που έλιωναν στα κάγκελα. Τους είχαν ρίξει ισόβια αλλά αυτοί, μπράβο τους, του είχαν εμπιστοσύνη και δεν είπαν λέξη για το γέρο και τα παιχνίδια του.
Κάτι θα σκεφτώ, δεν θα τους αφήσω μέσα για πάντα μονολόγησε και βολεύτηκε στην πολυθρόνα του.
Έκλεισε τα μάτια κι άρχισε να σχεδιάζει την επόμενη εμφάνισή του.
Θα πρέπει να είναι εντυπωσιακή, ανάλογη της ιστορίας μου σκέφτηκε λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος.