ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ, ΞΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μεθαύριο Πέμπτη το πρωϊ το πενταμελές εφετείο που συνεδριάζει στον Κορυδαλλό θα εκδώσει την απόφαση στην κατ΄ έφεση δίκη των φερόμενων ως μελών της 17Ν.
Κλείνει έτσι το θέατρο του παράλογου που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2002 με την έκρηξη του πυροδοτικού μηχανισμού (και όχι της βόμβας) στα χέρια του Σάββα Ξηρού στο Λιμάνι του Πειραιά.
Από κει και πέρα όλα πήραν το δρόμο τους όπως είχαν από μακρού χρόνου σχεδιαστεί.
Από τον ίδιο τον πολυτραυματία Σάββα ακούσαμε διάφορες εκδοχές για το «ατύχημα». Καμιά όμως εκδοχή γιατί εξερράγη μόνο ο πυροδοτικός μηχανισμός και όχι η βόμβα που αν έσκαγε θα τον έκανε «αλοιφή», δηλαδή απρόσφορο για τις καταθέσεις ποταμό με ή χωρίς βασανιστήρια στον Ευαγγελισμό που «άνοιξαν» το δρόμο για την «εξάρθρωση» της 17Ν και τη σύλληψη των υπόλοιπων.
Ανάλογης πειστικότητας ήταν οι απαντήσεις του Σάββα στο ερώτημα γιατί έπρεπε να κουβαλάει μαζί του όλα αυτά τα πειστήρια (κλειδιά, τηλεκάρτες, πιστόλι κλπ) και μάλιστα το πιστόλι που θα συνέδεε ευθέως τον τραυματία με τη 17Ν και την οργάνωση με τις ληστείες για τις οποίες δεν είχε γίνει ανάληψη ευθύνης.
Η παράδοση του Κουφοντίνα, κίνηση πρωτοφανής σε παγκόσμιο επίπεδο, αμέσως μόλις ολοκληρώθηκαν οι συλλήψεις των φερόμενων ως μελών και η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης ήταν το κερασάκι στην τούρτα της «εξάρθρωσης», ήρθε και έδεσε το γλυκό δηλαδή.
Ο μέγας αντιεξουσιαστής δηλαδή που βαρύνεται με δεκάδες εγκληματικές πράξεις, κατά το κατηγορητήριο – επαναστατικές, για τον ίδιο, ενέργειες - συμπεριφέρεται ξαφνικά με όρους κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Η πρωτόδικη απόφαση, μνημείο αυθαιρεσίας για όσους παρακολουθήσαμε συστηματικά την αποδεικτική διαδικασία, τους ψευδομάρτυρες και τις εκτός τόπου και χρόνου παρεμπίπτουσες αποφάσεις και μάλιστα χωρίς κανένα σκεπτικό αποφάσεις, δείχνει ότι το ζητούμενο δεν ήταν η εξάρθρωση της οργάνωσης της 17Ν. Το ζητούμενο όπως όλα δείχνουν ήταν πώς θα πειστούν οι ιθαγενείς και αλλοδαποί πολίτες και αξιωματούχοι ότι αυτοί που κάθισαν στο εδώλιο και μόνον αυτοί αποτέλεσαν στην εικοσιεπτάχρονη διαδρομή της οργάνωσης τον κορμό και τα παρακλάδια της 17Ν.
Και επειδή κάποιο κομμάτι της δράσης της δεν θα μπορούσε να διερευνηθεί δικαστικά, λόγω παραγραφής και επειδή το ανέκδοτο της εξάρθρωσης έπρεπε να έχει δράκο εφευρέθηκε το σενάριο του αρχηγού και ηθικού αυτουργού στο πρόσωπο του Γιωτόπουλου που τον αναζητούσαν τουλάχιστον 2 χρόνια πριν το «ατύχημα» του Πειραιά.
Χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο μόνο με τη συνδρομή των μεταμεληθέντων και συνεργαζόμενων για ευνόητους λόγους και κάποιες προανακριτικές που αυτοδιαψεύδονται ο Αλέκος Γιωτόπουλος, ο έμπειρος αγωνιστής από τα χρόνια της αντιδικτατορικής αντίστασης, όχι μόνο καταδικάζεται πρωτόδικα σε 21 φορές ισόβια και κάποιους αιώνες φυλακή αλλά εμφανίζεται και ως ανόητος συνωμότης που φεύγει διακοπές αφήνοντας στο σαλόνι του σπιτιού του και σε πρώτη ζήτηση τα κλειδιά της γιάφκας.
Ενδεικτικό της σκευωρίας σε βάρος του Γιωτόπουλου η προανακριτική κατάθεση του Παύλου Σερίφη που φέρεται να ομολογεί, στις 26 Ιουλίου τα μεσάνυκτα, ότι ο ίδιος μαζί με το Γιάννη Σερίφη, το Γιωτόπουλο και κάποια Αννα υπήρξαν το πρώτο κομάντο της 17Ν που εκτέλεσε τον Αμερικανό σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρ. Γουέλς το Δεκέμβρη του 1975.
Και θα είμαστε πρόθυμοι να αποδεχτούμε του ισχυρισμούς του Παύλου Σερίφη ακόμα και μετά την ανάκλησή της από τον ίδιο στην πρώτη δίκη και τους ισχυρισμούς του για βασανιστήρια αν μια εβδομάδα πριν την αυθόρμητη, κατά την αντιτρομοκρατική και τη δικαιοσύνη, ομολογία του Παύλου το ποιοι και πως εκτέλεσαν το Γουέλς δεν το είχε αποκαλύψει το BBC.
Συγκεκριμένα την Κυριακή 21 Ιουλίου 2002 ώρα 11.40 (ώρα Λονδίνου) το BBC GREEK.COM μεταδίδει: «Σύμφωνα με τις Αρχές, στη δολοφονία του Γουέλς συμμετείχαν ο Γιωτόπουλος, ο οποίος πιστεύεται ότι τράβηξε τη σκανδάλη, ένας συνεργάτης του που συνεργαζόταν και με τον Κασσίμη στη δικτατορία (λέγε με Γιάννη Σερίφη), μια γυναίκα με περιφερειακό ρόλο, ένας νεαρός -υπάρχουν ενδείξεις ότι πρόκειται είτε για τον Κασσίμη είτε για τον Τσουτσουβή- και ένας ακόμα νεαρός, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο, αλλά αργότερα σταμάτησε κάθε δραστηριότητα επειδή έπεσε θύμα τροχαίου με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του, (δηλαδή ο Παύλος)».
Με λίγα λόγια μια εβδομάδα μετά ο Παύλος έρχεται να επιβεβαιώσει τις πληροφορίες των αρχών (από πού;) που μετέδωσε το BBC.
Έτσι έχοντας παρακολουθήσει συστηματικά τη δίκη και πρωτόδικα και στο εφετείο δεν έχουμε καμιά αυταπάτη ότι το πενταμελές του Κορυδαλλού μεθαύριο θα διεκπεραιώσει την προειλημμένη απόφαση μοιράζοντας εκ νέου δεκάδες ισόβια και πολυετείς καταδίκες.
Στην κατεύθυνση αυτή συνηγορεί και η στάση της εισαγγελικής αρχής που απαξίωσε να δευτερολογήσει απαντώντας στους ισχυρισμούς και τις τεκμηριωμένες θέσεις της υπεράσπισης.