Βρήκε το μάστορή του και θα φύγει με τις κλοτσιές…

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζωρτζ Μπους (ο μικρός) δεν του έφτασε φαίνεται το χαστούκι που έφαγε στον Καύκασο το τσιράκι του ο Σαακασβίλι που είχε το θράσος να προκαλέσει τη Ρώσικη αρκούδα μέσα στη φωλιά της στη Νότια Οσσετία και θέλει και ο ίδιος προσωπικά να απολαύσει ένα μασάζ προσώπου από το χέρι του Ρώσου ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν.
Με θρασύτητα χιλίων ερυθρόκωλων πιθήκων λες και απευθυνόταν σε κάποια φτωχή τριτοκοσμική χώρα και όχι στη Ρωσία του Πούτιν, δήλωσε ότι θα στείλει στη Γεωργία ανθρωπιστική βοήθεια με στρατιωτικά μεταγωγικά και προκάλεσε τη Ρωσία με την απαίτησή του να μείνουν ανοιχτές όλες οι γραμμές επικοινωνίας για την διευκόλυνση της αποστολής της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Προκειμένου, μάλιστα, να δημιουργήσει τετελεσμένα πρόσθεσε ότι ήδη ένα μεταγωγικό αεροσκάφος βρίσκεται εν πτήσει προς τη Γεωργία.
Άλλο πράγμα όμως είναι η Ρωσία να επιτρέψει και να προστατέψει τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας για το λαό της Γεωργίας που πληρώνει τις συνέπειες της τυχοδιωκτικής πολιτικής του αμερικανοκίνητου προέδρου Σαακασβίλι και άλλο να επιτρέψει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας να μεταφέρουν οπλισμό και κομάντος.
Και τι θα κάνουν οι Αμερικανοί στην περίπτωση που οι Ρώσοι παρεμποδίσουν τα αμερικάνικα αεροσκάφη και καράβια να προσεγγίσουν τα αεροδρόμια και τα λιμάνια της Γεωργίας χωρίς προηγούμενο έλεγχο του φορτίου τους;
Θα δεχτούν τον έλεγχο ή θα γυρίσουν πίσω τα καράβια και τα αεροπλάνα τους αποδεχόμενοι την ήττα ή θα επιχειρήσουν να σπάσουν τον αποκλεισμό με στρατιωτική βία ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου και διακινδυνεύοντας ένα τρίτο –πυρηνικό αυτή τη φορά- παγκόσμιο πόλεμο;
Στην κρίση του 1957 που προκλήθηκε από τη μεταφορά ρωσικών πυραυλικών συστημάτων στην Κούβα και έφερε την ανθρωπότητα στο παραπέντε ενός πυρηνικού ολέθρου η κρίση εκτονώθηκε με την απόφαση του τότε προέδρου της ΕΣΣΔ Νικήτα Χρουστσόφ να γυρίσουν πίσω τα σοβιετικά πλοία όταν τα αμερικάνικα πολεμικά ζήτησαν να κάνουν έλεγχο φορτίου.
Η αυτοκτονική κίνηση του Γεωργιανού προέδρου Σαακασβίλι να επιτεθεί στη Νότια Οσσετία ένα μήνα μετά την επίσκεψη της αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών στην Τυφλίδα δείχνει ότι ο Μπους αγνοεί συστηματικά τις ρωσικές προειδοποιήσεις κι αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.
Σε ένα προφητικό άρθρο του υποστρατήγου ε.α Νίκου Καρατουλιώτη (εδώ), γραμμένο πριν από 1 περίπου χρόνο, βρήκαμε μια δήλωση που είχε κάνει στις 19 Νοεμβρίου 2004 στον Μόντ ο τότε προέδρος της Ρωσίας Β. Πούτιν που ως ένα βαθμό ερμηνεύει όχι μόνο τη ρώσικη αντίδραση στον Καύκασο αλλά και την κλιμάκωση της έντασης με το ναυτικό αποκλεισμό της Γεωργίας.

Σύντομα, είχε πει τότε ο Πούτιν, η Ρωσία θα κατασκευάσει νέα οπλικά συστήματα «που καμιά από τις υπόλοιπες πυρηνικές δυνάμεις δε διαθέτει και δεν πρόκειται να διαθέσει μέσα στα επόμενα χρόνια. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να προχωράμε σε έρευνες και σε δοκιμές των πιο σύγχρονων πυρηνικών πυραύλων» και κατέληξε λέγοντας πως «είμαι πεισμένος ότι μέσα στα επόμενα χρόνια αυτοί θα αποτελούν μέρος του οπλισμού μας».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του αρθρογράφου, πρόκειται για ένα πυραυλικό σύστημα (που θα κάνει τα υπόλοιπα να μοιάζουν παλαιολιθικής εποχής), το οποίο θα είναι σε θέση να διασπά κάθε αντιπυραυλικό σύστημα.
Κι αν έτσι έχουν τα πράγματα ενδεχόμενη αφροσύνη των αμερικανών στον Καύκασο μπορεί να σημαίνει πυρηνικό όλεθρο για τον πλανήτη.
Θέλω όμως να ελπίζω πως οι λεονταρισμοί του Μπους είναι σαν τους αντίστοιχους λεονταρισμούς του Χρουστσόφ πριν γυρίσει τα καράβια πίσω άλλωστε όπως έλεγε και ο Καραμανλής: «Στην πολιτική είναι πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται χωρίς να λέγονται».
Το μόνο θετικό από τα γεγονότα του Καυκάσου είναι ότι τελικά ο άνθρωπος που αιματοκύλησε τον πλανήτη θα φύγει με τις κλοτσιές της …ρώσικης αρκούδας.

ΦΩΤΟ: ΚΑΛΑΜΙ